Rennie heeft d’r plekkie gevonden!
Ze is weer helemaal gelukkig die zus van me. Rennie woont al dertig jaar in Noorderhaven en wilde graag een betere plek. Die heeft ze gevonden, want sinds zaterdag heeft ze een spik-splinter nieuwe kamer op Kersenhout 12 in Julianadorp. Verhuis-stress? Lees de levenswijsheid van Rennie! Een belangrijk moment vrijdag: Bart overhandigt de sleutel aan Rennie. Vorige week hielpen we haar met verhuizen. Van een oud gebouw (Kastanjehout) naar een prachtig nieuwbouw pand. Toen ze in de zomer van 2017 verhuisde, ging ze er qua woonplek niet op voorruit. Ze woonde op Perenhout en had een woon-, slaap- en badkamer en kreeg slechts één kamer terug. Maar dat zou van korte duur zijn, want Kastanjehout zou gesloopt worden. Toch brak er voor Rennie een mooie tijd aan. Ze trof...
Straffe Hendrik als beloning voor duo-bike rit met Rennie?
Hoeveel kilometers kan ik met de accu van de elektrische duo-bike rijden? Zaterdag met zus Rennie een nieuw record gevestigd: Van Julianadorp via de kust naar Callantsoog en weer terug en de accu deed het nog! Dat is toch even 18 kilometers. Het lijkt weinig, maar vergis je niet. De duo-bike is ‘n zwaar kreng en zonder ondersteuning kan je beter lopen. Maar voor het zover is, dat we dus samen wegfietsen, eerst even ‘s morgens bellen met zus: ‘Ha Ren, nog wilde plannen?’. ‘Nou, ik ben net m’n bed uit, eerst ‘n bakkie, dan ‘n sjekkie’. Geen verrassende antwoorden, maar dat ben ik gewend van haar. Ze woont al zo’n dertig jaar in Noorderhaven en zolang er voor haar ‘natje en droogje’ wordt...
Dochter Astrid: ons toetje is geslaagd!
Je hebt al twee mooie dochters en dan krijg je zomaar als toetje er nog eentje bij. Dat overkwam ons met Astrid. Arme Cor nog een vrouw in dat huishouden van de Zwaagjes. Nu 22 jaar later heeft ze d’r HBO diploma op zak en wij trotse ouders waren erbij. Van zo’n diplomering maken we natuurlijk een feestje, want hoe vaak komen wij dorpelingen nu in de grote stad Amsterdam? Bovendien kennen we de klappen van de zweep, want in het voorjaar gingen we naar Eindhoven: toen konden we trots zijn op onze dochter Frea die geslaagd was bij de Design Academy. Een tikkie te vroeg zijn we in de HvA en bij het wachten maken we kennis met Alain. Een aardige mede studiegenoot van Astrid en horende bij het clubje waar ze veel mee optrok. Ook haar leraar/mentor Tessa...
Andere tijden sport: 50 jaar zwemmen in het (K)Oude Veer
Wie duikt er nou voor z’n plezier in dat vieze Oude Veer water? Als jochie van 8 jaar leerde ik zwemmen in het buitenzwembad van het Oude Veer. Inmiddels een halve eeuw later heb ik er heel wat kilometertjes gezwommen. Even spitten in m’n fotoalbum en graven in m’n geheugen: Oorzaak van deze ‘andere tijden sport’ editie, kwam door Jaap Hofman. Zondagavond zwommen we weer de vier kilometer van strandje Boermansweg naar jachthaven en terug. Altijd rusten we even op vaste plekken ‘het verkeersbord’, ‘de witte paal’ en het keerpunt ‘de haven’. Bij de haven zei Jaap: “40 jaar geleden kwam ik hier werken, samen met Joop Menke als badmeester. Het was maar een paar maanden, want hierna gingen we naar...
Legaal ‘gluren bij de buren’
Door het evenement ‘Nazomeren in Niedorp’ kom je op plekjes die normaal privé zijn. ‘Heerenweg 57 Barsingerhorn’ deed mee, stond in het programmakrantje, dus gingen Brigit en ik op pad om een ongegeneerd te gaan glauwen (gluren op z’n Westfries) Zondagmiddag: ik op de ligger, Brigit op de Gazelle, wind en naderende regen trotserend, maar de voldoening was groot na dit fietstochtje. Barsingerhorn is sowieso een pracht dorp langs een zeer oude dijk en het perceel Heerenweg 57 wilde ik graag zien. Ooit was er een statig weeshuis en later werd er een bejaardenhuis aangebouwd. Nu vormt het een soort woongemeenschap. De pijltjes leiden ons door het doolhof van aan-bouwtjes, naar de expositie van Greetje van Roon. We kennen haar en Herman...
Het is voorbij, voordat ‘t weet, dus leef!
Met de narigheid ‘dood’ heb ik gelukkig weinig van doen. De meeste vrienden en familie krijgen geen ongelukken en blijven gezond. Uitzondering was 5 mei toen er twee sportvrienden op één dag eruit piepten: Anton Groenewoud aan een hartstilstand en Sander Menkveld verongelukte. Beide mannen ken ik meer dan 25 jaar vanuit de triathlonsport. Hoewel ik minder fanatiek ben dan vroeger, ben ik het zwemmen trouw gebleven. Regelmatig sprak ik Anton en Sander in het zwembad. Twee heel bijzondere mannen. Hier mijn herinneringen: Anton reed jaren op dezelfde racefiets ‘een blauw/witte Koga Myata’, die bij mij ongebruikt in de schuur hangt. Vaak vroeg hij ‘Cor, heb je ‘m nog?’ En dan volgde een lange uiteenzetting welke fietsen hij...
Recente reacties