Notuleren bij vergaderingen, een klus waar ik vaak van gruwel. Dit werk deed ik ruim dertig jaar voor de ‘Ondernemersvereniging Anna Paulowna’. Woensdag nam ik afscheid en werd in de bloemen gezet. Hoera, eindelijk verlost van notuleren! De start van mijn werk, op de zwart wit foto van 1985: links voorzitter Jan Vergouwe, daarnaast mijn ouders Aat en Jaap Zwaag, rechts van mij Arnold Sikking.
Waarom toch zolang bij de OVAP (Ondernemersvereniging Anna Paulowna) gebleven? Dat wordt graven in mijn geheugen, naar prachtige herinneringen:
Mijn vader Jaap Zwaag was betrokken bij de oprichting van de OVAP in 1974. Het notuleren was zijn klus, die schreef hij met de pen en las ze op bij de volgende vergadering. Notulen uittypen heeft hij een paar keer geprobeerd, maar met twee vingers tikken duurt erg lang. Eind jaren zeventig haalde ik m’n typediploma. Een opluchting voor Jaap. Geen tikwerk meer, bovendien corrigeerde ik het verslag gelijk op fouten.
Die samenwerking tussen vader en zoon duurde tot 1985. De fusie met de CTR (uitgave OVAP) en Polderbode (uitgave van Ketel) was een feit. Jaap nam afscheid bij de OVAP, ging in dienst bij drukkerij van Ketel en Cor werd aangesteld als secretaris. Voorzitter Jan Vergouwe sr. was verantwoordelijk dat ik in het bestuur kwam. Sinds 1985 had ik een eigen bedrijf (Buro Cor Zwaag) en werd lid van de Ondernemersverenging. Vergouwe wist dat ik meehielp met het notuleerwerk van Jaap. Bovendien waren de winkels en bedrijven in de polder mij goed bekend.
In 1992 ruilde ik mijn ondernemerschap in en werd ‘loonslaaf’ bij uitgeverij de Noorderpers (later Holland Media Combinatie). Na het overlijden van Vergouwe, werd Kas Temme voorzitter van de OVAP. Hij wilde mij niet missen als secretaris, maar stelde creatief voor om de functie te veranderen in ‘administrateur’. Slimme zet van autohandelaar Temme. Cor, geen bestuurslid meer, maar een functie waarvoor betaald werd. Zo hoefde het bestuur niet te notuleren. Ook voor de lastige tijdrovende klusjes was iemand gevonden. Zo tikte ik voor de penningmeester de contributie rekeningen en bracht ze weg, schreef voor de voorzitter brieven en maakte foto’s bij verenigingsactiviteiten. Later werd er een website gestart en vulde ik die met content.
De OVAP was erg blij met mijn inspanningen. Door de jaren heen wisselden de bestuursleden elkaar regelmatig af. Voorzitter Temme droeg zijn functie in 2001 over aan Arnold Sikking. Met de C1000 kruidenier kon ik het prima vinden. Arnold bedacht ludieke acties en ik hielp mee ze uit te voeren. Het 20-jarig bestaan werd gevierd met een cadeau voor de schooljeugd die naar Artis ging. Ik mocht mee en maakte de foto’s en het verslag in de krant. Na tien jaar Sikking nam Monique Broers het voorzitterschap in 2010 over en ook met haar is de klik uitstekend. Steevast mag ik ook genieten van de bestuur uitjes. Aller leukst was bij Food & Zo in 2015 waarbij we zelf onze maaltijd moesten bereiden.
Woensdagavond was het moment dat aan al dat werk & leukigheid een eind is gekomen. Jammer, voortaan geen OVAP feestjes meer voor mij. Nog één keer notuleerde ik de ledenvergadering, daarna kan ik m’n uitpuilende papieren en digitale archief overdragen aan mijn opvolger: Marjan Hartog. Op de foto krijg ik van voorzitter Monique Broers een bos bloemen en kan ik weemoedig terugdenken aan die mooie tijd bij de Ondernemersvereniging Anna Paulowna!
2 reacties op “Afscheid bij de OVAP, brengt weemoedige herinneringen”
Bedankt voor al je inzet en inbreng, Cor! We gaan je missen!
Cor je bent een topper! 👌Mooi blog geschreven!✍ Je tijd wordt vast gevuld met je vele mooie hobby’s en vrijwilligerswerk! ..en natuurlijk aandacht, plezier met jullie gezin!🙋♀️