Netwerken bij mijn cluppie in ‘Ons huis’
De ledenvergadering bij de NTKC stond op 7 maart als ‘to do’ in mijn agenda. Niet dat ik zo’n vergadertijger ben, maar het is wel de manier om meer van dit erg leuke cluppie te weet te komen. Gelukkig is het stralend mooi weer, dus op roeifiets gezellig netwerken! Na het afzien deze winter (nat en wind), eindelijk weer een zonnige dag. Laat het voorjaar maar komen! Ik vertrek om 9.00 uur voor een ritje op de roeifiets naar Limmen. Tegenwind in drie uur roetsen moet makkelijk kunnen. Ik heb tijd zat (de vergadering is om 13.30 uur), dus kies voor de toeristische weg langs de kust. Bij de Pettemer-zeedijk kies ik het fietspad dat aangelegd is vanwege de zandsuppletie. Na vijf jaar liggen de nieuwe duinen er nog, maar door de...
Vandaag beginnen: niets verspillen en gezond blijven
“We zouden wat meer een scharrelmens moeten worden. Zoeken naar een mens en milieuvriendelijk bestaan. De voorkeur geven aan kleinschaligheid. Kwaliteit stellen boven kwantiteit”. Tsjonge Cor, wordt het niet eens tijd om vandaag te beginnen….? Dat van die scharrelmens staat in het boek van Sietz Leeflang: ‘Vandaag beginnen’, uitgegeven in 1979! Sietz leeft helaas niet meer, maar was zijn tijd ver vooruit. Zijn visie probeer ik dagelijks in de praktijk te brengen. Deze winter worden er vooral heesters in het voedselbos Kreilerwoud geplant. Daarom breng ik vrijdag een bezoek bij Jelle Fekkes, de man van voedselbos Kreilerwoud in Barsingerhorn. We zijn aan het rondje om elkaar voor te stellen: ‘Ik ben Cor, professioneel...
Snoeien doet groeien, ook bij Croon & Bergh
In de fruitteelt weet men niet beter: om te zorgen voor licht en ruimte voor bloesem en vruchten wordt er jaarlijks gesnoeid. De hoogstam boomgaard bij zorgboerderij Croon & Bergh in Burgerbrug had een stevige snoeibeurt nodig. Zaterdagochtend kreeg ik een korte workshop en ging met groepje vrijwilligers er aan de slag. Rob Hardewijn van Scorlewald was de initiatiefnemer en gaf ons een aantal snoei-instructies. ‘Gebruik de juiste kant van je snoeimes, dus de kneuszijde aan de kant van de boom en knip schuin af’. Zo krijgen we in een rap tempo wat tips, die ik hopelijk onthouden heb. Daarna gaan we in twee groepjes aan de slag. Ik zit bij Johanna en Marlinda en Jan is de man met de snoei-ervaring die ons snel wegwijs maakt. Jan, die ook een...
Warm welkom in de wereld van de NTKC
Kamperen in de natuur op stille terreintjes. Dat doe ik al jaren bij de organisatie ‘Natuurkampeerterreinen’, bekend van het Groene Boekje. Dit jaar heb ik de NTKC ontdekt, die nog mooiere terreintjes heeft. Voor maar vier euro staat je tent er voor een nacht, maar dan moet je wel lid zijn van dit bijzondere cluppie. Deze week kreeg ik de kans om precies te ervaren hoe dat nou werkt bij de NTKC…. Mijn lidmaatschap valt onder afdeling Kennemerland die de terreinen Texel en Limmen onder z’n beheer heeft. Via secretaris Harm kreeg ik de uitnodiging voor de najaarsledenvergadering in het dorpshuis van Castricum. Twintig 60+ mannetjes en een verdwaalde vrouw/jonkie ontmoette ik er. Naast mij zat een echte die-hard, Frans, oud bestuurslid en...
Is het boek ‘Michaëlshof’ uit?
Lekker rotzooien in de natuur, vijf jaar lang deed ik dat bij ‘De Michaëlshof’ op Wieringen. Helaas overleed grondlegger Michaël en het paradijsje is verkocht. Zaterdag was de laatste opruimdag met de tuinploeg en familieleden. Voor de derde keer werd een container gevuld en bij het kampvuur was het laatste gezellig samenzijn…. Edwin, Mirjam, René, David en Hans bij de container. Het zou best kunnen dat ik (en de tuinploeg) volgende jaar met de nieuwe eigenaars (o.a. Teun en Marja) een klik krijgen en door mogen gaan met biologisch tuinieren. Heel veel mooie herinneringen en een handjevol goeie spullen zijn op de laatste dag veilig gesteld. Hoewel ik moeite heb met ontspullen, viel er toch bitter weinig te bewaren. In onze tuin staat nog een...
In de knoop, uit de knoop bij de Michaëlshof
Graag wil ik de touwtjes in handen houden. Soms kan zo’n touw ook lelijk in de knoop zitten’. Typisch de Michaëlshof: een prachtige plek, maar net als de natuur soms erg weerbarstig. Op 4-5 mei stond het in het teken van ‘Opruimen Vatrop’. Sinds het terrein te koop staat is er flink gewerkt om wat ruim veertig jaar bewaard is, weg te gooien. Zaterdag was de romneyloods (Nissehut) aan de beurt, die nog boordevol ouwe meuk stond. ‘Mooi hout, moet dat echt weg? Of dit bankje is eigenlijk nog prima te gebruiken’. Die dilemma’s gingen snel overboord, want ons kampvuur moest gevoed worden en de tien kuub container was snel met andere niet brandbaar spul gevuld. ‘En die mooie kist dan, die moet toch wél bewaard...
Recente reacties