Het ideale plaatje
De natuur is niet netjes is één van de geliefde uitspraken van vriend Ingmar Zondervan. Hij bedoelt er mee dat niet alles perfect hoeft te zijn. Zo sta ik ook in het leven en omarm het gezegde: Beter één vogel in de hand, dan tien in de lucht (of geen hand). Vrijwilliger zijn bij het Landschap Noord Holland is zo beroerd nog niet. In ruil voor een ochtend in de week landarbeid, krijg je er van alles voor terug. Voor de kerst werden we getrakteerd op een heerlijk buffet. Over een paar weken krijgen we gratis nieuwe kleding. Maar ook worden we op de hoogte gehouden over de beleidsplannen van het Kruiszwin natuurgebied. Want waarom moet sommig riet wél en ander riet niet gemaaid worden? En waarom moet het maaisel van het land? Volgens mij hebben ze bij het Landschap...
Familiepret met de kerst
Het vieren van die kerstdagen samen met de (schoon)familie kan voor mij een beproeving zijn. Maar ik heb mazzel, want die luitjes uit de randstad zijn ook doeners. Dus voor het happen en borrelen, eerst ‘honger kweken’ en de lijven in beweging zetten. Dat deden we op het strand van Groote Keeten en dat ging zo: We spraken af: ‘ontmoeting om half 3 bij de strandopgang en Yoeri neemt z’n vlieger mee’. Een extra mazzeltje voor mij: alle auto’s zaten vol, dus kon ik via ‘rondje-om’ op m’n roeifiets naar de ontmoetingsplek rijden. Op het strand werden we door de keiharde wind gezandstraald. Minder leuk voor m’n nieuwe boegspriet, maar voor het vliegeren een extra moeilijkheidsgraad. Nou kennen de ‘jonge...
Op de grens van vroeger en later
Ze tikken weg die laatste dagen van 2017. Dus een goed moment om ook even terug te blikken naar die-goeie-ouwe-tijd. Dit jaar: die mooie trektochten op de roeifiets en het schaatsen in januari op de Oostvaardersplassen (foto koek-en-sopie met Gerard Nielen). Dankzij vriend Theo Deken, duik ik nog wat verder in het verleden. Theo en Ineke krijgen elk jaar van ons een nieuwjaarswens en de laatste jaren stuurt Theo steevast een (gekke) foto van vroeger retour. Dit jaar kreeg ik er eentje waarop hij triomfantelijk z’n pas geplakte fietswiel omhoog houdt. Kees Tol (rechts) en ik laten onze spierballen zien. Foto komt uit mijn racefietstijd (1985?). We gingen elk jaar met de Pinksterdagen met een groepje een toerrit maken. De vrouwen (en kinderen) gingen mee,...
De kracht van het beeld!
“Zeven dagen, zeven zwart/wit foto’s over mijn leven. Geen mensen, geen uitleg. Challenge elke dag iemand. Dit is de tweede. Ik daag Cor Zwaag uit!” Deze ‘kettingbrief’ kreeg ik van Ingmar via Facebook door. Volgens het bekende recept: je voldoet aan de opdracht en zoek zeven slachtoffers en over een tijdje is half Nederland aan het foto’s plaatsen. Echter het lukt alleen als de meeste meedoen en na een tijdje ‘springt de zeepbel’ (net als de bitcoin). Ik doe niet wat de meute doet, maar het idee spreekt me wél aan. Daarom dit blog bericht. De oude plakboeken komen te voorschijn. Vanaf 1983 heb ik zo’n tien jaar enorme hoeveelheden zwart/wit foto’s gemaakt en afgedrukt. Beroepshalve voor de krant en in...
Vaste prik: appeltaart en mannenlol met de Kruiszwinploeg
Met zes man vorm ik de ‘Kruiszwin vrijwilligersploeg’ van het Landschap Noordholland. Elke donderdagochtend doen we natuurwerk met als hoogtepunt de koffiepauze. Helaas nog een paar weken en gaan we in kerstreces. Dan krijgen de ouwe lijven weer even rust en mogen we binnen blijven bij de warme kachel. In de natte novembermaand waren laarzen en regenpakken onmisbaar om het werk te kunnen doen. Donderdag vonden we een lekker plekkie: zittend aan de rand, uitzicht op het water (zie foto). Een keertje werd het te gortig en stopten na uurtje stroruimen. Het heilige koffiemoment werd natuurlijk niet overgeslagen, dus gingen we bij Pim in huis de appeltaart oppeuzelen. Zulke momenten zijn gelukkig uitzonderingen, want de ‘schaft’ gebeurd op het...
De mooiste cadeautjes & rijmen zijn voor Cor!
Wat is toeval? Surprisedag bij de Michaëlshof met het bekende recept: iedereen maakt een pakje met rijm en het lot bepaalt wie je krijgt. Toen was ik uitgelaten blij, want ik trok het juweeltje van Michaël, maar dit jaar ging ik op herhaling: opnieuw de hoofdprijs! Zie ook mijn blogbericht 2016: https://coroppad.nl/de-week-van-de-michaelshof/ In de mail kregen we de uitnodiging van Michaël: ‘Vrijdag 1 december is onze jaarlijkse Vier het leven feestje in de sfeer van Sinterklaas. We ontlopen hiermee al jaren alle discussies over hoe je het beste Sinterklaas kan vieren, want dat doen we geheel op eigen wijze door een surprise te maken van natuurlijk (of waardeloos) materiaal met een gedicht erbij dat slaat op de intentie en de essentie waarmee we hier met...
Mooi mens Yoka van Avalon
Paradijsvogels, meestal ontmoet ik ze op m’n reizen. Maar als je goed kijkt vind je ze ook in het gewone leven, dicht bij huis. Sinds oktober woont Yoka in een Ger (Mongoolse ten) bij de Michaëlshof. Langzamerhand leer ik Yoka beter kennen. Woensdag op de tuindag werden we ‘Feestboek-vrienden’ en nieuwsgierig als ik ben dook in haar ‘sociale media’… De computer ging dit weekend aan, even kijken op Facebook… Zo! die is behoorlijk actief! Maar sinds Yoka bij de Michaëlshof woont, is ze ook gestart met de besloten groep ‘Levendig leven op de grens van land en water!’. Ondersteund met prachtige foto’s schrijft ze’: Wij laten jullie meeleven via deze groep met kip en knol, drum en olie, zilte lucht en...
Recente reacties