Therapeutisch roeifietsen
Op ziekenbezoek bij iemand in Amsterdam. Dat kan voor mij qua vervoer met de trein, op de roeifiets of in combinatie. Ik koos dit keer voor de combinatie. Een wijs besluit bleek zaterdag, toen ik terug reed en de ongewilde levensles van het bezoek wat beter kon verwerken. Dat sporten therapeutisch voor het hoofd is, wist ik al een tijdje. Dus kies -als het even kan- als vervoermiddel de lig- of roeifiets. Het aangename dus met het nuttige verenigen. Nou is een ritje Anna Paulowna-Amsterdam Noord op de fiets net even te gek. Dus koos ik om eerst met de trein te gaan tot Zaandam en de rest te fietsen. De terugreis (75 km.) was een makkie: windje in de rug. Wanneer je zo’n roeifiets meesleept in de trein, is de kans groot dat je met een medereiziger in...
Waardig afscheidsfeest van idealist Michaël
Je weet dat je spoedig komt te overlijden, maar in levende lijve wil je nog al je dierbaren een keer ontmoeten. Dus hou je een ‘afscheidsfeest’. Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof deed het zaterdag, ik mocht het mee-organiseren en het werd één van mijn ‘meest bijzondere feesten’ ooit! ‘Nu ik weg ben schijnt het helemaal in elkaar te storten’. Gelukkig kon Michaël er luchtig over zijn, tijdens zijn speeches. ‘Je hoef hier niet naar een depressief, verdrietig, stervend mannetje te kijken, want ik ben intens dankbaar dat jullie hier zijn…’. De gezondheid van Michaël was de laatste weken hard achteruit gegaan. ‘Zou het wel door kunnen gaan?’ Het werd veel overleggen met de kinderen Camiel en Roos,...
De dood, hij achtervolgt me
Niet al te leuk, die vallende blaadjes. Maar als de dood om de hoek komt kijken, dan is het oppassen geblazen. Deze maand heb ik helaas opvallend veel met de dood te maken. Soms mooi, soms beroerd. Even uitleggen… Jubelend vertelde ik in september aan mijn vrienden: ‘Ik heb een betaalde baan!’ Het werk in de uitvaartbranche bleek een kort avontuur. Emotioneel had ik weinig moeite om met de dood om te gaan. Het goed rijden in de rouwwagen, was helaas de belemmering om de maand proeftijd verlengd te krijgen. Ongeveer gelijktijdig (wat is toeval) kreeg ik van Ingmar de film ‘Departures’ te leen. Eerder was ik al door Ed getipt om deze fantastische Japanse film te zien, die over een cellist gaat die z’n baan kwijtraakt. Ook hij...
Michaëlshof: een zinkend schip of een nieuw begin?
Deze aanhef gebruikte Maartje (bewoonster van de Michaëlshof) in haar noodkreet. Zaterdag was ik op ziekenbezoek bij eigenaar Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof en hadden met het bestuur overleg over de onzekere toekomst van dit paradijsje op Wieringen. Het staat vast dat er een koper wordt gezocht van de Michaëlshof, het liefst een partij met overeenkomstige idealen als Michael en de stichting. Maar wat gebeurd er met de bewoners René, Maartje en Yoka en de tuinvrijwilligers en anderen bezoekers? Hopelijk wordt er een koper gevonden, die het prachtige plekje in ere houdt en met de bestaande mensen gaat samenwerken. De dag ervoor beleefde ik (zoals zo vaak) een heerlijke dag op de Michaëlshof. Het was de eerste vrijdag van de maand, dus themadag. Dit keer...
In wonderen blijf ik geloven
Achter elkaar ‘tweehonderd kilometer zwemmen’. Het zou een wonder zijn, maar het lukte Maarten van der Weijden net niet. Hij stapte uit het water na 163 kilometer zwemmen. Geloven alleen dwazen in wonderen? Het zwemavontuur van Maarten heeft het hele weekend in m’n hoofd gespookt. Zondagavond ploegde ik een uurtje door het Oude Veer om vier kilometer te zwemmen. Maarten zwom op dat moment bij Franeker het stuk ‘de hel van het Noorden’. Maandagochtend was ik ervan overtuigd dat hij uit de race was. Gelukkig, de nacht was hij goed doorgekomen, maar maandagmiddag moest hij na 163 kilometer zwemmen helaas opgeven….. Maar bestaan wonderen dan wel? Maarten haalde ieder geval 2,5 miljoen euro op voor het kankeronderzoek en dit geeft...
De Vobulisten waren op de Fraeylemaborg
De laatste week van die legendarische bloedhete zomer 2018 en dan gaan werken op een landgoed? Is die Cor ‘gekke-gerritje’ of helemaal dwaas geworden… Dwaas? Dat zou zomaar kunnen. Op het landgoed Fraylemaborg wemelde het toevallig van de Follies wat rare en nutteloze gebouwtjes zijn. Afgeleid van het Engelse woord folly wat dwaasheid betekent. Dus stapte ik in de bloedhitte op de roets en reed naar Slochteren, om me voor de derde keer nuttig te maken voor de stichting Vobula. In 2015 en 2016 hielp ik ook bij deze club van vrijwilligers (beide keren in Friesland: landgoed in IJsbrechtum en Nijeberkoop). Dat beviel me destijds prima, dus ging ik op herhaling. Vobula staat voor Vrijwillig Onderhoud BUitenplaatsen en LAndschappen. Met een clubje...
Recente reacties