[update 4] Honderd keer doodgegaan, maar genoten!
![[update 4] Honderd keer doodgegaan, maar genoten!](https://coroppad.nl/wp-content/uploads/2018/07/IMG_20180703_170755-135x135.jpg)
Tussen nu en toen, het lijkt een eeuw, maar zijn slechts zes dagen. Dat heb je van alles beleefd in een heel korte tijd. Momenten van verschrikkelijk afzien en tegenslag en momenten van genieten tot in je tenen. Waar zal ik eens beginnen? De camping Les Busserolles kwam ik niet zomaar weg. Van eigenaar Wim kreeg ik ‘s morgens nog een historische rondleiding. Zijn huis stamde uit 1920, maar de helft van de oude boerderij (nu zomerwoning) uit 15e eeuw en de andere helft uit de 12e eeuw. Ook liet hij me nog even de Romeinse weg zien, die nu een simpel bospad was geworden. Tjonge, wat heeft de Wim de boel mooi gerestaureerd! Na het afscheid vertrok ik om 8.30 uur voor, wat ik dacht, een makkelijk ritje. Toen m’n achterband lek raakte halverwege was er nog...
[update 3] Luieren, lezen en lummelen
![[update 3] Luieren, lezen en lummelen](https://coroppad.nl/wp-content/uploads/2018/06/IMG_20180627_184143-135x135.jpg)
De boog kan niet altijd gespannen zijn. Na in zeven dagen pakweg 700 km. te hebben geroetst, vond ik het wel even welletjes. Het ouwe lijf krijgt een rustdag, bij Atie en Wim die een paradijselijke runnen. Dankzij het Groene Boekje heb ik hun adres gevonden, zie www.lesbusseroles.eu in het dorpje Buxieres-les-Mines. Het ritje vanuit Nevers ging lekker. Van de eerste 30 km. had ik geen kaart, gelukkig is Google Maps er. Om 12 uur reed ik bij St.Pierre le Moutier de kaart in en vond gelijk een supermarkt. Tja, soms zit het mee. Even eten en twee liter vruchtendrank tanken, want het is pufheet. Les Busseroles was flink zoeken, want in het dorpje hadden ze nog nooit van het adres gehoord. Gelukkig wel bij de bijna verlaten camping-municipal. Daar wist een...
[update 2] Soms zit het mee, soms niet
![[update 2] Soms zit het mee, soms niet](https://coroppad.nl/wp-content/uploads/2018/06/IMG_20180624_213446-135x135.jpg)
Gelukkig, komt er even een eind aan de jubelverhalen van Cor-op-pad. Steeds dat mooie weer, leuke ontmoetingen, eindelijk weer eens lekkere tegenslag: 5 lekke banden op 1 dag, in de zinderende hitte. Maar voor me dat overkwam, had ik eerst nog een relaxte zondag. Met een echtpaar die in een de Waard Albatros zat, heb ik ‘s morgens leuk gepraat en daarna heb ik op m’n dooie akkertje de prachtige camping van Ervy-le-Chatel verlaten. Het werd een rit van 100 km. naar Vezelay. Een stadje dat je niet mag missen volgens het routeboekje. ‘s Avonds rij ik zonder bagage het stadje in met de stijle weggetjes. Eigenlijk op zoek naar een eettentje. In een winkeltje scoor ik een koud blikje bier en besluit toch de Hak linzen/bonen te gaan opsmikkelen (want...
[update 1] Het kan mij niet wild genoeg
![[update 1] Het kan mij niet wild genoeg](https://coroppad.nl/wp-content/uploads/2018/06/IMG_20180623_200603-135x135.jpg)
Vijf dagen op pad en de stand is 3-2 in het nadeel van het wilde kamperen. En dan ook nog eens alle dagen zon en windje in de rug. Worden dat de komende vier weken weer bejaardenritjes of gaat er nog echt gebikkeld worden? Toch waren die eerste drie dagen door de Ardennen geen makkies. Dinsdag was het klimmetje bij Limbourg mij al te gortig, dus lopen naast die roets. Even verder pak ik de eerste plek in het wild: een stil bos. Die stilte werd verstoord toen ‘s avonds een groep van zo’n tien joggers langs m’n tent liepen. Woensdag is het bloedheet weer. Met 90 km. op de teller pak ik de mooie camping ‘Moulin de Bistain’ aan de Ourthe. Eigenlijk is het restaurant gesloten, maar de campingbaas maakt voor mij een bord spaghetti...
Brigit slaat door
Een weekend dat in het teken van de muziek staat. Logisch als je met Brigit op pad gaat. Drie optredens in één weekend bij twee verschillende groepen, een pittige kluif. Maar voor het eerst bij ‘Paddy’s Passion’ zingen op het festival Garderen Slaat Door, lukt dat? Gelukkig, ze slaat zich er héél goed door! Toen Bert Hobo belde ‘kan je bij ons invallen, we missen een zangeres’, twijfelde Brigit maar heel even. ‘Veel te leuk!’ Ondanks dat ze zondag moest optreden met ‘Three of Us’. Als opwarmertje speelde Paddy’s op vrijdagavond een huiskamer concert. Dus ‘s middags in de achtertuin van Bert werd even snel geoefend en de setlist gemaakt. Naast Bert (zang/accordeon/trekzak), was ook Harry...
De drie musketiers gaan op roetstrektocht
Is het leukste van een vakantie niet de voorbereiding? Al weken ben ik bezig met de invulling van dit jaar. Na drie solo tochten, gaan de drie musketiers dit jaar naar Frankrijk. Roeifiets trektochten maak ik al vanaf 2010. In het overzicht hieronder staat wanneer, waar en met wie. Dit jaar staat in het teken van Reinier Bloem met wie ik, samen met Alco Looije in 2010 mijn eerste roetstrektocht maakte. Reinier is dit jaar de organisator van de jaarlijkse befaamde roeifiets tourtocht. De plek van ontmoeting is zijn tweede huis in de Auvergne, zo’n 1100 kilometer fietsen vanaf Anna Paulowna. De meeste deelnemers zullen de auto nemen (met roeifiets erin), wij de drie musketiers (Alco Looije, Ingmar Zondervan en Cor Zwaag) kiezen voor een alternatieve manier...
Moeder Aarde heeft vreemde (maar mooie) kostgangers
Rare snuiters, ik kom ze regelmatig tegen. Wil je ze spotten? Een plek waar ze regelmatig gezien worden is De Michaëlshof. Deze week zet ik er eentje in het zonnetje: Malchior Kappelhof, hij was eventjes de ‘vreemde’ kostganger bij ons. Malchior woont met zijn Mharoeska net over de grens bij Coevorden en was jaren terug als eens op bezoek bij de Michaëlshof. Nu had de 62-jarige levensgenieter wat meer tijd en bleef twee nachtjes logeren op het natuur paradijsje op Wieringen. Met de woensdag-tuindag ontmoette ik hem. Hij stelt zich met een ontwapende lach voor. Hij had deze plek in een droom gezien. Vertelde het verhaal aan zijn zus Margreet die in Barsingerhorn woont en het herkende als de Michaëlshof. Ik zie dat Malchior z’n intrek heeft...
Recente reacties