Zwemmen in zee. Het zou dinsdag m’n eerste keer van het jaar moeten zijn. Helaas bleef m’n zwembroek thuis liggen. M’n zus Rennie (net zo’n zee-zwem-fanaat) greep wél haar kans en ging koppie onder.
Was het 29 augustus de laatste mooie zomerdag of krijgen we in september/oktober nog een toetje? Ieder geval moet je de kans pakken als je hem krijg. Net bekomen van het vakantieweekje met Brigit, roets ik dinsdag als een haas er vandoor. Iets te snel, want m’n zwembroek en bril bleven per abuis thuis liggen. Eerst had ik met Ingmar afgesproken in de ‘Buitentuin’ van Eenigenburg, waar we aan de composthoop hebben gewerkt. ‘De natuur is niet netjes’ aldus Ingmar, maar dankzij de zeis van Jaap hebben we de brandnetels kort gewiekt. Hier kwam ik ook Abel tegen die op ‘Croon en Bergh’ werkt. Intussen wordt het pufheet op de tuin en staken we het werk. Geïnspireerd door Abel, rij ik nog even langs de zorgboerderij in Burgerbrug. Ze konden nog wel wat handjes gebruiken en volgende week mag ik komen kennismaken.
Inmiddels is de tijd rijp om naar m’n zus te gaan, die te popelen staat om naar het strand te gaan.
Zij mocht ietsje eerder vrij nemen bij de kaarsenmakerij en samen fietste we naar Julianadorp aan Zee. Voor haar werd het één van de mooiste dagen in 2017. Deze waterrat is (net als ik) gek op de zee en het strand. Vorig jaar beleefde we op 15 september een topdag, zie het bericht/filmpjes. Dit keer was het opnieuw genieten. De conditie van Rennie is niet geweldig, dus had een zware dobber om door het rulle zand te ploegen. Bij waterkant was ze haar zere voeten direct vergeten. Ze twijfelde geen seconde, want je bent pas écht op het strand geweest, wanneer je koppie onder gaat….. De man zonder zwembroek gaat in september op herkansing!
Zie de lol van ‘zwemmen in zee’:
Één reactie op “Rennie gaat koppie onder”
Beetje jammer van dat afval (de pleister) die zo in zee gedumpt wordt…