Zeven dagen verstreken, soms intens genieten, maar er waren ook momenten dat ik dacht ‘wat een klote weer, waardeloze wegen, ik wil naar huis….’. Intussen was ik met m’n planning bezig: ‘Maandag 3 juni vertrekt de boot, ga ik dat halen?’ Oban reed ik donderdag door (wel van de fish & chips gesmikkeld). Dus was ik vier dagen op achter met het reisschema. Daarom was mijn voornemen vanaf nu: ‘even stoppen met die landweggetjes, maar kilometers maken’.
Tot Fort William liep dat gesmeerd, maar daarna liep weer helemaal uit de hand. Dat gravelpad langs het Caledonian Canal had ik beter niet kunnen nemen, want daarna volgende een waardeloos stenenpad van 15 kilometer langs Loch Lochy. Donderdagavond kwam ik na een hele dag fietsen (slechts 50 km) aan op de camping van Fort Augustus. Hierna nog naar Inverness, waarna ik op de terugtocht naar het zuiden kan. Dat was ook het moment dat het voorbij was met het mooie weer: hoera eindelijk Schots regenweer!
Doornat en dik 100 kilometer op de teller, bereik ik het stadje Kingussie, waar een camping moet zijn. Niet gevonden, maar bij het kasteel Ruthven vind ik een prachtige wildplek. Zondag was de meest natte dag met een stuk erg beroerd fietspad langs de A9. ’s Avonds bereik ik de camping van Blair Castle, waar ik me met een echte Schot op de foto laat zetten.
Maandag beleefde ik de mooiste roetsdag. Het zonnetje ging weer schijnen en rij op asfalt zonder gaten. De prachtige rustige route loopt zuidelijke langs het Loch Tay, waar ik prachtige foto’s maak. Ik stop bij een oudere vrouw die haar was ophangt en begin een praatje. Het huis naast haar staat sinds een paar weken te koop (zullen we verhuizen Brigit?).
Bij het ‘Scottisch Crannog Centre’. Dit is een IJzeren-tijdperk museum en veel demonstraties van het leven toen. Eind van de dag krijg ik weer een lading regen over me heen en vind ik niet de camping in Strathyre. Dan maar bij een café extra water inslaan en een wildplek zoeken. Bij Loch Lubnaig (tien km. boven Callander) vond ik weer een prachtige plek aan de oever van het meer.
Maar er moet nog even gebikkeld worden, dus vandaag (dinsdag) om 8 uur op de roets. Naar Edingburgh is het nog 110 km. rijden. Dat moet donderdag lukken, dan 165 km. naar Holy Island en nog eens 150 km. naar Newcastle. Ondanks de soms beroerde wegen, nog geen enkele lekke band gehad. Volgens mij ga ik die boot van maandag a.s. halen!
