Zit ik zondagmiddag voorin de kerk tussen twee erg leuke dames (Els en Erica). Zingt een nog leukerder dame (Hilde) het lied: ‘kom jij ooit weer op mijn pad…’ Je begrijpt het: een topdag om niet snel te vergeten!
Deze dag op pad was met Brigit en haar muziekvrienden van Three of Us. We gingen op herhaling van wat we in het voorjaar van 2016 meemaakte. Toen organiseerde Three of Us in Oudesluis het festival, zie mijn blogbericht. Nu was Seyl & Treyl aan de beurt om in Oudewater hetzelfde te doen.
Ook nu weer in een pittoresk kerkje. Voorin in het kerkbankje, de beste plek om te genieten en filmpjes te maken. Het weerzien van Brigit haar vrienden is als vanouds met een hoog knuffelgehalte. 
Daarom even de boel recht te trekken: op de foto met Els en Erica terwijl zij mij gelijk op beide wangen kussen!
Het concert loopt gesmeerd. 
Drie gevarieerde groepjes vermaken het publiek zichtbaar. Hoewel ik de nazit dit keer misschien nog beter vond. De échte liefhebbers van ‘maritieme folk’ging naar de stamkroeg van Seyl & Treyl, waar het wild zingen begon. Stowaway kreeg vocale ondersteuning van Brigit en Hilde. Willem zong gepassioneerd zijn lied ‘Liever lam’ (wordt ooit een hit!), totdat Jeanet de café klanten toe sprak: ‘Wie heeft trek in Chinees eten?’.
Twintig vingers telde ze en een half uur later stond het lopend buffet op de biljart tafel. In welke kroeg in Nederland maak je zoiets mee? Volgende festival is in Appingedam, want dan nemen Jan, Willy en Jaap van Stowaway het ‘organisatie-estafette-stokje’ over. Laat dat maar snel gebeuren!
Het resultaat van mijn opnames voorin het kerkje van Three of Us (creatief door Brigit aan elkaar gemaakt):
Één reactie op “Oudewater op mijn pad”
En het bleef nog lang onrustig in Oudewater …
Wij hebben ons op de achterste kerkbank prima vermaakt en genoten van dit acoustisch evenement .