Wanneer ik een ritje maak op de lig of roets, wil ik daar graag een doel aangeven. Nou is dat doel de komende weken niet moeilijk te bepalen(kilometers maken voor Santiago) Toch vind ik het ook aangenaam er iets nuttigs mee toen. Dit keer had ik twee doelen aan de reis naar Hoorn verbonden: bezoek aan het museum de 20e eeuw en bezoek bij een oud collega (Ted Bootsma van reklameburo Bootspat).
Het weer was twijfelachtig: stevige wind en hier en daar een bui. Helaas, nog maar net een kwartier met de M5 ligfiets op pad, kwam ik in een bui die drie uur duurde. Toch fietste het lekker, windje in de rug en bij Aartwoud had ik het ‘Point of no return’ gehad. Terugkeren terwijl het bleef regenen en ook nog eens wind tegen? No way! Dus we zullen dóóórgaan (opgeven is immers geen optie). Gelijktijdig mijn regenpak getest en niet akkoord bevonden. Met een half natte broek en trui kwam ik in Hoorn aan. Eerst maar even opdrogen in het museum (gelukkig had ik wat droge reserve kleren mee). Het museum was een ‘feest der herkenning’. Na de verhuizing vanuit de binnenstad naar de locatie Oostereiland (oude gevangenis), was ik er niet meer geweest. Door de grote ruimte was het aanbod jaren ’60 tot en met ’90 veel groter geworden. Echt leuk om zo de spullen, die we jaren terug gebruikte, weer terug te zien. Bijvoorbeeld, typemachines, telefoons, platenspelers en camera’s. Net de kringloopwinkel maar dan netjes in huiskamertjes geëtaleerd. Ik liep er met een voordurende lach. In de middag was het droog geworden en was het 2e bezoek gepland (bij Ted, waar ook oud collega’s Mathijs en Cindy werkte), Het gesprek ging o.a. over de uitgave ‘Uw regio Sportnieuws’. Dat bied wellicht kansen voor mij. Hierna kon ik mijn goed besteedde dag afsluiten door rechtstreeks naar Wieringen te rijden voor de 7e les van cursus ‘mindfulness’.