Als iets me geleerd heeft van de pandemie is dat op veel vlakken het roer om moet. Bollenkweker John Huiberts en zijn lief Johanna in St.Maartensvlotbrug begrepen in 2013 dat het anders moest. Het bedrijf veranderde radicaal van werkwijze en werd bioboer. ‘We verzorgden ons land niet goed, het werd natter in de natte tijd en droger en de droge tijd’ . John stopte met kunstmest en gif en kweekt voortaan biologische bloembollen en het bodemleven is weer gezond.
Voor degene die humist Marc Siepman kennen (alle kleine beestjes helpen) is dit bekende kost. Maar 99% van de bollenkwekers blijven telen op de manier zoals ze dat op school hebben geleerd. Grootschalig en niet echt natuurvriendelijk. De vrijwilligers van zorgboerderij ‘Croon en Bergh’ kregen een uitnodiging voor een rondleiding bij de familie Huiberts. Ik hoor bij dit clubje, dus ging met roeifiets op die stralende Koningsdag er heen. Bij de picknick bank drinken we een bakkie, smullen van de oranjetompouce en babbelen over het tuinen op de zorgboerderij.
Na dit vertier wordt het serieuzer: John vertelt hoe hij er is toe gekomen om het roer om te gooien. Inmiddels redt hij het met Johanna en z’n medewerkers om prima biologische bloembollen te telen. Mooie gezonde bollen maar ook lekker, want in biologisch zit geen gif en sommige soorten (tulpen) zijn goed eetbaar. Van Johanna krijg ik een tulpenblaadje en inderdaad ook prima binnen te houden! Toch wordt er van de 25.000 ha. grond in Nederland, slechts 55 ha. biologisch bollen geteeld en dat aantal groeit niet. ‘De teelt is best wel lastig en risicovol en de afzet gaat niet makkelijk’ zegt John. De tuinliefhebber met hart voor de natuur, bepaalt of hij hij de duurder bollen wil kopen. Hopelijk komt die groei alsnog op gang. In de Zembla uitzending (zie filmpje), zegt John: ‘Ik vind het prachtig dat het telen lukt, maar er zijn nog een paar factoren die niet meehelpen en dat hebben wij niet in de hand….’
Mijn tuinmaat van vrijdag Gerjan Zwaan had gelukkig zijn goeie camera mee en maakte een paar mooie plaatjes van de bedden met bollen. ‘Moet ik even gaan wieden John?’, grapte ik wijzend naar het ‘onkruid’. Permacultuurder Cor weet natuurlijk wel beter….
Bij de foto’s van Gerjan schreef de wijze woorden: ‘De verandering van werkwijzen, tot behoud van ons milieu moet niet van bovenaf worden opdrongen door intellectuelen, maar van onderaf worden geïnspireerd door frisse geesten als John en Johanna. In dit geval de bollenteelt die hoognodig dat zetje nodig heeft naar een ecologische benadering. Wat een inspiratie! En wat een technische creativiteit! Een veld van narcissen, doorgroeid met kruiden, en daarboven de zingende leeuweriken. Dat is een toekomst om aan te denken’.
Ik lees over de familie Huiberts staat op hun mooie site:
John ….na meer dan 30 jaar gangbaar te hebben geteeld, stapte hij over naar de teelt van biologische bollen. John heeft zich ook gespecialiseerd in de bodem en is bodemcoach geworden. Verder is mechanisatie een passie van John.
Johanna doet onder andere productontwikkeling en marketing binnen biologische bloembollenbedrijf. Verder geeft ze natuurgeneeskundig advies en houdt zich met plantversterkers bezig. Ze heeft de feelgood opleiding gevolgd waarbij werken op gevoel belangrijk is. Johanna heeft ook een tulpenbollenkookboek geschreven met heerlijke en verrassende recepten met eetbare tulpenbollen en tulpenbloemen.
Een leerzaam interview in Zembla over hoe John begon en de problemen waar hij tegen aan loopt:
Of het filmpje van NoordkopCentraal: