Categorieën
Reisverslag Wandelen

Het rusteloze leven van Ingmar

Mensen die niet de doorsnee paden bewandelen. Ingmar Zondervan is zo iemand! Met hem ben ik veel op avontuur geweest. Deze week ging hij op reis naar Spanje en komt over zes weken weer terug met een schat aan ervaringen. Hoe zou het hem vergaan?

Dinsdag kon ik gelukkig nog net afscheid van hem nemen. ‘Tijd speelt geen rol’, dus op z’n Ingmar’s was hij ’s middags nog aan het inpakken.

In het weekend had hij nog een Renault Cliomet LPG gekocht. Iets ruimer dan z’n Suzuki Alto, voordeliger in de brandstof en hopelijk wat betrouwbaarder? De Clio stond afgeladen op het erf in Tuitjenhorn. In de laadbak zaten z’n kampeerspullen, maar ook de Tipi tent met massagetafel. Zijn doel is om naar de pelgrimsroute van Santiago de Compostella te rijden om hier de lopers te behandelen op spierpijn. Speciaal hiervoor heeft hij flyers laten drukken en een website gestart, zie Ingmar & Arun Conscious Touch

#UPDATE 1 -Op facebook lees ik dat hij ’s avonds z’n hangmat heeft geknoopt tussen de bomen van Landgoed ‘De Hoevens’ in Noord Brabant. Donderdag zit hij halverwege Frankrijk (boven Tours) en zaterdag al op de Santiago route in Spanje. Vanuit Erro bij Espinal stuurt hij via Facebook een bericht. Zal hij daar al lopers treffen of rijdt hij westelijker naar bijvoorbeeld Puente la Reina? Ieder geval blijft hij tot half oktober op de Pelgrimroute. Daarna komt met het vliegtuig Marieke. Samen maken ze een wandeltrektocht om uiteindelijk begin november met de Clio hopelijk weer gezond en veilig huiswaarts te keren.

#UPDATE 2 – Vandaag krijg ik van Ingmar een SMS ‘Je krijg de groeten van Wim Prins die onderweg is naar Santiago’. Tja wat is toevallig….. Wim en z’n broer Jan uit Anna Paulowna, goeie sportvrienden die ook graag van avontuurlijke reizen houden! Op hetzelfde moment staat er een foto van Inmar op facebook vanuit Villatuerta (iets westelijker van Puente): ‘Open air bodywork!’. Goed bezig Ingmar, laat die klantjes maar komen….

#UPDATE 3 – Intussen is er een week verstreken en via  ‘social netwerk’ is er contact. Marieke laat mij via what’s app weten dat het bodywork op locatie nog niet echt werkt. Ingmar had gemeld: ‘Ik vraag me af wat ik aan het doen ben. Vandaag langs de route gestaan en gedurende 3 uur bijna iedere wandelaar aangesproken’. Helaas voor Ingmar nog zonder resultaat. Ze vinden z’n initiatief leuk, maar lopen liever om allerlei redenen door. Via facebook stuurt hij een prachtige zonsopgang in Asturië/Picos de Europa. In dit zelfde gebied heb ik ook geroetst. Ik was toen op de terugweg vanuit Santiago en zat in een diep dal. Door de vele regen wat het vet uit m’n achterwiellager geraakt. Bij een café in het dorpje Sisterna belde ik met Ingmar die me opbeurde. Van de barman kreeg ik olie, wat ik in m’n wielas spoot, waarna het roetsen gelukkig een stuk beter ging. 

#UPDATE 4 -In een volgend bericht laat Ingmar weten dat het goed met hem gaat en in Asturië/Asturias vrijwilligerswerk verricht bij mensen die zelfvoorzienend leven. Hij schrijft: ‘Lekker slopen! Met ca. vijftien personen gewerkt aan het slopen van een veranda om ruimte maken voor een nieuwe barn. Met bier en lekker eten erbij. Bijzonder om kennis te maken met deze mensen die hier van het land leven . Erg basic maar puur. Water van de bron. Warmte van het vuur en de vriendschappen.❤️With love!’

#UPDATE 5 – Mijn bericht op facebook heeft Ingmar gelezen, hij reageert: ‘Cor wat schrijf je lekker! Het woord rusteloos zal ik zelf niet zo snel gebruiken. Mag ik het ook dynamisch noemen of energiek? Maar het effect is toch dat je je uienschillen afpelt en aankomt bij je essentie, je kern. Daar waar je je fundamentele stilte ontdekt. In het centrum van de cycloon tref je altijd de stilte!’ Ik begrijp je reactie Ingmar. Ik bedoelde met ‘rusteloos’ je fysieke lichaam dat net als de mijne graag in beweging is, immers: ‘Rust Roest!

#UPDATE 6 – Zaterdag belt Ingmar. Hij doet nog steeds vrijwilligerswerk op de paddenstoelenboerderij. Zie Work away  ‘Die Santiago lopers willen niet gemasseerd worden, ik had beter bier aan ze kunnen verkopen’. Enthousiast verteld hij over de gezelligheid op de boerderij en het werk met de andere vrijwilligers. Volgende week gaat hij naar een ander adres dat hij op workaway heeft gevonden. Toevallig had De Michaëlshof deze week ook een oproep voor vrijwilligers op deze site geplaatst met direct veel reacties. Ideaal voor reizigers die goedkoop willen overnachten en niet te beroerd zijn om hun handen uit de mouwen te steken. Lijkt op wat ik in de zomer bij Vobula deed, zie Na gedane arbeid is het goed rusten

Ingmar zit momenteel op z’n helft van z’n avontuur. Nog een week en dan komt Marieke aangevlogen, waarna ze samen twee weken gaan wandelen in Noord Spanje. Dat wordt vast een mooie afsluiting!

#UPDATE 7 – Woensdag stuurt Ingmar een uitgebreide mail over hoe het met hem gaat: “Ik wil jullie wel wat vertellen over mijn avonturen hier in Asturias. (Spanje)  Ik ben in contact gekomen met workaway een organisatie waar je terecht kunt voor vrijwillig werken in voor onderdak en voedsel. Eerst heb ik op de truffel-farm gewerkt van Adam Fielding en zijn gezin. Dat was in de buurt van Torazo een klein plaatsje in de provincie Asturias een hele mooie bergachtige streek in het noordwesten van Spanje. Een deel van het land is beplant met bomen o.a. Quercus Ilex een soort eik met hulstachtige bladeren, waarvan de wortels zijn geïmplanteerd met de sporen van truffels. De grond moet wel zo arm mogelijk blijven en heel alkalisch gemaakt worden met kalk. Ik heb hier o.a. het gemaaide gras van het land verwijderd maar ook een veranda gesloopt waar een barn voor in de plaats komt. Heel gezellig werken met andere workawayers die hier over de vloer komen en een schare van vrienden van Adam (Engelsen). De periode waarna hopelijk de eerste truffels kunnen worden geoogst duurt nog zo’n 6 jaar. Geduld dus! Het is hier een genoegen om hier met mijn tent te kamperen. Iedere morgen een fantastische zonsopkomst vanachter de bergen van de Picos de Europa. Op dit moment ben ik als workawayer te gast bij Liz en Steve, een Engelse familie die hier een soort van ecofarm bedrijft met gastverblijven in de vorm van een yurt, caravan en cabaña.  Hun help ik met het oogsten van de droge bonen, opzetten van de composthoop en het planten van wat bloemkoolplantjes. Ik verblijf hier in een klein blauw caravannetje met een solar shower en een composttoilet. Ik vind workaway echte een uitvinding voor als je een plek zoekt om in ruil voor wat werk bijzondere mensen te ontmoeten op bijzondere plekken. Morgen vertrek ik weer naar Bilbao om daar Marieke op te pikken en een paar dagen daar te vertoeven en naar het Guggenheim museum te gaan”.

#UPDATE 8 – Vrijdag een aantal foto’s op facebookpagina van Ingmar. Marieke en Ingmar zijn samen in Bilbao en vieren dat ze al 36 jaar samen op pad zijn. Het levert een prachtige plaatjes op bij het beroemde museum Guggenheim. Zondag een brrrrrr bericht. Terwijl ik warm binnen zit met een lekker bokbiertje, schrijft hij: ‘Urbasa! 5 graden celcius, motregen, kamperen in een tent. Maakt niet uit joh! Move your body! Enjoy being outdoor’.  Oei, het is (even) gedaan met het mooie weer in Noord Spanje, maar die bikkels blijven natuurlijk gewoon kamperen! Kwestie van dikke kleren (zie foto), goeie spullen, bewegen blijven en vet op het lijf.

#UPDATE 9 – Het zonnetje schijnt wanneer ze even later in het natuurreservaat ‘Nacedero del Urederra’ zijn. Op Facebook zet Ingmar prachtige foto’s van de bronnen. Ik lees over de natuur in ‘Urederra’  (dat mooi water betekent) : ‘Gekabbel van het kristalheldere water, het licht dat tussen de bladeren van de bomen doorschijnt wat het landschapeen limoengroene kleur geeft en de geur van natuur’. En verder: ‘Spectaculaire turkoois gekleurde waterputten en watervallen. Dankzij het karstverschijnsel sijpelt er water door de barsten van de rotsen en komt steeds vanuit het binnenste van de aarde naar boven’. Met gevoel voor humor heeft Ingmar een quiz in petto: de vraag wat is het thema van de volgende foto’s? (nog wat meer foto’s en het antwoord vind je op facebook)

#UPDATE 10 -Via facebook op 26 oktober schrijft Ingmar: Ben in San Sebastian. Voor de workshop van Muditosan Aurelio Morales georganiseerd door Uma van Bhava Creaciones. 🌈❤️Ik voel me excited. Hierna volgen er nog wat foto’s en Ingmar filosofeert: ‘Laat je mind zo vrij als maar kan, door niet vast te klampen aan iets. Als de wind. Als het water. Emoties duren gemiddeld maar 90 seconden. Als gastvrouw of gastheer laat je ze komen en weer gaan‘. Hij deelt ook een aantal berichten, waarna Victoria zich kennelijk zorgen maakt over het internet gedrag van haar vader: ‘Ga es van Facebook af, je zit nog maar eventjes in Spanje lekker van Spanje genieten Ingmar: ‘Big Sister is watching me! Zitten in een chureria want het regent’.

#UPDATE 11 (slot) -Op 7 november roets ik naar Tuitjehorn: Ingmar en Marieke zijn op 2 november weer veilig thuisgekomen. Tijdens de koffie & appeltaart hoor ik hun mooie avonturen. Hoewel Spanje hun favoriete land is, worden nieuwe plannen alweer gemaakt: Het Pieterpad vervolgen in de Achterhoek, winterkamperen met de Tipi, roeifietstoertocht in Frankrijk, Vobula kamp bij Slochteren….. Laat 2018 maar komen!

#EPILOOG – Er wordt gezegd dat degene die Pelgrim zijn geworden, het leven daarna heel anders oppakken. Zou dat bij Ingmar ook zo zijn? Deze foto stuurde hij via Facebook. Met een groep liefhebbers ging hij zondag 12 november zwemmen in zee bij Zandvoort. Nou schijnt de temperatuur van het water nog redelijk te zijn, maar de buitentemperatuur is echt frisjes. Het leverde ieder geval een prachtig plaatje op!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *