Vijf weken lag ik aan de ketting (klussen, etc.) maar vandaag mocht ik weer met de roeifiets naar m’n favoriete vrijwilligerswerk-adres: zorgboerderij ‘Croon & Bergh’ in Burgerbrug.’ Wat ga je vandaag doen daar?’, vraagt mijn lief me bij de ontbijttafel. Het antwoord moet ik Brigit schuldig blijven. Het ritje via de Grote Sloot is al een uitje en ter plekke valt er altijd wel wat te doen. Onder het motto ‘een vliegende kraai vangt altijd wat’, ga ik op pad en beleef een mooie dag.
Het avontuur begint al direct als ik langs het Oude Veer rij. Twee zwemmers komen net het water uit. ‘Zo dames is het niet frisjes?’, vraag ik. De meiden zijn bikkels, ze zwemmen normaal in zee, maar vandaag voor het eerst in het Oude Veer. ‘Ja, het is erg koud, zo’n negen graden denken we. Maar gelukkig hebben we veel corona vet’, zegt het dikkertje lachend. Mijn buitenzwem plannen zet ik nog maar even in de koelkast…. Roetsend op m’n rijdend fitnessapparaat, kom ik even later bij de zorgboerderij. Wat staat er voor werk te doen? Grasmaaien, wieden, composthoop omzetten? Nee, er dient zich onverwachts een andere klus aan.
Op het terrein zie ik een auto met aanhangwagen met hout. De bestuurder loopt naar me en stelt zich voor: ‘Ik ben Raymond uit Olst, voor stichting ‘Wortel’ willen we twee huisjes plaatsen. Weet jij de plek waar ze moeten staan?’. We lopen naar onze gelukstuin van de oude kwekerij, waar Rob Hardewijn met Johanna Huiberts een mooie plek hebben bedacht. Raymond is samen met Wim gekomen en kunnen mijn hulp wel gebruiken.
De huisjes van 1.2×1.2 meter, komen op betonnen draaiplateau dat gelijk de fundering is. Het ding weegt 250 kilo, maar dankzij stellage met lier krijgen we hem op z’n plaats. Na het afgraafwerk en stopzand storten, zit mijn taak erop. Toevallig is Ingmar langsgekomen en aan hem leg ik uit wat de stichting Wortel doet. Op de site staat wat je kunt verwachten in de gelukstuin, die voor stichting ‘Wortel’ is omgedoopt tot ‘worteltuin’.
In de namiddag hebben Raymond en Wim de twee huis geplaatst. Dankzij het draaiplateau kunnen de gebruikers altijd luw uit de wind zitten. Als het zonnetje schijnt draai hem natuurlijk lekker naar de richting van het licht. De worteltuin en de twee huisjes zijn klaar voor gebruik. Over enige tijd zullen we een gelukkig jongentje of meisje zien die met zijn of haar vader, moeder, opa of oma, hier heerlijke relax dag buiten in de natuur gaat beleven.
Op de blog Dichter bij de grond lees ik over ontworteld. Mieke Huisman schrijft: Ik ben verhuisd. Ontworteld en op een nieuwe plek geplant, zo voelt het, ook al is het de zesde keer. Mieke komt oorspronkelijk uit Andijk, over haar roots zegt ze: Ik gooi een anker uit in het stamboomonderzoek. Ruim 350 jaar terug in de tijd vind ik tien generaties, meer dan honderd familieleden, en allemaal zijn ze altijd in West-Friesland gebleven. Ik ben bloed, vlees en West-Friese klei. Maar nu woon ik op een zandige stuwwal. Mieke bouwt met haar vriend een huis in Renkum en schrijft erg goed. Onder het mom: reis licht, leef buiten, zoek het mysterie. Onderwerpen die mij interesse hebben: ecologisch bouwen, fietsen, wandelen, natuur en eenvoud. Aanrader om deze blog te lezen!