Omzien naar de medemens

Dacht ik drie weken vrijgesteld te zijn van bikkelen bij Kruiszwin, komt daar een tussendoor klusje: ‘Vrijdag gaan Kees en Pim een schutting vernieuwen, die is ingestort, de Syrische bewoners hebben geen geld voor een nieuwe’. Prima plan mannen, gezien de kerstgedachte kunnen we dat voor onze medemens fixen!

Vijf bikkels willen helpen en zelf ben ik ook de beroerdste niet, maar thuisgekomen na de klus, had ik bij Brigit wel wat uit te leggen. Ze was door Pim gebeld, ik was een dik half uur spoorloos verdwenen….

Ja, eigenlijk moet ik me een beetje schamen. We waren nog maar net begonnen of een buurman van verderop kwam kijken. De man (Adri Vader) woonde ooit aan de Lagedijk en wist nog veel uit de jaren zeventig toen ik opgroeide bij mijn ouders. Adri woont nu met z’n vrouw al 50 jaar in dezelfde steeg verderop en heeft door jaren heen veel zien veranderen in de buurt. Trots laat hij z’n mooie achtertuin zien. Een net grasveld met fruitbomen en bessenstruiken en een plekje waar hij vijgenstekken opkweekt. Ook mag ik een kijkje nemen in zijn piepkleine bomvolle schuurtje. Op 2 kratten gaan we zitten en een half uur praten is zo voorbij.

‘Het zat even tegen met het plantmateriaal, de vijgen stekken komen later’, vertel ik als smoes aan de andere bikkels als ze mij eindelijk weer op het werk zien verschijnen. Ze hebben niet stilgezeten. De planken van de oude schutting liggen al in aanhangertje om af te voeren en nieuwe palen worden erin gezet. Dit kluswerk is mij te machtig, maar samen met Kees gaan we de tuin fatsoeneren en doen het tegelwerk.

Pim doet verslag op de app: ‘Alles ging als de gesmeerde bliksem onder het genot van koffie, koeken en een mooie lunch,  daarna met krakkemikkige gewrichten weer verder. Inmiddels was het bikkelteam opgesplitst in de afdeling schutting, tuin en entreepoort. Daarna alles bewonderen, opruimen, fotosessie en op weg naar huis en Schagen voor het storten van de resten van het houten natuur geweld’.

Het resultaat mag er zijn. Het Syrische gezin was lyrisch over het werk van de bikkels. Misschien een idee om hier een traditie van te maken en wat vaker onze medemens in moeilijke tijden te helpen?

‘Kom je ook een keer bij het taalcafé Rami? Elke maandagochtend ben ik daar, dan drinken we een bakkie koffie’. Volgens Pim zal ik weinig kans hebben, maar jawel hoor hij was er! Vanwege de kerstvakantie was ik vergeten dat het taalcafé 2 weken gesloten was. Rami was daarom de enige bezoeker en samen hebben we gezellig een bakkie koffie gedronken!