Categorieën
Kanoën Reisverslag

Open kano treffen Ossenzijl (2)

In 2016 beleefde ik dit evenement voor de eerste keer. In het weekend 6 tot 9 september ging ik op herhaling. Toen in m’n uppie op de roeifiets, nu samen met Ingmar met z’n Ally canadees.

Het plan was donderdags al richting de Weerribben af te reizen. Door o.a. het mindere weer stelde we dit uit en vertrokken uiteindelijk een dag later. Op ons dooie akkertje brengt het vierwielertje ons eind van de middag op kanocamping De Kluft.

Dat ‘rustig aan’ zou de rode draad van dit machtig mooie, ontspannen  weekend worden. Ik ontdekte al in 2016 hoe gastvrij dat kanovolk was en hoe makkelijk je als eenling contact kon maken. Tussen de tipi tenten, vinden we langs het water een pracht stekkie om onze tentjes op te zetten.

‘Ik heb nog een leuk boek Cor. Je verveel je straks misschien. Mag je wel even lenen….’. Ingmar had net het reisboek ‘Man in het wild’ van Jaco Benckhuijsen gelezen. Op de achterflap staat de aanbeveling: ‘Jaco schrijft zoals een vouwkajak door de golven gaat: licht en wendbaar, soms ook rauw of fragiel’. Het boek heeft me direct te pakken en met moeite leg ik tijdens het weekend neer. ‘Rustig lezen, genieten en niet afraffelen’, maan ik me voortdurend.

De lage versnelling blijft er het hele weekend in zitten met als toetje de zondagavond. De helft van het kanovolk is vertrokken, terwijl het weer steeds mooier is geworden. We liggen onderuit uit te buiken bij onze tentjes, zien we de Ally van Frank van Zwol en Jolanda Linschooten voorbij varen: ‘Komen jullie ook op de after party?’. Het zou een adembenemend bladstil feestje worden, heen door natuurgebied de Weerribben, terug via de Kalenberger gracht.

Een paar pareltjes van dit weekend:

De lezing van Willem den Hartog over zijn kanotrektocht in 2017 over de Donau. Bijna 3000 km. van Duitsland (Zwarte Woud) naar Roemenië ( Zwarte Zee). Prachtig om te horen over zijn bijzondere ontmoetingen: ‘Het gebeurde heel vaak dat ik aan het peddelen was en dat mensen vanaf de kant naar me riepen dat ik moest komen. Op die uitnodigingen ging ik gewoon in, want ik had toch de tijd’.

Drie open kanoërs doen examen en de beste stuurlui staan aan wal. Dertig kanovaarders kijken als zes mannen hun brevet willen halen. Zoals: heen vaar je met een roerslag en terug met een jé-slag. Op de foto de mannen die helaas zakken ‘nog niet genoeg op elkaar ingespeeld….?’ De strenge examinator bekijkt hun minzaam als ze stuntelig uitstappen en hun boot wegdragen.

Het proefvaren in de Alpaca packraft. Nadat ik van Ylva Grams hoorde wat voor leuks je met dit ‘opblaasbootje’ kon doen, mocht ik het zelf ervaren. Ylva ging deze zomer met haar vriend Frans naar Noorwegen. In Oslo huurden ze beide een Alpaca (via Halvor van www.packrafting.com) en maakten een gecombineerde wandel/kanotocht over de Kvenna rivier. Voor 2020 bracht me op dit vakantie idee: roeifietsend naar Noorwegen, Alpaca kopen/huren dan roetsen/kanoën. Nou nog Ingmar zover krijgen….

De kanodisco van zaterdagavond, en….en….. natuurlijk al die leuke gesprekjes met kanovaarders met hun vreemdsoortige kano’s. Zoals die Onak vouwkano van Anna (wit plastic), een kano met zeil of met roei-uitrusting. Op de foto Ingmar in een prachtige houten canadees.

En dat tenslotte allemaal dankzij o.a. deze luitjes (Rick Kramer, Ary, Monique van der Kooy en Elize van Witzenburg) die het evenement al voor de vijftiende keer hebben georganiseerd! Fantastisch gedaan, volgende jaar hoop ik er weer bij te zijn! En dit filmpje moet ik deze winter wat vaker gaan zien…. https://www.youtube.com/watch?v=dXtTjbF4FZ0

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *