Leef je droom, bij ‘Hof van Moeder Aarde’
Samen wonen en werken op één plek. Lukt dat zonder hommeles? Sinds ik bij de Michaëlshof ben, heb ik hier veel mee te maken. Dit weekend reed ik naar de Achterhoek waar de ecodorpclub samen kwam bij het ‘Hof van Moeder Aarde’. Het werd mijn zesde ‘Ecodorpnetwerk weekend’ en weer eentje om in te lijsten. Bij de Michaëlshof oefenen we elke woensdag tijdens het tuinieren in samenleven. Nu Michaël is overleden, wordt er een opvolger gezocht die hetzelfde gedachtegoed wil voortzetten. Een ondernemer met een groen en sociaal hart. Het thema van het Ecodorpweekend was ‘Ondernemerschap’, mooi aansluitend aan de toekomst van de Michaëlshof. Vrijdagochtend stapte ik met ligfiets op de trein om in Zutphen uit te stappen. De veertig...
Michaël: een bijzonder mens heeft ons verlaten…
De hemel zei: ‘Alle wezens hebben een tijd van leven en een tijd van sterven. Het is tijd om plaats te maken voor wat er daarna komt. Zo is het altijd gegaan, en zo zal het altijd moeten gaan’. Dit lees ik in het boek ‘De belofte van de wolven’ terwijl mijn gedachten in flarden door mijn hoofd zwerven naar Michaël Schouwenaar. De oprichter en inspirator van de Michaëlshof overleed na een ziekbed op vrijdag 7 december. Ik leerde deze bijzondere man kennen in de zomer van 2015 en hij zette me op het spoor van ‘terug naar de natuur’. Door op deze paradijselijke plek te gaan tuinieren brak er een mooie tijd aan. Na de gezellige koffie/thee babbel, deden we elke woensdag bij de put de ‘opening van de dag’. Steevast...
Therapeutisch roeifietsen
Op ziekenbezoek bij iemand in Amsterdam. Dat kan voor mij qua vervoer met de trein, op de roeifiets of in combinatie. Ik koos dit keer voor de combinatie. Een wijs besluit bleek zaterdag, toen ik terug reed en de ongewilde levensles van het bezoek wat beter kon verwerken. Dat sporten therapeutisch voor het hoofd is, wist ik al een tijdje. Dus kies -als het even kan- als vervoermiddel de lig- of roeifiets. Het aangename dus met het nuttige verenigen. Nou is een ritje Anna Paulowna-Amsterdam Noord op de fiets net even te gek. Dus koos ik om eerst met de trein te gaan tot Zaandam en de rest te fietsen. De terugreis (75 km.) was een makkie: windje in de rug. Wanneer je zo’n roeifiets meesleept in de trein, is de kans groot dat je met een medereiziger in...
Waardig afscheidsfeest van idealist Michaël
Je weet dat je spoedig komt te overlijden, maar in levende lijve wil je nog al je dierbaren een keer ontmoeten. Dus hou je een ‘afscheidsfeest’. Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof deed het zaterdag, ik mocht het mee-organiseren en het werd één van mijn ‘meest bijzondere feesten’ ooit! ‘Nu ik weg ben schijnt het helemaal in elkaar te storten’. Gelukkig kon Michaël er luchtig over zijn, tijdens zijn speeches. ‘Je hoef hier niet naar een depressief, verdrietig, stervend mannetje te kijken, want ik ben intens dankbaar dat jullie hier zijn…’. De gezondheid van Michaël was de laatste weken hard achteruit gegaan. ‘Zou het wel door kunnen gaan?’ Het werd veel overleggen met de kinderen Camiel en Roos,...
De dood, hij achtervolgt me
Niet al te leuk, die vallende blaadjes. Maar als de dood om de hoek komt kijken, dan is het oppassen geblazen. Deze maand heb ik helaas opvallend veel met de dood te maken. Soms mooi, soms beroerd. Even uitleggen… Jubelend vertelde ik in september aan mijn vrienden: ‘Ik heb een betaalde baan!’ Het werk in de uitvaartbranche bleek een kort avontuur. Emotioneel had ik weinig moeite om met de dood om te gaan. Het goed rijden in de rouwwagen, was helaas de belemmering om de maand proeftijd verlengd te krijgen. Ongeveer gelijktijdig (wat is toeval) kreeg ik van Ingmar de film ‘Departures’ te leen. Eerder was ik al door Ed getipt om deze fantastische Japanse film te zien, die over een cellist gaat die z’n baan kwijtraakt. Ook hij...
Michaëlshof: een zinkend schip of een nieuw begin?
Deze aanhef gebruikte Maartje (bewoonster van de Michaëlshof) in haar noodkreet. Zaterdag was ik op ziekenbezoek bij eigenaar Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof en hadden met het bestuur overleg over de onzekere toekomst van dit paradijsje op Wieringen. Het staat vast dat er een koper wordt gezocht van de Michaëlshof, het liefst een partij met overeenkomstige idealen als Michael en de stichting. Maar wat gebeurd er met de bewoners René, Maartje en Yoka en de tuinvrijwilligers en anderen bezoekers? Hopelijk wordt er een koper gevonden, die het prachtige plekje in ere houdt en met de bestaande mensen gaat samenwerken. De dag ervoor beleefde ik (zoals zo vaak) een heerlijke dag op de Michaëlshof. Het was de eerste vrijdag van de maand, dus themadag. Dit keer...
Recente reacties