Therapeutisch roeifietsen
Op ziekenbezoek bij iemand in Amsterdam. Dat kan voor mij qua vervoer met de trein, op de roeifiets of in combinatie. Ik koos dit keer voor de combinatie. Een wijs besluit bleek zaterdag, toen ik terug reed en de ongewilde levensles van het bezoek wat beter kon verwerken. Dat sporten therapeutisch voor het hoofd is, wist ik al een tijdje. Dus kies -als het even kan- als vervoermiddel de lig- of roeifiets. Het aangename dus met het nuttige verenigen. Nou is een ritje Anna Paulowna-Amsterdam Noord op de fiets net even te gek. Dus koos ik om eerst met de trein te gaan tot Zaandam en de rest te fietsen. De terugreis (75 km.) was een makkie: windje in de rug. Wanneer je zo’n roeifiets meesleept in de trein, is de kans groot dat je met een medereiziger in...
Straffe Hendrik als beloning voor duo-bike rit met Rennie?
Hoeveel kilometers kan ik met de accu van de elektrische duo-bike rijden? Zaterdag met zus Rennie een nieuw record gevestigd: Van Julianadorp via de kust naar Callantsoog en weer terug en de accu deed het nog! Dat is toch even 18 kilometers. Het lijkt weinig, maar vergis je niet. De duo-bike is ‘n zwaar kreng en zonder ondersteuning kan je beter lopen. Maar voor het zover is, dat we dus samen wegfietsen, eerst even ‘s morgens bellen met zus: ‘Ha Ren, nog wilde plannen?’. ‘Nou, ik ben net m’n bed uit, eerst ‘n bakkie, dan ‘n sjekkie’. Geen verrassende antwoorden, maar dat ben ik gewend van haar. Ze woont al zo’n dertig jaar in Noorderhaven en zolang er voor haar ‘natje en droogje’ wordt...
Waardig afscheidsfeest van idealist Michaël
Je weet dat je spoedig komt te overlijden, maar in levende lijve wil je nog al je dierbaren een keer ontmoeten. Dus hou je een ‘afscheidsfeest’. Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof deed het zaterdag, ik mocht het mee-organiseren en het werd één van mijn ‘meest bijzondere feesten’ ooit! ‘Nu ik weg ben schijnt het helemaal in elkaar te storten’. Gelukkig kon Michaël er luchtig over zijn, tijdens zijn speeches. ‘Je hoef hier niet naar een depressief, verdrietig, stervend mannetje te kijken, want ik ben intens dankbaar dat jullie hier zijn…’. De gezondheid van Michaël was de laatste weken hard achteruit gegaan. ‘Zou het wel door kunnen gaan?’ Het werd veel overleggen met de kinderen Camiel en Roos,...
De dood, hij achtervolgt me
Niet al te leuk, die vallende blaadjes. Maar als de dood om de hoek komt kijken, dan is het oppassen geblazen. Deze maand heb ik helaas opvallend veel met de dood te maken. Soms mooi, soms beroerd. Even uitleggen… Jubelend vertelde ik in september aan mijn vrienden: ‘Ik heb een betaalde baan!’ Het werk in de uitvaartbranche bleek een kort avontuur. Emotioneel had ik weinig moeite om met de dood om te gaan. Het goed rijden in de rouwwagen, was helaas de belemmering om de maand proeftijd verlengd te krijgen. Ongeveer gelijktijdig (wat is toeval) kreeg ik van Ingmar de film ‘Departures’ te leen. Eerder was ik al door Ed getipt om deze fantastische Japanse film te zien, die over een cellist gaat die z’n baan kwijtraakt. Ook hij...
Oudewater op mijn pad
Zit ik zondagmiddag voorin de kerk tussen twee erg leuke dames (Els en Erica). Zingt een nog leukerder dame (Hilde) het lied: ‘kom jij ooit weer op mijn pad…’ Je begrijpt het: een topdag om niet snel te vergeten! Deze dag op pad was met Brigit en haar muziekvrienden van Three of Us. We gingen op herhaling van wat we in het voorjaar van 2016 meemaakte. Toen organiseerde Three of Us in Oudesluis het festival, zie mijn blogbericht. Nu was Seyl & Treyl aan de beurt om in Oudewater hetzelfde te doen. Ook nu weer in een pittoresk kerkje. Voorin in het kerkbankje, de beste plek om te genieten en filmpjes te maken. Het weerzien van Brigit haar vrienden is als vanouds met een hoog knuffelgehalte. Daarom even de boel recht te trekken: op de foto...
Michaëlshof: een zinkend schip of een nieuw begin?
Deze aanhef gebruikte Maartje (bewoonster van de Michaëlshof) in haar noodkreet. Zaterdag was ik op ziekenbezoek bij eigenaar Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof en hadden met het bestuur overleg over de onzekere toekomst van dit paradijsje op Wieringen. Het staat vast dat er een koper wordt gezocht van de Michaëlshof, het liefst een partij met overeenkomstige idealen als Michael en de stichting. Maar wat gebeurd er met de bewoners René, Maartje en Yoka en de tuinvrijwilligers en anderen bezoekers? Hopelijk wordt er een koper gevonden, die het prachtige plekje in ere houdt en met de bestaande mensen gaat samenwerken. De dag ervoor beleefde ik (zoals zo vaak) een heerlijke dag op de Michaëlshof. Het was de eerste vrijdag van de maand, dus themadag. Dit keer...
Dochter Astrid: ons toetje is geslaagd!
Je hebt al twee mooie dochters en dan krijg je zomaar als toetje er nog eentje bij. Dat overkwam ons met Astrid. Arme Cor nog een vrouw in dat huishouden van de Zwaagjes. Nu 22 jaar later heeft ze d’r HBO diploma op zak en wij trotse ouders waren erbij. Van zo’n diplomering maken we natuurlijk een feestje, want hoe vaak komen wij dorpelingen nu in de grote stad Amsterdam? Bovendien kennen we de klappen van de zweep, want in het voorjaar gingen we naar Eindhoven: toen konden we trots zijn op onze dochter Frea die geslaagd was bij de Design Academy. Een tikkie te vroeg zijn we in de HvA en bij het wachten maken we kennis met Alain. Een aardige mede studiegenoot van Astrid en horende bij het clubje waar ze veel mee optrok. Ook haar leraar/mentor Tessa...
Recente reacties