Levend en verborgen verleden
Een gure zondag 3 maart. Met de trein naar Santpoort waar het houtvuur brand in de reünie van Brederode. Ik ben er met Brigit voor een optreden van ‘Altegaer’. Deze groep speelt vanwege het ‘stamboomweekend’, dat door de Stichting Heerlijkheid Brederode werd georganiseerd. Onverwachts kregen we ook extra geschiedenis les. Voordat Altegaer begint, vraagt iemand van de organisatie: ‘Wie van de aanwezigen heeft de naam van Brederode in zijn stamboom?’. Ik wilde de lolbroek uithangen, m’n vinger opsteken en zeggen: ‘Nee, maar wél de naam Smalleblauwe’. (dat doe ik dus niet, was vast niet begrepen….) Toevallig spreek ik dinsdag bij een crematie Mark Eecen die een stamboom van onze familie heeft...
Andere tijden sport: 60 jaar Oude Veer en 25 jaar triathlon clubfeesten
Ach, doe eens gek Cor en ga mee met het jaarlijkse triathlonclubfeest! Ik hang er de laatste 10 jaar een beetje bij als ‘baantjeszwemmer’. Echte triatleten lopen en fietsen ook en dat heb ik door blessureleed al jaren afgezworen. Daarom keken die clubgenoten van Oude Veer vreemd op dat ik zondag 24 februari van de partij was op het afsluitfeest. Het programma sprak me wel aan. De middag startte met een workshop karate in de Dojo van Genseikan Karatedo van David Roovers en Ciska van der Voort. Hierna gingen we naar de kantine van het zwembad, waar Natascha Binnewijzend een lezing over voeding gaf. Na het smikkelen en smullen van de potluck maaltijd, was de huldiging van de clubkampioenen en terug- en vooruitblik op het wedstrijdseizoen. Veel jonkies...
Jabbedabbedoe naar Enkhuizen
De opwarming van de aarde het houd me soms wakker. Maar bij het muziekfestival Deunen en Deinen zijn die extreem hoge buitentemperaturen in februari toch wel erg lekker. En dan ook nog eens op de roeifiets heen en terug, een ritje van 110 km. Het leven is zo beroerd nog niet… Het lijkt of de Engelse Gerry alleen voor mij zingt. Voornaamste reden was natuurlijk Brigit zien optreden met haar groep Roaring Fifties op het festival Deunen en Deinen in Enkhuizen. Maar ook genieten van de andere groepen uit het maritieme folkwereldje. De meeste optredens zijn in de Dromedaris op drie verschillende podia. Daarnaast ligt er in de haven ook het schip De Schuttevaer aangemeerd, waar muziek wordt gespeeld. Mijn vertier ligt op die zonnige zaterdag hier, want door het...
De dansende klusser
Een regenachtig weekje met stormvlagen. Een goeie reden om je vertier binnenshuis te zoeken. Die plek vond ik bij Ingmar die nogal wat achterstallig kluswerk had. Nou sta ik meer bekend als de ‘prutser uit de polder’ dan de man met de ‘gouden handjes’. Een wonder daarom dat Ingmar mijn spontane hulp aannam om z’n plafonnetjes eindelijk te plaatsen, met als beloning een dansavondje. We dachten dat we de klus wel in drie dagen zouden kunnen klaren, mede dankzij hulp van zijn Marieke die twee extra vrije dagen had opgenomen. We starten dinsdag op z’n Ingmars rustig met een bakkie, er werden uitgebreid vakantie ideetjes uitgewisseld: ‘kanoën in Zweden’ of de roetstocht in Leimuiden verlengen met rondje Duitsland?...
Gaat het om de reis of de bestemming?
Dat vroeg ik me zondag af, na een bezoek aan de Wereldfietsbeurs in Ede. Zo’n ritje is voor mij vier uur in de trein zitten en dan viel uiteindelijk de bestemming wat tegen. Die beurs was drukdrukdruk en teveel van hetzelfde. Gelukkig daarom dat de reis eigenlijk veel leukerder was. Dat vindt Theo -zittend op die ouwe fiets- vast ook. Ingmar was dit keer niet mijn reispartner, maar Theo van Graven. Ook iemand die het ‘levens genieten’ hoog in het vaandel heeft staan en graag buiten de geijkte paden z’n pad vindt… De hobby’s die ik met hem deel (duursport, alternatieve muziek en bijzondere reizen) geven genoeg gespreksstof om de reis aangenaam te laten verlopen. We moesten zelf oppassen om bij station Ede-Wageningen op tijd...
Winterkamperen op de Distelheide in de Achterhoek
Na de try-out met de jaarwisseling, was ik er helemaal klaar voor: drie dagen winterkamperen. Het toetje na het weekend bij het Hof van Moeder Aarde in hetzelfde prachtige gebied: de Achterhoek. Mijn levensgenieter & makker Ingmar ging z’n never-ending-Noaber-path vervolgen. Vanaf Winterswijk de Duitse grens over naar het zuiden. Het wandelpad (van A naar B) moet je ruim zien. Zo kijkt hij of de start- en/of finish plekken bij het openbaar vervoer liggen. Als basiskamp koos hij dit keer voor natuurcamping de Distelheide vlakbij Doetinchem. Vanuit Neede reed ik er maandag op m’n ligfiets naar toe. Lekker op m’n dooie gemak, via Borculo, Ruurlo naar Zelhem. Stiekem kijk ik naar de huizen die te koop staan. Wordt dit ooit ons toekomstig...
Leef je droom, bij ‘Hof van Moeder Aarde’
Samen wonen en werken op één plek. Lukt dat zonder hommeles? Sinds ik bij de Michaëlshof ben, heb ik hier veel mee te maken. Dit weekend reed ik naar de Achterhoek waar de ecodorpclub samen kwam bij het ‘Hof van Moeder Aarde’. Het werd mijn zesde ‘Ecodorpnetwerk weekend’ en weer eentje om in te lijsten. Bij de Michaëlshof oefenen we elke woensdag tijdens het tuinieren in samenleven. Nu Michaël is overleden, wordt er een opvolger gezocht die hetzelfde gedachtegoed wil voortzetten. Een ondernemer met een groen en sociaal hart. Het thema van het Ecodorpweekend was ‘Ondernemerschap’, mooi aansluitend aan de toekomst van de Michaëlshof. Vrijdagochtend stapte ik met ligfiets op de trein om in Zutphen uit te stappen. De veertig...
Recente reacties