Bij slecht weerbericht hebben thuisblijvers meestal ongelijk. Dat bleek ook dit weekend. Veertien kano liefhebbers hadden zich voor het Waterland kanoweekend opgegeven. Meer dan de helft liet zich door het weer van de wijs brengen, lieten verstek gaan, deden maar één dag mee of gingen niet kamperen.
Zelf ben ik niet bang voor een spatje regen of een vlaagje wind. Op de roets ging ik heen en terug naar Waterland en huurde een canadees. Een ritje van pakweg 80 kilometer die ik in mijn topjaren in vier uur reed. Maar dankzij het zonnige nazomer weer en omdat ik royaal in m’n snipperdagen zit, ging ik donderdag al op pad. In de ‘Hoftuin’ van Bergen doe ik lange stop en raak aan de praat met tuinman Rik Roos. Rik heeft jaren terug bij de Dijkgatshoeve en Croon &Bergh gewerkt en heeft ook als hobby fietstrektochten te maken.
Wanneer ik vrijdagmiddag bij de camping De Leek bij Overleek aan kom, is het mooie weer helaas op z’n retour. Een aantal kano liefhebbers/NTKC leden melden zich af. Saskia stuurt een app: ‘De weersverwachting voor zaterdag klinkt niet echt lekker… Is het een idee om zaterdagavond te verzamelen en de route zondag te peddelen?’
Zaterdagochtend is het flink gaan waaien, met donkere luchten. Wat is wijsheid, wel of niet kanoën? Rond negen uur wordt het weer iets beter en besluiten toch te varen. Maikel vindt het te gortig voor z’n één persoons canadees en haakt af. Saskia en Eric zijn onderweg vanuit Apeldoorn met hun 2 persoons (deelbare) kayak. Ingmar en Marieke zetten hun Ally canadees in elkaar. De NTKC’ers Alie en Frank uit Leeuwarden hebben beide een kayak. Helga uit Purmerend is er net als vorig jaar ook bij met haar kayak, alleen het kamperen laat ze voorbij gaan.
Dit zevental vertrekt rond tien uur om ons (Bartel & Cor) tegemoet te varen. Wij hebben even voorbij Broek in Waterland een canadees gehuurd.
Uiteindelijk valt het weer op zaterdag erg mee. We varen een tocht uit het boek ‘Kano paradijs Nederland’ van Frank van Zwol en Jolanda Linschooten. Bij Broek in Waterland ontmoeten we elkaar en met z’n negenen varen we de 18 kilometer. Bij het kerkje van Zuiderwoude even de beentjes strekken en de magen vullen. In centrum Monnickendam leggen we onze boten vast en pakken een terras.
Zondag is het weer een stuk aangenamer. De zon schijnt en er staat bijna geen wind. Er sluiten nog drie kanovaarders bij onze groep. Mijn tuinmaat Wim uit Warmenhuizen is gekomen en vaart samen met mij in de canadees. Bartel gaat op zijn sup en ook Gerard & Gerda zijn er met hun canadees. Dit keer varen we een kleiner tochtje. In het dorpje Watergang komt het plastic tafelzeil van Gerda tevoorschijn.
Wanneer iedereen later op de middag afscheid neemt, ben ik de enige die er nog een nacht op De Leek blijft. Maandag was niet de meest ideale dag om naar huis te roetsen. Helaas was het weer omgeslagen: volgens het weerbericht zou rond het middaguur een flink buienfront komen. Als een haas daarom ’s morgens vertrokken, Tot Kwadijk kon ik het nog redelijk droog houden. Toen het echt begon te regenen trof ik een geweldige RUST locatie van Christien in Kwadijk. In de luie stoel, muziek luisteren, koffie drinken. Zo beroerd is het niet het leven van een roeifietser…. Wanneer in de loop van de middag het zonnetje doorbreekt, kan m’n regenbroek en jas drogen en ben ik rond 15 uur thuis.
Het raadsel van de blauwe flap…. Sinds jaren hebben Ingmar en ik beide twee blauwe flappen. Een kleine en grote, handig opvouwbaar voor bier, koffie en ander smulwerk. Meestal liggen de flappen, met m’n brander, pan etc. buiten de tent. Twee keer is m’n grote blauwe flap dit weekend ’s nachts door een dier meegepikt. Zowel zondagochtend als maandag trof ik hem verderop in het riet. Voortaan de flap dus maar binnen de tent houden….
Het kanoweekend was de derde keer dat we dit in groepsverband deden. Twee jaar hiervoor gingen we naar de Eilandspolder, dit jaar voor het eerst naar Waterland. Rechts de uitnodiging die ook de NTKC leden kregen.