Raar dat weer…
Wijze woorden van mijn roetsvriend Wim Huisman: ‘Lang geleden en kort na mijn diagnose ben ik tot de volgende conclusie gekomen: De zin van het leven is Het Zijn. Oh ja, later kwam ik deze tegen en toen was het plaatje compleet: Leven is het zijn tussen twee eeuwigheden in. Ik ben dus vooral hier en nu en geniet’. Wim schrijft dit terwijl de roller coaster van het leven mij af en toe van de wijs brengt. Tot dat het in februari ging vriezen. Na drie jaar droog te hebben gestaan steekt de schaatskoorts weer op… Het weerbericht van de Volkskrant zegt hele week -10 graden…..wouw dat wordt schaaaaááátsen!!! Donderdag 11-2: sportvriend Theo van Graven appt: ‘En Cor schaatsen geslepen en tas gepakt…. ik wel. Morgen ga ik naar...
Schaatspret met hindernissen
Strompelend als ‘n ouwe man kom ik maandagochtend m’n bed uit. Voor dat schaatsen moet je wat over hebben….. Dit jaar kregen we drie dagen de kans om op natuurijs te schaatsen. Vrijdag reed ik in Giethorn en kwam te vallen op het ijs en moest de dag erop op de blaren zitten. Gelukkig, de blessure viel mee, zondag kon ik op ons Oude Veer nog een dag genieten van de schaatspret. Met mijn sportvriend Theo van Graven had ik donderdag app contact: ‘En Cor, schaatsen geslepen en tas gepakt…..? Morgen ga ik naar Giethoorn, ga je mee?’. Jaáááh, geweldig Theo! Eind februari 2018 schreef ik een bericht over mijn laatste schaatsavontuur. Toen ging ik op m’n ligfiets naar een B&B in Kalenberg en beleefde een aantal prachtige...
De Michaëlshof, paradijs met utopische droomplannen
In het buurtgemeenschap Vatrop op Wieringen heeft Stichting ‘De Michaëlshof’ van 1974 tot 2019 bestaan. In 1954 stond op deze plek een vismeelfabriek. Vanaf 2020 is plek overgenomen door ‘Rijk aan het Wad’, die het gedachtegoed in een andere vorm voortzet. De vismeelfabriek kreeg in de jaren zestig veel klachten over de stank van buurtbewoners, waardoor deze in 1971 sloot. Het pand stond jaren leeg, waarna het in 1974 gekocht werd. Bij wind uit zee, hadden omwonenden veel last van de stank die werd veroorzaakt door de stoom die vrijkwam bij het verwerken van visafval. Onder leiding van Michaël Schouwenaar (1944-2018) werd een werkgroep opgericht die met een woon- /werkgemeenschap aan de slag ging. Geïnspireerd door de toenmalige...
De onvergetelijke 15 edities van het EK-roeifietsen
Schaatsliefhebbers weten het: sinds 1896 wordt het Europees Kampioenschap gehouden. Afgelopen weekend was het weer een Nederlands onderonsje, zowel bij de all-rounders als sprinters. Ik zat weer heel wat uurtjes voor de buis om deze prachtige sport te volgen. Het deed me denken aan een andere wedstrijd waaraan ik met veel plezier meedeed: het befaamde EK Roeifietsen! Maandagochtend rij ik op m’n roeifiets naar Wieringen. Net voordat ik er ben, zie ik m’n tuinmaat David op z’n Trek ATB fiets. ‘Ha David, even een sprintje trekken?’. De heuvel naar het buurschap Vatrop is de finish, want daar tuinen we. Ik moet snel lossen en bedenk: ‘Wedstrijden met het EK waren leuk maar voortaan blijf ik maar lekker toeren…’....
Mijn ontdekking van het roeifietsen
Begin jaren tachtig stortte de surfrage in. Voor Derk Thijs kwam er een eind aan zijn Thijs surfplank, waarna hij zich in 1986 op de roeifietsmarkt ging richten. Zelf wisselde ik mijn surfhobby in voor de triathlon, maar in 1999 komt Derk Thijs opnieuw bij mij in het vizier. Dit keer vanwege zijn roeifiets. De eer van de ontdekking gaat naar mijn vriend Ed Komen die geïnteresseerd was in de roeifiets. Ik ben hem tot aan de dag van vandaag hiervoor nog altijd dankbaar. Onze kennismaking met de Thijs 222 roeifiets was in het voorjaar 1999. Tijdens ons wekelijkse bieravondje, vertelde Ed dat hij gelezen had over de roeifiets. Beide reden we op een M5 ligfiets, maar Ed was op zoek naar een uitdagender fiets. Links Cor op z’n M5 ligfiets, rechts Ed op...
De kick van het windsurfen
Het nieuwe tv programma ‘Het museum van Nederland’, sluit helemaal aan bij mijn serie blog berichten over vroeger. Volgens mij is corona mede schuldig aan die sfeer van nostalgie, wat ook bij mij de laatste tijd steeds meer kriebelt. Die goeie ouwe tijd, met onbegrensde mogelijkheden…. Daarom dit keer mijn herinneringen aan het windsurfen, waaraan ik als puber eind jaren zeventig fanatiek bezig was. Eigenlijk is mijn puberteit niet écht een tijd waar ik graag aan terugdenk. De angst om te zakken voor m’n Havo, de zoektocht ‘wat doe ik met m’n leven’ en hoe vind ik m’n ware liefde… Met m’n vrije-tijd wist ik moeilijk raad. Uitgaansleven, disco? Niks aan! Wat te doen met dat lijf dat wil...
Er is één ding wat ik niet zou willen missen…
Wat maakt vissen zo leuk? Mijn vader Jaap Zwaag was er dol op, maar ik vond het een oersaaie tijdsbesteding. Eindeloos wachten tot die vis bijt en wat moet je er dan mee? Dit geldt niet voor mijn vader Jaap. Want er was beslist maar één ding wat hij nooit zou willen missen….. vissen! Bij het opruimen van fotoalbums kom ik tientallen actiefoto’s van mijn vader tegen. In z’n bootje op de Waddenzee en daarna trots poserend met een grote paling. Daar horen vast spannende verhalen bij. Helaas kan ik hij er niet meer over vertellen (hij overleed in 2010), toch blijft het leuk om in de geschiedenis te graven. De hobby vissen is ontstaan op aanraden van de huisarts van mijn vader. Van de zorgen om de winkel in Breezand had hij een maagzweer...
Recente reacties