‘Elke dag valt iets te vieren, in het groot of in het klein. Slacht de schapen, fok de stieren, schenk de wijn en breng ons bieren. Mazzelpikken die we zijn’
Zo begint het lied ‘Scherp de zeis’ van De Dijk. Het gaat over dat je het leven moet pakken en het lied eindigt met ‘Wie nu suft, moet straks niet zeuren. God, bewaar me voor geen prijs. Draai de slijpsteen, scherp de zeis ‘. Ben het helemaal eens met schrijver Huub van der Lubbe, elke dag pak ik het leven. En die zeis….? Daar weet ik sinds maandag iets meer van dankzij de cursus Zeis bij het Landschap Noordholland deed.
De reis ging naar Driehuizen in de Eilandspolder een gebied waar genoeg te zeisen valt. Samen met Pim Boekel ging ik er heen op een zonnige septemberdag. Zeven cursisten met vier vrouwen, die een dagje ‘zeis onderwijs’ kregen. Dit is me bijgebleven: zeisen lijkt een fluitje van een cent, maar wie het probeert weet wel beter. Je belandt met de punt in de grond of zwaait over het gras heen. Die zeis werkt het beste als hij vlijmscherp is. Dat scherpen (haren) moesten we ook leren. Het ‘haren van de zeis’ doe je door met een haarhamer op een haarspit (aambeeld) de rand naar buiten te ’timmeren’. Later mochten we ditzelfde op een ingenieus apparaat doen. Daarna kon je met een ‘strekel’ de zeis nascherpen. Helaas gingen we in de praktijkoefening niet het natuurgebied in, maar konden het lange gras zeisen. Ondanks de uitgebreide uitleg, toch nog een lastig klusje. Volgende uitdaging voor ons is het vele riet in Kruiszwin/Anna Paulowna met de zeis te gaan maaien. Benieuwd of ons dat gaat lukken….
De cursus werd gegeven door Kees Groeneweg, in het midden van de foto staat Pim Boekel en rechts Truus Quax. Bij het voorstellen hield Truus het heel kort: ‘Ik ben Truus en daar wil ik het bij laten…’ Na afloop vroeg Kees ons wat we van de cursus vonden en Truus verraste ons op dit bijzondere verhaal: ‘Ik ben hier eigenlijk gekomen omdat mijn vader precies vandaag 40 jaar is overleden. Hij werd 56 en was van beroep zeiser’. Ze vertelde dat haar vader een zwaar leven heeft gehad:
‘Om brood op de plank te krijgen nam hij elke klus aan.Zo moest hij op een dag riet maaien aan de Westfriesedijk. De plek was moeilijk te bereiken, dus werd er een paal geslagen, waaraan mijn vader met touw over de sloot hing om te kunnen zeisen’.