Legaal ‘gluren bij de buren’
Door het evenement ‘Nazomeren in Niedorp’ kom je op plekjes die normaal privé zijn. ‘Heerenweg 57 Barsingerhorn’ deed mee, stond in het programmakrantje, dus gingen Brigit en ik op pad om een ongegeneerd te gaan glauwen (gluren op z’n Westfries) Zondagmiddag: ik op de ligger, Brigit op de Gazelle, wind en naderende regen trotserend, maar de voldoening was groot na dit fietstochtje. Barsingerhorn is sowieso een pracht dorp langs een zeer oude dijk en het perceel Heerenweg 57 wilde ik graag zien. Ooit was er een statig weeshuis en later werd er een bejaardenhuis aangebouwd. Nu vormt het een soort woongemeenschap. De pijltjes leiden ons door het doolhof van aan-bouwtjes, naar de expositie van Greetje van Roon. We kennen haar en Herman...
Het is voorbij, voordat ‘t weet, dus leef!
Met de narigheid ‘dood’ heb ik gelukkig weinig van doen. De meeste vrienden en familie krijgen geen ongelukken en blijven gezond. Uitzondering was 5 mei toen er twee sportvrienden op één dag eruit piepten: Anton Groenewoud aan een hartstilstand en Sander Menkveld verongelukte. Beide mannen ken ik meer dan 25 jaar vanuit de triathlonsport. Hoewel ik minder fanatiek ben dan vroeger, ben ik het zwemmen trouw gebleven. Regelmatig sprak ik Anton en Sander in het zwembad. Twee heel bijzondere mannen. Hier mijn herinneringen: Anton reed jaren op dezelfde racefiets ‘een blauw/witte Koga Myata’, die bij mij ongebruikt in de schuur hangt. Vaak vroeg hij ‘Cor, heb je ‘m nog?’ En dan volgde een lange uiteenzetting welke fietsen hij...
Als er ijs ligt, dan moet je er zijn!
Wat is dat toch, die kriebels als het gaat vriezen? Het is eind februari en de hele week vorst voorspeld. Een dikke kans dat er op natuurijs geschaatst kan worden. Niet twijfelen Cor, maar grijp die kans! Maar dan moet je wel wat afstand afleggen en de Afsluitdijk over. Gelukkig zit ik ruim in m’n tijd en die afspraken die ik voor de rest van de week heb, zeg ik af. Maandag bel ik een paar adressen bij ‘Vrienden van de fiets’. Het ondiepe meertje Nannewijd in Friesland ligt vaak snel dicht. Ik bel een slaapadres bij Oudehaske: ‘Het meer ligt nog helemaal open, ik ben er net nog langs gefietst’. Dan maar verder zoeken, bijvoorbeeld het gebied van Giethoorn. Ik bel met Marijke van B&B boerderij de Witte Hoeve in de Weerribben....
Trots op designer dochter Frea
Na grafische vormgever heeft Frea haar studie bij de Design Academy in Eindhoven succesvol afgerond. Dinsdag was haar diploma uitreiking en dus gingen wij dorpers naar de grote stad. Door mijn gebrekkige Engels ontging me van de ceremonie veel. Om toch in het Engels mijn uitstapje samen te vatten : ‘Green biologic meets design’. We kunnen trots zijn op onze knappe dochter! Op haar site staat een portfolio grafische en design werk en stelt ze zich voor als: ‘Ik ben Frea Zwaag en studeer momenteel aan de Design Academy in Eindhoven. Mijn afstudeer richting is activity en is gefocust op product design. Functionaliteit en gebruiksvriendelijk zijn kernwoorden die mijn werk omschrijven. Met vormgeving wil ik het leven een stukje makkelijker, mooier en...
Familiepret met de kerst
Het vieren van die kerstdagen samen met de (schoon)familie kan voor mij een beproeving zijn. Maar ik heb mazzel, want die luitjes uit de randstad zijn ook doeners. Dus voor het happen en borrelen, eerst ‘honger kweken’ en de lijven in beweging zetten. Dat deden we op het strand van Groote Keeten en dat ging zo: We spraken af: ‘ontmoeting om half 3 bij de strandopgang en Yoeri neemt z’n vlieger mee’. Een extra mazzeltje voor mij: alle auto’s zaten vol, dus kon ik via ‘rondje-om’ op m’n roeifiets naar de ontmoetingsplek rijden. Op het strand werden we door de keiharde wind gezandstraald. Minder leuk voor m’n nieuwe boegspriet, maar voor het vliegeren een extra moeilijkheidsgraad. Nou kennen de ‘jonge...
Op de grens van vroeger en later
Ze tikken weg die laatste dagen van 2017. Dus een goed moment om ook even terug te blikken naar die-goeie-ouwe-tijd. Dit jaar: die mooie trektochten op de roeifiets en het schaatsen in januari op de Oostvaardersplassen (foto koek-en-sopie met Gerard Nielen). Dankzij vriend Theo Deken, duik ik nog wat verder in het verleden. Theo en Ineke krijgen elk jaar van ons een nieuwjaarswens en de laatste jaren stuurt Theo steevast een (gekke) foto van vroeger retour. Dit jaar kreeg ik er eentje waarop hij triomfantelijk z’n pas geplakte fietswiel omhoog houdt. Kees Tol (rechts) en ik laten onze spierballen zien. Foto komt uit mijn racefietstijd (1985?). We gingen elk jaar met de Pinksterdagen met een groepje een toerrit maken. De vrouwen (en kinderen) gingen mee,...
Recente reacties