Categorieën
Landschap NH Natuur

Naar de Haarlemse duinen op excursie

‘Ben je al aangemeld voor de dialoogdag die het Landschap Noord-Holland organiseert?’ ⁷Tijdens de koffiepauze stelde Pim ons (vrijwilliger bikkels bij Kruiszwin) deze vraag. Hij kreeg geen respons. De mannen willen liever harken in de natuur. Dialoog dag? Ga jij maar lekker Pim!

Niet slim bikkels om zo’n mooie dag aan je voorbij te laten gaan. Woensdag reed ik samen met Pim naar het bezoekerscentrum van Overveen in de Haarlemse duinen, om twee excursies op gebied van natuurbeleving te volgen. Een maand terug kwam via het Landschap de uitnodiging in de mailbox. ’s Morgens waren de dialogen, ’s middags de workshops. Leuk dat praten, maar doen is meer mijn ding.

Daarom was ik niet rouwig dat het ochtendprogramma uitverkocht was. ’s Middags waren nog genoeg plekken vrij. We hadden keuze uit acht mogelijkheden. Pim koos voor een wandeling naar de watertoren met uitleg over de waterhuishouding, daarna ging hij op zoek naar de Wisent (de koe werd niet gevonden). Ik had voor twee andere wandelingen gekozen: op de fiets naar buitenplaats Elswout en daarna uitleg wat biomimicry is. Prima keuzes, maar eerlijk gezegd had ik geen idee wat me te wachten stond.

De natuur tekenworkshop van Marisa.

We zijn mooi op tijd, dus nemen eerst een bakkie koffie. Ik dacht dat het een mannendagje zou worden. Mis, minstens de helft van de honderd bezoekers zijn kwieke vrouwen. Ik spreek zo’n leuk type aan. Doordat we naamstickers kregen, die we op onze jas moesten plakken, zeg ik lezend op haar sticker: ‘Dag Marisa, doe jij ook straks een workshop?’. Nee zegt ze, ik geef de workshop ’tekensafari in de natuur’. Ach wat jammer nou Pim dat we beiden niet voor haar kozen .

Trots laten de natuur tekenaars hun werk zien, van de workshop van Marisa.

Na de workshops zie ik Marisa met haar groepje het resultaat bespreken. In een schetsboekje waren tien opdrachten te zien. Bijvoorbeeld teken een boom met je ogen dicht, met je linkerhand of zonder je pen van het papier te halen.  

Met huurfietsen rijden we naar buitenplaats Elswout.

Fietsend naar buitenplaats Elswout spreek ik de boswachter die de excursie leidt. We rijden op leenfietsen, maar hij heeft een dure racefiets uitgerust om bagage mee te nemen. ‘Ben je toevallig een Europa-fietser? vraag ik. ‘Klopt, vorig jaar heb ik een kampeertrektocht gemaakt naar Schotland’.

Boswachter Rien vertelt over de restauratie van de monumentale gebouwen die op Elswout staan.

Bij het verzamelen stelt hij zich voor: Rien de Vries, sinds 5 jaar boswachter en werkzaam op buitenplaats Elswout. Helaas hebben we maar een uurtje om rond te kijken. Boeiend vertelt Rien over de historie van Elswout, het knotten van de oeroude Lindenlaan en de bijzondere stinzen (verwilderde bosplanten en bloemen).

Aanrader, bezoek aan buitenplaats Elswout, prachtige natuur!

Rond 15 uur is er wisseling van workshops. Onder genot van warme chocolademelk lees ik op een naamsticker ‘Marijke van Langen’. Ik spreek haar aan: ‘Jij bent volgens mij een bekende Nederlander toch? Je leuke boek over je voettocht naar Sint Petersburg heb ik gelezen’. Het klopt, zij is degene die ooit een lezing gaf in de biep. We raken even met elkaar aan de praat over onze reispassies. 

Na de biomimicry excursie vertelt de gids over het duinmeertje ’t Wed

Nog één workshop om te doen: de biomimicry wandeling. Na een minuutje lopen stopt de gids om ons met voorbeelden uit te leggen wat dit onuitspreekbare woord inhoudt. Leuk om te horen, maar het werd pas echt spannend toen we bij het duinmeertje ’t Wed komen: ideaal zwemwater.

Koud water (6 graden?), maar deze dames gaan toch zwemmen in ’t Wed.

Als de groep terugloopt zie ik net twee aantrekkelijke grietjes zich uitkleden. Dat wordt even kletsen met ze en natuurlijk mag ik een foto maken.

Deze trap redt het leven van kikkers en padden.

Met de nazit in het bezoekerscentrum genieten we van de chocolademelk (nu met slagroom) en glühwein. We praten met een stevige dame, op haar sticker staat ‘HUP hulp uit de put’. Enthousiast vertelt ze over haar actie die ze in haar eentje op Facebook voert. Kikkers zitten in de val als ze in een put vallen, daarom promoot ze we trappetjes in putten maken. Ze laat een voorbeeld zien en ik beloof haar dit bekend te maken.

Daarna rij ik met Pim in z’n bolide weer terug. Z’n stevige rijstijl zorgt ervoor dat ik wagenziek wordt en een uurtje op de bank moet bijkomen. Maar het mag de pret niet drukken, ik kijk terug op een leuk uitje zomaar cadeau gekregen van het Landschap Noord-Holland.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *