Michaëlshof: een zinkend schip of een nieuw begin?
Deze aanhef gebruikte Maartje (bewoonster van de Michaëlshof) in haar noodkreet. Zaterdag was ik op ziekenbezoek bij eigenaar Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof en hadden met het bestuur overleg over de onzekere toekomst van dit paradijsje op Wieringen. Het staat vast dat er een koper wordt gezocht van de Michaëlshof, het liefst een partij met overeenkomstige idealen als Michael en de stichting. Maar wat gebeurd er met de bewoners René, Maartje en Yoka en de tuinvrijwilligers en anderen bezoekers? Hopelijk wordt er een koper gevonden, die het prachtige plekje in ere houdt en met de bestaande mensen gaat samenwerken. De dag ervoor beleefde ik (zoals zo vaak) een heerlijke dag op de Michaëlshof. Het was de eerste vrijdag van de maand, dus themadag. Dit keer...
Dochter Astrid: ons toetje is geslaagd!
Je hebt al twee mooie dochters en dan krijg je zomaar als toetje er nog eentje bij. Dat overkwam ons met Astrid. Arme Cor nog een vrouw in dat huishouden van de Zwaagjes. Nu 22 jaar later heeft ze d’r HBO diploma op zak en wij trotse ouders waren erbij. Van zo’n diplomering maken we natuurlijk een feestje, want hoe vaak komen wij dorpelingen nu in de grote stad Amsterdam? Bovendien kennen we de klappen van de zweep, want in het voorjaar gingen we naar Eindhoven: toen konden we trots zijn op onze dochter Frea die geslaagd was bij de Design Academy. Een tikkie te vroeg zijn we in de HvA en bij het wachten maken we kennis met Alain. Een aardige mede studiegenoot van Astrid en horende bij het clubje waar ze veel mee optrok. Ook haar leraar/mentor Tessa...
Andere tijden sport: 50 jaar zwemmen in het (K)Oude Veer
Wie duikt er nou voor z’n plezier in dat vieze Oude Veer water? Als jochie van 8 jaar leerde ik zwemmen in het buitenzwembad van het Oude Veer. Inmiddels een halve eeuw later heb ik er heel wat kilometertjes gezwommen. Even spitten in m’n fotoalbum en graven in m’n geheugen: Oorzaak van deze ‘andere tijden sport’ editie, kwam door Jaap Hofman. Zondagavond zwommen we weer de vier kilometer van strandje Boermansweg naar jachthaven en terug. Altijd rusten we even op vaste plekken ‘het verkeersbord’, ‘de witte paal’ en het keerpunt ‘de haven’. Bij de haven zei Jaap: “40 jaar geleden kwam ik hier werken, samen met Joop Menke als badmeester. Het was maar een paar maanden, want hierna gingen we naar...
Legaal ‘gluren bij de buren’
Door het evenement ‘Nazomeren in Niedorp’ kom je op plekjes die normaal privé zijn. ‘Heerenweg 57 Barsingerhorn’ deed mee, stond in het programmakrantje, dus gingen Brigit en ik op pad om een ongegeneerd te gaan glauwen (gluren op z’n Westfries) Zondagmiddag: ik op de ligger, Brigit op de Gazelle, wind en naderende regen trotserend, maar de voldoening was groot na dit fietstochtje. Barsingerhorn is sowieso een pracht dorp langs een zeer oude dijk en het perceel Heerenweg 57 wilde ik graag zien. Ooit was er een statig weeshuis en later werd er een bejaardenhuis aangebouwd. Nu vormt het een soort woongemeenschap. De pijltjes leiden ons door het doolhof van aan-bouwtjes, naar de expositie van Greetje van Roon. We kennen haar en Herman...
In wonderen blijf ik geloven
Achter elkaar ‘tweehonderd kilometer zwemmen’. Het zou een wonder zijn, maar het lukte Maarten van der Weijden net niet. Hij stapte uit het water na 163 kilometer zwemmen. Geloven alleen dwazen in wonderen? Het zwemavontuur van Maarten heeft het hele weekend in m’n hoofd gespookt. Zondagavond ploegde ik een uurtje door het Oude Veer om vier kilometer te zwemmen. Maarten zwom op dat moment bij Franeker het stuk ‘de hel van het Noorden’. Maandagochtend was ik ervan overtuigd dat hij uit de race was. Gelukkig, de nacht was hij goed doorgekomen, maar maandagmiddag moest hij na 163 kilometer zwemmen helaas opgeven….. Maar bestaan wonderen dan wel? Maarten haalde ieder geval 2,5 miljoen euro op voor het kankeronderzoek en dit geeft...
De Vobulisten waren op de Fraeylemaborg
De laatste week van die legendarische bloedhete zomer 2018 en dan gaan werken op een landgoed? Is die Cor ‘gekke-gerritje’ of helemaal dwaas geworden… Dwaas? Dat zou zomaar kunnen. Op het landgoed Fraylemaborg wemelde het toevallig van de Follies wat rare en nutteloze gebouwtjes zijn. Afgeleid van het Engelse woord folly wat dwaasheid betekent. Dus stapte ik in de bloedhitte op de roets en reed naar Slochteren, om me voor de derde keer nuttig te maken voor de stichting Vobula. In 2015 en 2016 hielp ik ook bij deze club van vrijwilligers (beide keren in Friesland: landgoed in IJsbrechtum en Nijeberkoop). Dat beviel me destijds prima, dus ging ik op herhaling. Vobula staat voor Vrijwillig Onderhoud BUitenplaatsen en LAndschappen. Met een clubje...
Tuintempel Michaëlshof: jongensdroom vordert gestaag
Vier jongens bezig houden met tropische temperaturen. Moeilijk? Niet als je de Michaëlshof kent. Kamperen, een leemhut bouwen, eten bij het kampvuur en afkoelen in het IJsselmeer. Dat wil toch elke Hollandse jongen? Het avontuur is een vervolg van de klus die in mei startte, zie mijn verslag ‘Over platte tenten en lemen hutten’. Sep, de kleinzoon van Michaël Schouwenaar (eigenaar van de Michaëlshof) had een droom om een tuinhuis te maken op de manier zoals dat vroeger ging. Dus zoveel mogelijk gebruik maken van de natuur. Bijvoorbeeld géén cement, maar leem dat bij de Michaëlshof wordt opgegraven. Verder ligt er altijd genoeg gratis bouwmateriaal: zoals boomstammen, bakstenen en afgedankte raamkozijnen. Het geraamte van de ‘tuintempel’...
Recente reacties