Het zal me nooit meer overkomen: uitsloven bij het werkweekend van de NTKC en dan zonder te kamperen naar huis te gaan. Wat een spijt had ik, toen vorig jaar het kampvuur aan ging en ik in het donker naar huis fietste, terwijl de echte NTKC bikkels bleven kamperen en lol bleven maken.
Vanaf nu hoor ik ook bij deze categorie, die niet bang zijn dat het ’s nachts wat frisjes kan zijn. De weersberichten waren gunstig. Het hele weekend volop zon, dus reed ik vrijdagmiddag al naar Limmen. Uiteraard vertrok ik met een slakke-gangetje. ’s Morgens nog werken bij Landschap Noord-Holland, dan tassen inpakken en rond 15.00 uur zwaai ik Brigit uit. Het is donker als ik in Limmen ben. Bij de supermarkt, even m’n avondmaal & betere bier inslaan en het kampeergeluk kan beginnen. Handig is het felle fietslampje, waardoor ik moeiteloos m’n MSR tent opzet. Even later: pang, daar breekt een stok? Verdikkeme het ging allemaal zo soepel… Zo’n tentstok vervangen, heb ik eerder gedaan. Kost zo’n 20 euro, zonde. Het bleek later vals alarm. Doordat het donker was had ik de stok er niet goed ingestoken, nu was de huls een beetje beschadigd en kan door tape een tijdje van nut blijven.
‘Om half 10 zal zaterdagochtend de koffie klaar staan’. Marjo had dit bericht op Facebook gezet, maar het brengt geen horde werkers op de been. Kampmeester Gerard en Greetje staan er met hun Kip caravan. Verder waren alleen Nienke & Gert-Jan uit Haarlem en Jacqueline uit Egmond er als tentkampeerders. Een kleine tien andere werkers kwamen niet kamperen, maar wel helpen met het terrein onderhoud.
Bas legde uit wat er zoal gedaan kon worden. Bladeren en eikels opharken, takkenhaag vullen, bomen opkronen, etc. Maar het kampvuur moet ook blijven branden en aangezien ‘Cor houdt van hout’, kon ik (met Ruurd en Jacqueline) uitleven met zagen & kloven. Marjo & Greetje zorgde dat we qua eten niets tekort kwamen. De gigantische pan met maaltijdsoep zou nooit opgegaan zijn, als we niet onverwachts nog een groep gasten & kampeerders aan kwamen waaien. Zij wisten niet van het werkweekend en vielen met hun neus in de boter.
Een Volendamse dame op d’r fiets, die door haar zoon met de auto was gebracht had ik al uitgebreid gesproken. ‘Kom je vanavond gezellig bij het kampvuur?’ ‘Nee, ik fiets naar het strand, want de zon wil ik onder zien gaan’. Een jong stel van Arabische afkomst komt met een kruiwagen om hun bungalowtent op te zetten. Ze bemoeien zich niet met het kampleven, het prille stel gaat liever pret maken met elkaar. Dan twee meiden met rugzak uit Heemstede die soep komen mee eten. ‘We zijn met z’n vieren, de mannen komen straks’. Even later weer twee vlotte meiden die stoer onder een tarp gaan slapeb. Lisa is net een week lid van de NTKC, ze laat de mail zien met motivatie waarom ze lid worden. Ook voor hun wordt het soep smullen. Een gezellige boel met al die nieuwe gezichten. Menno & Ineke uit Koedijk kan ik niet overhalen om te kamperen, maar ze beloven zondag terug te komen. Ook de bestuursleden Sebastiaan, Gerd-Jan, Marjo en Bas gaan naar huis.
Uiteindelijk ben ik met Nienke & Gert-Jan de enige van de werkploeg die bij het kampvuur gaat zitten. Gert-Jan vertelde over z’n hobby: muziek en tekst gedichten maken. Als bassist speelde hij in de band ‘Deksels’. Leuk om z’n ludieke bedenksels te horen en later te lezen op z’n site ‘Uw verslaggever ter plaatse’. Meer reuring komt er als 2 meiden & 2 jongens met barbecue bij het kampvuur aanschuiven en hun maaltijd gaan bereiden. Ook de 2 meiden van de tarp komen erbij. Met de gasbrander en koekenpan worden de vegetarische schijven gebakken. Zo weten we ons prima te vermaken en duik ik rond 11.00 uur lekker opgewarmd m’n tent in.
De tarpmeiden, Lisa en Marianne blijken 2 toproeisters te zijn (Lisa won een bronzen plak bij Olympische spelen) . Logisch dat ze zondagochtend beide een ritje op m’n roeifiets willen. Met Bas, Erik en Menno graaf ik een greppel uit, de laatste blaadjes worden opgeharkt en het prachtige weekend zit er zomaar voorbij. Met Bas maak ik een afspraak om het toekomstige NTKC terrein (’t Ananasbos in Schagerbrug) te inspecteren.
Hier is veel achterstallig groenwerk. Bonnie van MeerbomenNu komt ook. De zaailingen/jonge boompjes mogen vast gered worden en een nieuwe bestemming krijgen. Op het nieuwe terrein of in de bomenhub van Schagen? Dat wordt vast een mooie samenwerken met NTKC en MeerbomenNu, waarbij het Landschap Noord-Holland ons ook nog eens helpt. Drie clubjes waar ik toevallig actief bij ben…..