Categorieën
Kanoën Reisverslag

Micro avontuur in m’n achtertuin

Varen met de Ally van Ingmar. Zeker twee jaar terug deed ik het voor het laatst. Dat heeft veel te lang geduurd. Ondanks de voorspelde hittegolf , ging ik daarom gretig in op zijn aanbod om een kampeer-vaartochtje te maken. Plek van dit micro avontuur: in onze denkbeeldige achtertuin ligt het beroemde kano-‘rondje Waarland’.

Via de NTKC kwamen we op het idee. De vereniging is op zoek naar een nieuw terrein. De afdeling Kennemerland runt bij Limmen en op Texel een kampeerlocatie, waarvan die bij Limmen in de verdrukking komt door de aangrenzende groeiende bebouwing. Het bestuur had z’n oog laten vallen op een afgelegen terrein dat grenst aan het kano-rondje Waarland. Voor de NTKC-leden de gelegenheid om hier eens te gaan ‘proef kamperen’. Nou, voor dit klusje offerden wij ons graag wel even op!

Doordat het dinsdags al flink warm was, gaan we pas ’s avonds naar de plek. Ik ontmoet Ingmar bij het bruggetje over de Ringvaart. Met z’n ‘rolkoffer’ was hij het stukje (3 km.) lopend vanaf Tuitjenhorn gekomen. De Ally op het karretje met z’n kampeerspullen erin. Voor mij was het ietsje verder (20 km.), maar met de ligfiets ook een makkie. Het kampeerterrein ligt aan de Ringvaartweg 3, vlakbij Dirkshorn.

Via een lange oprijlaan komen we op het vervallen terrein. Een verwilderde tuin met een oud huisje waarvan het dak in elkaar dreigt te zakken, grenzend aan het dijkje van de Ringvaart. Alles lijkt verlaten, maar even verderop onder de hoge bomen, zien we een paar oude caravans en wat reuring.

Ingmar heeft contact gehad met bestuurslid Harm van de NTKC. Die wist hem te vertellen dat het terrein bewaakt werd door Erwin. Hier konden we ons melden en voor 5 euro per nacht ons tentje opslaan. Erwin treffen we vissend aan de waterkant en stellen ons voor. Het gesprek verloopt moeizaam, Erwin spreekt alleen Duits en heeft een gehoorprobleem. Naast Erwin maken we ook kennis met Ton uit Oudkarspel. Hij is ook NTKC-lid en kampeert hier ook. Toevallig hadden we hem ook al eens in Limmen ontmoet, tijdens het winter-kamperen met Oud & Nieuw.

We besluiten om onze tent voor drie nachten op te zetten en vanuit hier onze kanotripjes te maken. Overdag blijven we in de schaduw van het terrein, want het is veel te warm voor lange tochten.

Woensdagochtend gaan we op verkenning naar Oudkarspel. We leggen aan bij een eilandje, ik neem een verkoelende duik en zwem een paar kilometer. ’s Avonds wanneer de temperatuur weer onder de 30 graden is varen we het rondje Waarland. We zien weinig andere kanoërs, wel scheuren ons met motorbootjes feestvierende jongeren voorbij.

Donderdag is een nog hetere dag, waarbij het tot laat in de avond verstikkend broeierig blijft. Wij krijgen bezoek van m’n neef Gerard, die met Gerda een kanotocht gaat varen. Gerard in zijn kayak en Gerda stapt in de Canadees. We houden het kort, varen naar Dirkshorn, zwemmen in het meertje en zoeken onze verkoeling (en gratis koffie) in het plaatselijke supermarktje.

’s Middags houden we een langdurige siësta en ’s avonds zijn we pas in staat om weer actief te zijn. In het schemerdonker varen we een stukje van het ‘rondje Waarland’. De temperatuur is nog boven 25 graden en in het donker varen we naar het meertje van Dirkshorn. Gerard is de eerste die erin durft en wij volgen hem snel. Night swimming kan van mijn bucketlist! Vrijdag is de temperatuur ietsje dragelijker. We besluiten dat het mooi is geweest en nemen afscheid van elkaar om huiswaarts te keren.

Mijn kampeer ervaringen: het verwilderend terrein van bijna 3 ha. (incl. paardenweide) ligt prachtig rustig aan het water. Het ligt hier al zeker tien jaar te verwaarlozen, waarbij alle bebouwing en caravans rijp zijn voor de sloop.

Op het terrein ligt veel rommel en oude boten. Enkele hoge bomen staan gevaarlijk scheef en zullen gekapt moeten worden. Door de hoge rietkant is het water voor bootjes lastig bereikbaar. Voor zwemmers zou een steiger met trappetje nodig zijn.

Alleen de kraaiende haan ’s morgens om 4 uur verstoort de stilte. Verder is er ’s morgens vroeg wat verkeersgeluid te horen van drukke rijksweg (de S3 ligt op zo’n 2 km. afstand).  Wanneer tien sterke mannen zich een paar weken druk maken, zal het terrein er een stuk opgeruimder uit gaan zien. Mijn advies NTKC: ga in gesprek met de eigenaar en dan kan er weer een natuurparadijsje veilig gesteld worden!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *