Ook ‘times are changing’ bij Geschiedenis Festival!
Voor een entree van 65 euro was ik nooit naar het Geschiedenis Festival in Haarlem gegaan. Maar als vrijwilliger wilde ik dit wel eens meemaken. Dochter Astrid had me verleid, zij was op deze manier al voor het vierde jaar op rij voor noppes binnengekomen. Onze taak als vrijwilliger was zaterdag een makkie. Zaalregisseur Astrid en zaalwacht Cor, beide in de Van Beinumzaal van de schouwburg. Ingedeeld voor het ochtendprogramma, dus 2 voorstellingen. Organisatorisch liep het op rolletjes, dus hulp bij de kaartjes scannen was niet nodig, terwijl de 2e lezing door ziekte uitviel. Van het uitgebreide middagprogramma konden we dus volop meegenieten! Het Historisch Nieuwsblad organiseerde dit festival voor de 5e keer en had als uitsmijter ‘s avonds een...
Zing lekker Nederlands, dan snap ik het….
Nederlands luisterliedjes, ik ben er altijd een liefhebber van geweest. ‘Mijn ervaring is dat je dichter bij de ziel van de mensen komt wanneer je in het Nederlands zingt’, dat zegt Henk van Kuijk de organisator van een luisterconcert in het theater zaaltje van School 7. Zaterdagmiddag was ik erbij in de ‘s werelds mooiste bibliotheek School7 van Den Helder. Het werd een opmerkelijke luisterervaring, Hoe kan het anders als je Henk van Kuijk heet, de vader van BN’er Jasper van Kuijk. Henk ken ik al van de tijd dat ik bij de krant zat. Hij vond mijn roeifietsen zo bijzonder, dat hij er een hoofdstuk over schreef in z’n boek. Henk is naast schrijver en docent ook musicus en zingt in de stijl van Cornelis Vreeswijk. Een man met goede...
Open kano treffen Ossenzijl (2)
In 2016 beleefde ik dit evenement voor de eerste keer. In het weekend 6 tot 9 september ging ik op herhaling. Toen in m’n uppie op de roeifiets, nu samen met Ingmar met z’n Ally canadees. Het plan was donderdags al richting de Weerribben af te reizen. Door o.a. het mindere weer stelde we dit uit en vertrokken uiteindelijk een dag later. Op ons dooie akkertje brengt het vierwielertje ons eind van de middag op kanocamping De Kluft. Dat ‘rustig aan’ zou de rode draad van dit machtig mooie, ontspannen weekend worden. Ik ontdekte al in 2016 hoe gastvrij dat kanovolk was en hoe makkelijk je als eenling contact kon maken. Tussen de tipi tenten, vinden we langs het water een pracht stekkie om onze tentjes op te zetten. ‘Ik heb nog een...
De blaren in m’n handen
Het snot voor de ogen roetsen… Ik zou het niet meer doen. Lekker reizen en niet meer racen. Toch heb ik het weer laten gebeuren: veertig kilometer afzien op de roeifiets. Oorzaak was mijn verzoek om het fietsgedeelte van de run-bike-run (zie vorig blogbericht) op de roeifiets te volbrengen. Ik had me er al bij neergelegd om op die verschrikkelijke racefiets te gaan rijden, totdat ik vrijdagavond het verlossende mailtje kreeg: ‘Zojuist hebben wij binnen het bestuur besloten dat je bij uitzondering mee mag doen met je lig/roeifiets. Besef dat dit een eenmalige toezegging is i.v.m. het bijzondere karakter’. Het zal niet de beste voorbereiding geweest, maar daar namen Joris en ik vrijdagavond nog een extra biertje op. Joris (de vriend van Frea) deed...
Roeifietsende run-bike-runnen?
Het leek zo leuk te zijn: het trio team De Zwaagjes. Samen met m’n dochters Astrid en Frea meedoen als trio team aan het Kwartje triathlon Anna Paulowna. Helaas het Oude Veer zwemwater is afgekeurd en het wordt nu een run-bike-run en ik als ‘voortreffelijke zwemmer’ kan niet meedoen. Of toch wel? In een interview in het weekblad CTR (zie hieronder) was te lezen dat het team ‘De Zwaagjes’ er klaar voor zijn. Frea had ons teamspirit nog eens opgekrikt door drie bedrukte shirts te maken. Jammer voor die moeite, want door de run-bike-run ben ik een simpele toeschouwer geworden. Hoewel; fietsen lukt me wel. Als Astrid de eerste 8 km. loopt, Frea de afsluitende 5 en ik de 40 fiets. En dan het fietsen niet op een bukfiets...
Angst is maar voor even…
De zomer door m’n vingers laten glippen en thuis, omdat het slecht weer is, op de bank zitten kniezen..? Nee, dat gaan we niet doen Cor. Daarom luister naar het lied van Daniel Lohues/Angst is maar voor even : Ie moeten niet bange wezen, veur hoe de wind soms stiet. Dus tassie gepakt, erop uit want buiten gebeurt het! Zo stapte ik vorige week dinsdag op de roeifiets met kampeeruitrusting met als doel te gaan kanoën in het Groene hart. Ondanks de slechte weersverwachting, het avontuur tegemoet. Niks geen angst, spijt krijgen dat je thuis bent gebleven. Dat gaat me niet gebeuren! Ingmar en Marieke zijn met hun Ally Canadees twee weken aan het kanoën in Zuid Holland. Leuk om hun even op te zoeken. Ingmar bericht me: ‘We proberen morgen naar de...
Duobiken is fietsgeluk in kwadraat
Gelijktijdig met z’n tweetjes fietsen, dat kan op een tandem. Maar achterop zitten kijkend naar iemands rug, is dat leuk? Leuker is de lig- of roeifietstandem waarbij je rug-aan-rug zit. Maar je ziet elkaar niet. Het leukst is de duobike, waarbij je fietsend naast elkaar zit. De duobike: een ideaal apparaat voor de ritjes met m’n zus Rennie, die over wat minder getrainde spieren bezit dan ik. Sinds ze naar een andere groep is verhuisd binnen Noorderhaven, kan ze dit leuke karretje lenen. Gelukkig heeft het ding ook elektrische aandrijving, dus met minder inspanning houden we met gemak ook gewone fietsers bij. Het komt regelmatig voor dat ik met haar een ritje door Julianadorp maak of -bij mooi weer- naar het strand rij. Zo reden we vlak voor m’n...
Recente reacties