Ik wil de zee meer minnen
Voor waterrat Rennie stond 26 mei met uitroeptekens in haar agenda. De hele week stalkte die zus van me op het antwoordapparaat: ‘Broertje, we gaan zaterdag lekker zwemmen in zee’. Het zou dan misschien een tropische dag worden, maar is dat zeewater in mei niet wat fris? Normaal begin ik met buitenwater zwemmen eind mei in het Oude Veer. Ik ben niet van de ‘Wim-Hof-methode’ dus draag lekker een aquapak. Helaas is dat Oude Veer zwemmen er nog niet van gekomen, hoewel de temperatuur toch al rond de 18 graden is. Gelukkig ben ik in bezit van een zus met een grote liefde voor de zee. Lekker pootje baden aan de vloedlijn. Het zoute water doet wonderen aan haar niet al te beste voeten. Bij het water aangekomen heeft Rennie direct aanspraak....
De betere feesten zijn buiten in de natuur
Die saaie verjaardagen binnen zitten in een kringetje: ik heb er een gruwelijke hekel aan. Gelukkig denkt Ingmar er ook zo over. Hij wilde ze verjaardag weer net even anders vieren. Tien dagen terug maakte we de plannen en met de Pinkster vierden we samen het ‘betere-buiten-feest’ bij de Michaëlshof op Wieringen. Eigenlijk zou ik er van de winter al m’n verjaardag vieren met een wandeling langs de Waddenzee, bezoek aan een expositie en nateuten bij de Michaëlshof. Dat grapje ging helaas niet door. Windkracht-10 verstoorde mijn plannen. Maar wat in een goed vat zit…. Dinsdags voor Hemelvaartsdag reed ik even bij Ingmar langs. Voor een bakkie én om zijn Stilte-wandeling even door te nemen. Ook 27 mei zijn verjaardagsdatum kwam even ter...
Het is voorbij, voordat ‘t weet, dus leef!
Met de narigheid ‘dood’ heb ik gelukkig weinig van doen. De meeste vrienden en familie krijgen geen ongelukken en blijven gezond. Uitzondering was 5 mei toen er twee sportvrienden op één dag eruit piepten: Anton Groenewoud aan een hartstilstand en Sander Menkveld verongelukte. Beide mannen ken ik meer dan 25 jaar vanuit de triathlonsport. Hoewel ik minder fanatiek ben dan vroeger, ben ik het zwemmen trouw gebleven. Regelmatig sprak ik Anton en Sander in het zwembad. Twee heel bijzondere mannen. Hier mijn herinneringen: Anton reed jaren op dezelfde racefiets ‘een blauw/witte Koga Myata’, die bij mij ongebruikt in de schuur hangt. Vaak vroeg hij ‘Cor, heb je ‘m nog?’ En dan volgde een lange uiteenzetting welke fietsen hij...
Een innerlijk onderzoek naar rust en stilte
Dauwtrappen met Hemelvaartsdag, maar toch net even anders. Dat is als je met Ingmar op pad gaat. Als pilot voor z’n bedrijf Ingmar & Arun Conscious Touch mocht ik als proefpersoon mee, voor een stilte-wandeling in de bossen van Hilversum. Via Facebook had Ingmar een bericht geplaatst, waar alleen Tineke uit Vianen zich had aangemeld. Verder zou nog een stel laten weten of ze kwamen. Helaas allen deden afbericht, dus bleven Ingmar en ik over om de ‘Sound of silence’ te ervaren. De dag ervoor lieten we de stilte nog even links liggen. De wereldmuziek schalde uit de boxen van z’n autootje. De dag ervoor was Ingmar nog helemaal los gegaan in Paradiso bij het concert van Franse band ‘Les Négresses Vertes’. Bij de paalcamping...
Over platte tenten en lemen hutten
Verdriet en plezier gaan bij de Michaëlshof hand in hand. Vorige week was het er een turbulent weekje op dit paradijselijke plekje. In vier dagen verrees er een houten tempeltje, dat gaf veel bouwplezier. Even terug waren er de tranen, toen m’n Albatros de Waard tent plat ging. Brigit had nog zo gezegd ‘die kont moet in de wind’. Maar een mooi uitzicht op zee is me ook wat waard, dus stond de kont naar het zuiden. Zondagavond regende het pijpenstelen, dat kan die noeste De Waard hebben, maar die noordenwind vond ze kennelijk minder prettig. Gevolg een tent die aan flarden was gewaaid. Achteraf viel de schade gelukkig mee. De Albatros staat nu op een luwere stek, klaar voor gebruik met ook nu weer een prachtig uitzicht op de Waddenzee. Deze...
Van de wereld weer terug in de fietswereld
Een ijzersterke roeifietsconditie wil niet zeggen dat je voor altijd gezond blijft. Ondanks mijn vele winterritjes op de roets, werd ik half maart geveld door de zwaarste griep ooit. Na twee weken écht helemaal ‘van de wereld’ te zijn, ben ik gelukkig weer uit het dal omhoog gekrabbeld. En dankzij een bezoek aan de ‘Wereldfietsbeurs’, ben ik weer helemaal terug in de wereld van de levensgenieters! Het bezoeken van beurzen hoort normaal niet tot mijn favoriete hobby’s: veel te veel mensen in een kleine ruimte. Een uitzondering op deze regel was een bezoek aan de fiets- en wandelbeurs 2015 en de Wereldfietsbeurs van 2016 en 2017 Absoluut hoogtepunt was zondag, toen ik voor de derde keer naar de Wereldfietsbeurs ging. Dankzij vriend...
Waarom mannen van houthakken én bomenplanten houden
Houthakken en bomenzagen. Ik kan er maar geen genoeg van krijgen. Zo erg, dat m’n arme arm overbelast is en eigenlijk moet rusten. Maar bomenplanten is gelukkig veel minder zwaar werk en eigenlijk een stuk leuker. Zaterdag deed ik mee met de ‘Boomplantdag Pettemerbos’, weer een bijzondere (natuur)ervaring meegemaakt! Buren Louis en Matty Bakker waren de veroorzakers: ‘Ga je mee Cor, zaterdagochtend naar Petten om bomen te planten? Het begint om 9.00 uur’. De Bakkertjes zijn al dertig jaar onze buren en we hebben opvallend veel overeenkomsten. In onze jonge jaren waren Louis en ik verslingerd aan SF boeken (o.a. Jack Vance) en nu zitten we beide in het bestuur van de zwemclub ‘Oude Veer’. Ook hebben we de drang om het...
Recente reacties