Het zijn roerige tijden. Is het niet de oorlog dan wel de temperatuur verschillen van maart en april. Het zorgt voor nogal wat onrust in mijn lijf, die het best te bestrijden is door op pad te gaan. Het werkweekend met kamperen bij de NTKC in Limmen bood de kans om weer nieuwe energie te tanken.
In maart leek er maar geen einde te komen aan het mooie weer en het genieten van het buitenleven. Door de griep (of was het corona?) lag ik drie dagen zielig in bed, terwijl het zonnetje nog heerlijk scheen. Gelukkig, vrijdag 25 maart was ik uitgeziekt en weer in staat om met de ligfiets naar Croon & Bergh te rijden. In de luwte op het bankje in de Gelukstuin was het ruim twintig graden.
De week erop blijft het lekker lenteweer en bouw ik een insectenhotel in de boomgaard. Woensdag 30 maart is allerlaatste bomen-uitdeeldag in Schagen. Lilian van de groenploeg van Esdégé Reigersdaal verlost ons van honderd wilgen, esdoorns en lijsterbes boompjes. In het natuurgebied van Geestermerambacht worden ze geplant en ze kunnen mijn hulp wel gebruiken.
Donderdag is het eindelijk gedaan met het mooie weer. Goed nieuws voor de boompjes die naar regen snakken, maar minder leuk voor mijn kampeerplannen.
Het NTKC terrein Limmen heeft op 2 en 3 april het meewerk weekend. Te leuk om te laten lopen, maar het schijnt ijzig weer te worden en de twijfel slaat toe. Donderdag sneeuwt het en achteraf lees ik dat in de Achterhoek een ijsrecord wordt gebroken. Nooit eerder kon er in april op natuurijs worden gereden.
In november vorig jaar was ik bij het oergezellige NTKC werkweekend, maar liet m’n tentje thuis. Woest op mezelf moest ik m’n kampeervrienden achterlaten en in het donker naar huis fietsen. Dat zou me geen tweede keer gebeuren. Daags ervoor gingen m’n overnachtingsspullen al in de bananentassen. Met windje in de rug roetste ik zaterdag naar Limmen. Eigenlijk is het weerbericht veel te negatief. Hier en daar een buitje maar ook veel zon. M’n winterspullen heb ik mee, dus kou lijden is er niet bij.
Het aantal klussende NTKC’ers is magertjes. Wanneer ik rond 13 uur op het terrein kom, kan ik gelijk de pannenkoeken testen die bestuurslid Marjo gebakken heeft. Ook voorzitter Wim is er. Het onderwerp afscheid terrein Limmen & nieuwe terrein Ananas bos komt ter sprake. Hoewel het terrein verkocht is, kunnen we er nog een paar jaartjes gebruik van maken. In de nieuwsbrief staat een plattegrond van de geplande huizenbouw naast het terrein. Hier gaan we vast hinder van krijgen. De NTKC heeft het terrein Ananasbos bij Schagerbrug gekocht, mits de kampeervergunning wordt verleend. Hopelijk komt die toestemming, want het plekje biedt veel mogelijkheden.
Na het smullen, koffieteuten wordt het tijd om de handen uit de mouwen te steken. Bij het washok zie ik een aantal houtmoppen die ik met de kloofmachine te grazen ga nemen. De opslag brandhout wordt intussen met kruiwagens naar de vuurplaats gereden.
Even later spreek ik materiaalmeester Bart. ‘Je bent lekker bezig Cor, je blijft toch wel vanavond eten? Bij het kampvuur gaan we patat en kroketten bakken’. Gelukkig hebben de meeste klussers ook hun tent meegenomen. Op de eerste veld staan de stellen Bart & Irene en Nienke & Gertjan. De vrije jongens Niels, Michael, Arjan en Cor staan op het achterveld.
Bij het kampvuur ’s avond is het als vanouds goed toeven. Niels vertelt over z’n wandeltocht naar Santiago die hij in 2013 maakte. De reis die z’n leven veranderde. ‘In vijf maanden werd ik van jochie een volwassen vent’. Door de blaren schoot hij amper op en voelde zich in het begin erg eenzaam. Onderweg ontmoette hij de vrouw waar hij later zes jaar mee in Canada heeft gewoond.
Bart ontpopt zich als de snackmeester. Uit z’n verrassing pet tovert hij het liedjes boek ‘Toen wij van Rotterdam vertrokken’ en spontaan werd daar het zangduo Bart & Nienke geboren.
Gertjan weet mij te verrassen met zeer lekker biertje: de gouden Carolus Whisky infused. Over deze smaak sensatie lees ik: Een krachtig en rijk bier. Je proeft toetsen van vanille, eikenhout en chocolade. De whisky is een verrijking van de smaak, maar niet overheersend. Het zorgt voor een warme afdronk. Het is niet een bier dat je even achteroverslaat, maar één waar je lang van kan genieten….’.
De volgende ochtend was het gedaan met het klussen en wisselde de buien met een aangenaam zonnetje. Mooi een droge tent wordt ingepakt en roets ik via de kustroute Bergen-Schoorl terug naar huis. Zo ik kan er weer even tegen!