Update #27 Het boek is uit, ik kan naar huis

De gang zit er in. Elke dag 110 km. gereden, meestal snelle vlakke wegen, dat schiet op. Inmiddels zit ik in België en dan ook nog eens in het Vlaamse gedeelte, dus kan ik weer kletspraatjes houden onderweg. Wat ’n verschil met Frankrijk/Wallonië. Vraag ik aan een Fransman de weg om de grens over te komen, stuurt-ie me terug Frankrijk in.

In het dorpje Gouy gebeurde me dinsdag ook iets leuks: ik was die regen even flink zat, nam koffie/broodje in een cafë en stapte fris van geest weer op. Niet dus, rij dorpje uit, 2 km. naar het zuiden. Dacht nog, raar die wind is gedraaid, komt zeker door zo’n regenbui. ‘S Avonds kom ik op de ongezellige camping (alleen maar stacaravands) van Warlaing. Komt er een uurtje later in de stromende regen Nederlandse jongen z’n tentje naast me zetten. Justin heette hij, kwam uit Eindhoven, was net in Delft afgestudeerd en ging 5 weken internationaal rondje vrienden bezoeken (Parijs/Zwitserland/Berlijn). Eindelijk weer een goed gesprek! Volgende ochtend hebben we aan de pickniktafel uitgebreid ontbijt en bijgepraat.

Vandaag (woensdag) zit ik op een nog ongezelliger camping vlakbij Aalst. Hier heb ik eindelijk m’n dwarslezer uitgelezen (Marion Pauuw/Daglicht), goed boek, wat zal ik doen, voor de tweede keer herlezen of naar huis….? Frea stuurt sms, kom je via Eindhoven? Klinkt goed, wel tikkie om, maar de route Breda-Randstad lijkt me niet aantrekkelijk.

Oh ja, nog een reden om naar huis te gaan: m’n waslijn heb ik op de vorige camping laten hangen. Zou je zeggen ‘Koop je toch niet lijntje’. Niet als die zelfde lijn ook nog eens mijn aandrijftouw is voor m’n roets is….
Foto’s weer zo’n groot gebouw, staat in Compiegne en een selfie met Justin op de camping in Warlaing.