Duobiken is fietsgeluk in kwadraat
Gelijktijdig met z’n tweetjes fietsen, dat kan op een tandem. Maar achterop zitten kijkend naar iemands rug, is dat leuk? Leuker is de lig- of roeifietstandem waarbij je rug-aan-rug zit. Maar je ziet elkaar niet. Het leukst is de duobike, waarbij je fietsend naast elkaar zit. De duobike: een ideaal apparaat voor de ritjes met m’n zus Rennie, die over wat minder getrainde spieren bezit dan ik. Sinds ze naar een andere groep is verhuisd binnen Noorderhaven, kan ze dit leuke karretje lenen. Gelukkig heeft het ding ook elektrische aandrijving, dus met minder inspanning houden we met gemak ook gewone fietsers bij. Het komt regelmatig voor dat ik met haar een ritje door Julianadorp maak of -bij mooi weer- naar het strand rij. Zo reden we vlak voor m’n...
De bruiloft van Marijke & Niels, die mag worden ingelijst!
Feessies vieren, daar houdt mijn oudste dochter wel van. Haar bruiloftsfeest moest er daarom eentje worden om niet te vergeten. Zaterdag 20 juli 2019 was de grote dag en dat hebben we geweten! Haar lief is Niels uit België, dus voor de locatie werd Poperinge gekozen. Een stadje in Vlaanderen, ver weg vlakbij de grens van Frankrijk met een mooi oud stadhuis waar ze elkaar het ja-woord gaven. In de buurt van Kortrijk werd de feestlocatie gevonden: op het outdoor terrein van Avanco kregen we de avontuurlijke verrassingen en in de tent konden we tot diep in de nacht swingen. Maar voor het zover was ging ik vrijdags met ons eigen gezin oefenen in ‘miljonairtje spelen’. In Aalbeke hadden we voor twee dagen een super luxe villa gehuurd, compleet met zwembad,...
De Zwagen in Schagen
Bestaat het dat je het sportvirus doorgeeft aan je kinderen? Tsja, misschien toeval. Maar trots ben ik wel op die sportieve dochters Marijke, Frea en Astrid, die net als ik moeilijk stil kunnen zitten. Ook hun vriendjes lijken aangestoken met zwemmen-fietsen-lopen. Dus: het Zwaag trio-triathlonteam is geboren. Het leuke van zo’n trioteam zijn de talloze variaties in onze familie. Want wie doet aan welk onderdeel mee? De mannen Cor, Niels, Joris en Yoeri kunnen eigenlijk alles en de vrouwen Marijke, Frea en Astrid kunnen op het zwemmen na ook alles. Het team ‘Zwagen in Schagen’: Frea, Astrid en Niels De achtste triathlon van Schagen die dinsdag werd gehouden, was de eerste aftrap van het Zwaag-team met dit keer als opstelling: Zwemmer Niels...
Waarom doe jij niet mee Cor?
In de wereld van het buitenwater zwemmen zindert het ‘Maarten van der Weijden effect’ nog na… Ik merkte het zaterdag aan de lijve: ‘Waarom doe jij niet mee Cor?’ Zo vaak kreeg ik dit te horen, dat ik hierbij plechtig beloof: in 2020 zwem ik ieder geval de 7.5 en probeer de 15 kilometer! Wat een prachtig sportplezier tijdens de Langebaan zwemwedstrijden bij ons in het Oude Veer. De Elfsteden-zwemprestatie van Maarten hielp vast mee. Als hij 195 kilometer kan, dan moet een beetje zwemmer toch de 7,5 of 15 km. kunnen? Dat dachten dit jaar ieder geval 45 deelnemers en dat waren er een stuk meer dan vorig jaar. Toen deden er zo’n 20 mee en ging de langste afstand niet door wegens gebrek aan inschrijvers. Nu stonden 16 deelnemers...
Andere tijden sport: 60 jaar Oude Veer en 25 jaar triathlon clubfeesten
Ach, doe eens gek Cor en ga mee met het jaarlijkse triathlonclubfeest! Ik hang er de laatste 10 jaar een beetje bij als ‘baantjeszwemmer’. Echte triatleten lopen en fietsen ook en dat heb ik door blessureleed al jaren afgezworen. Daarom keken die clubgenoten van Oude Veer vreemd op dat ik zondag 24 februari van de partij was op het afsluitfeest. Het programma sprak me wel aan. De middag startte met een workshop karate in de Dojo van Genseikan Karatedo van David Roovers en Ciska van der Voort. Hierna gingen we naar de kantine van het zwembad, waar Natascha Binnewijzend een lezing over voeding gaf. Na het smikkelen en smullen van de potluck maaltijd, was de huldiging van de clubkampioenen en terug- en vooruitblik op het wedstrijdseizoen. Veel jonkies...
De dansende klusser
Een regenachtig weekje met stormvlagen. Een goeie reden om je vertier binnenshuis te zoeken. Die plek vond ik bij Ingmar die nogal wat achterstallig kluswerk had. Nou sta ik meer bekend als de ‘prutser uit de polder’ dan de man met de ‘gouden handjes’. Een wonder daarom dat Ingmar mijn spontane hulp aannam om z’n plafonnetjes eindelijk te plaatsen, met als beloning een dansavondje. We dachten dat we de klus wel in drie dagen zouden kunnen klaren, mede dankzij hulp van zijn Marieke die twee extra vrije dagen had opgenomen. We starten dinsdag op z’n Ingmars rustig met een bakkie, er werden uitgebreid vakantie ideetjes uitgewisseld: ‘kanoën in Zweden’ of de roetstocht in Leimuiden verlengen met rondje Duitsland?...
Recente reacties