Rolskiën: een vergeten sport herontdekt
Elke waardeloze schaatser kan met Salomon langlaufschoenen het ijs op. Het is niet de enige reden dat ik die dure schoenen ooit kocht, want ze zijn ook geschikt om te rolskiën. Een prachtige sport, waaraan ik jaren fanatiek deed. Sinds een paar jaar komen ze echter amper de schuur meer uit, totdat Ingmar mij belde: ‘Ik heb volgende week een rolski-les geboekt, ga je mee…?’. Met Ingmar op pad is natuurlijk altijd gezellig. Toch maar even proberen of ik het rolskiën niet ben verleerd. Zondag was het lekker weer, droog en bijna windstil. Dus ideale omstandigheden om m’n oude liefde weer eens op te pakken. M’n rolski’s rollen gelukkig nog als een tierelier. Via Oudesluis pak ik de Grote Sloot naar Burgerbrug. Een bakkie bij Croon...
Raar dat weer…
Wijze woorden van mijn roetsvriend Wim Huisman: ‘Lang geleden en kort na mijn diagnose ben ik tot de volgende conclusie gekomen: De zin van het leven is Het Zijn. Oh ja, later kwam ik deze tegen en toen was het plaatje compleet: Leven is het zijn tussen twee eeuwigheden in. Ik ben dus vooral hier en nu en geniet’. Wim schrijft dit terwijl de roller coaster van het leven mij af en toe van de wijs brengt. Tot dat het in februari ging vriezen. Na drie jaar droog te hebben gestaan steekt de schaatskoorts weer op… Het weerbericht van de Volkskrant zegt hele week -10 graden…..wouw dat wordt schaaaaááátsen!!! Donderdag 11-2: sportvriend Theo van Graven appt: ‘En Cor schaatsen geslepen en tas gepakt…. ik wel. Morgen ga ik naar...
Schaatspret met hindernissen
Strompelend als ‘n ouwe man kom ik maandagochtend m’n bed uit. Voor dat schaatsen moet je wat over hebben….. Dit jaar kregen we drie dagen de kans om op natuurijs te schaatsen. Vrijdag reed ik in Giethorn en kwam te vallen op het ijs en moest de dag erop op de blaren zitten. Gelukkig, de blessure viel mee, zondag kon ik op ons Oude Veer nog een dag genieten van de schaatspret. Met mijn sportvriend Theo van Graven had ik donderdag app contact: ‘En Cor, schaatsen geslepen en tas gepakt…..? Morgen ga ik naar Giethoorn, ga je mee?’. Jaáááh, geweldig Theo! Eind februari 2018 schreef ik een bericht over mijn laatste schaatsavontuur. Toen ging ik op m’n ligfiets naar een B&B in Kalenberg en beleefde een aantal prachtige...
De kick van het windsurfen
Het nieuwe tv programma ‘Het museum van Nederland’, sluit helemaal aan bij mijn serie blog berichten over vroeger. Volgens mij is corona mede schuldig aan die sfeer van nostalgie, wat ook bij mij de laatste tijd steeds meer kriebelt. Die goeie ouwe tijd, met onbegrensde mogelijkheden…. Daarom dit keer mijn herinneringen aan het windsurfen, waaraan ik als puber eind jaren zeventig fanatiek bezig was. Eigenlijk is mijn puberteit niet écht een tijd waar ik graag aan terugdenk. De angst om te zakken voor m’n Havo, de zoektocht ‘wat doe ik met m’n leven’ en hoe vind ik m’n ware liefde… Met m’n vrije-tijd wist ik moeilijk raad. Uitgaansleven, disco? Niks aan! Wat te doen met dat lijf dat wil...
2020: beter kan het open water zwemmen niet worden
Nog zeker vier weken te gaan, maar nu al staat er weer een record in de boeken: mooier is het zwemmen in het Oude Veer niet geweest. Tweede paasdag (13 april) dook ik er al in. Nu, vijf maanden later en na zo’n honderd keer op de fiets naar het Oude Veer, zwem ik nog altijd m’n kilometertjes. Voor dit jaar staat vast: 2020 is het beste zwemjaar ooit! M’n geliefde Oude Veer zwemwater, foto bij avond van Loes Bouten Aan dat genieten komt vast nog geen eind, want zeker in september blijft de watertemperatuur boven de 15 graden. Koud….? Welnee, buitenwater zwemmen is frisjes en veel lichaamsvet heb ik niet. Maar dankzij m’n aquapak hou ik het nog wel een tijdje vol. Voor het eerst deze zomer heb ik een maand alleen in zwembroek...
Jeugd herinneringen ophalen door oude LP’s
Regelmatig circuleert op Facebook de uitdagingen om elke dag iets te posten. Zo liet David Sinner mij een kijkje nemen in zijn heavy metal verleden en Ingmar Zondervan is er ook net mee gestart. Henk van Kuijk pakte de uitdaging ook op, maar net iets anders…. Het inspireerde me om ook in m’n LP verleden te duiken. Al Stewart doet me altijd denken aan 1977, kamperen met o.a. Paul Dekker op Terschelling Altijd als ik Al Stewart hoor, denk ik aan kamperen op Terschelling toen ik op de Havo zat. En daar duikt Brigit weer op als ik de Moody Blues draai. Gelukkig zijn mijn dierbaarste LP’s bewaard gebleven. De helft heb ik weggedaan en wie weet zwerft Deep Purple ‘Made in Japan’ nog ergens? Je kan niet alles bewaren, maar zo’n...
Recente reacties