Een winter die lijkt op een natte herfst. Zo waren de maanden december en januari. In februari kwam het toch nog even goed: lekker vriesweer! Op slag is het chagrijn weg en geniet ik weer van het buitenleven. Zo schijnt boerenkool ook het lekkerst te zijn nadat het heeft gevroren…
Maandag reed ik op de roets naar Tuitjenhorn. De koudegolf had Ingmar geïnspireerd om met z’n tipi drie dagen te gaan winterkampe
ren in Otterlo. Warme slaapzak, houtkachel en droog hout nam-ie mee en woensdag kwam z’n Marieke voor een nachtje. Of ik ook zin had? Tja, die nachten zijn wel erg brrrrr, bovendien zit m’n week vol met andere (leuke) verplichtingen. Helaas dus niet naar de Veluwe, maar op z’n Facebook volg ik hem.
Toch was mijn week er eentje om in te lijsten. Met de roets rij ik dinsdag’s naar de Dijkgatshoeve waar we in het Dijkgatsbos nog een paar bomen omhalen. De topdagen werden (als zo vaak) de rest van de week besteed bij de Michaëlshof. Eindelijk waren de bonen droog genoeg om te kneppelen. Samen Yoka deed ik dinsdags die klus, zij beschrijft het zo: “aksie van vandaag was het kneppelen van de bonen die nog in het bijenhok hingen te wachten in hun doppies. Nooit gedaan dus ik dacht dat ik het wel kon, tis gelukt en allemaal mooie Wieringer boontjes als resultaat”. 
Yoka had ons de week ervoor de Shiatsu kneepjes geleerd (met veel lachen en kreunen). Zij woont sinds oktober bij ons met een ger (yurt) en maakt prachtige foto’s. Op Facebook (ze noemt het feestboek) laat ze vaak weten wat haar bezighoudt. Zo was die zonnige winterdag ook ideaal om hout te verzamelen. Door de storm van januari heeft René verschillende bomen geveld. Woensdag was voorlopig de laatste aan de beurt.
Yoka schrijft over dit gekrachtpatsert: “heftige bomen zijn omgevallen met de storm, we hebben al drie dagen lopen zagen en ruimen en nu moet die zooi ook nog het houthok in😲🤣 Daar was super power voor nodig . Tsss heee ma
ar we didt it !!!! Nou ja ik had de kleinere stukken hoor”. Ze zet er een foto bij van René, die gevat reageert: “en de stammetjes van 90-100 kg dan…..nu sta ik voor paal met die mietige stukjes hout...”
Voor de ‘samen eten & film kijken’ was donderdag gekozen voor de indrukwekkende film van Markus Imhoof: ‘More than Honey’. Om toch een beetje het ‘winter kamperen’ van Ingmar te ervaren, koos ik er voor om nachtje om in de Westwing te overnachten. Hier geen temperatuur onder het vriespunt, maar frisjes was het wel. Het werken met hout houdt nooit op bij de Michaëlshof, dus vrijdag stond weer in het teken van houtruimen, kloven, etc. Deze mooie fotocollage laat zien wat we de laatste maanden aan tuinwerk hebben verricht: 
Shiatsu Therapie
Yoka schrijft op haar Facebook pagina het volgende: Shiatsu is een Oosterse holistische therapievorm waarbij zuiver warm, intermenselijk contact centraal staat! Bij de Oosterse Manuele Shiatsu therapie is het uitgangspunt dat een aandoening niet op zichzelf kán staan.
Juist je gehele persoonlijkheid, met alle emoties en problemen staat hierbij centraal.
Emoties hebben een enorm belangrijke invloed op je energie huishouden en beïnvloeden daardoor ook sterk je fysieke conditie en andersom, je fysieke conditie, beïnvloedt je mentale en emotionele zijn. De behandeling bestaat uit intensieve stabiele, maar zeer ontspannende acupressuur druk op het -geklede- lichaam in samenspel met het meer dynamisch mobiliseren en manipuleren van gewrichten en de wervelkolom. De behandeling duurt ongeveer anderhalf uur in de natuurlijker omgeving van een Ger/Yurt op het mooie landgoed Michaëlshof is een Shiatsu behandeling, zeker óók, een zeer bijzondere ervaring!
Film ´More than Honey`
Wereldwijd laat Imhoof zien hoe bijen leven en hoe wij als mensen met deze onmisbare diertjes omgaan. Zowel prachtige als huiveringwekkende opnamen. Hieronder een korte beschrijving van Internet: Al vijftien jaar doet zich over de hele wereld een angstaanjagend fenomeen voor: honderdduizenden kolonies van honingbijen lijken van de aardbodem te verdwijnen. Een virus? De grote hoeveelheden pesticiden? De industrialisering van de honingsector? Niemand lijkt een antwoord te hebben. Maar één ding staat als een paal boven water: het lot van de natuur en de mens is nauw verbonden met dat van de bijen. Einstein zei ooit zelfs dat wanneer de bijen uitsterven, de mens nog amper vier jaar te leven zou hebben. Op zoek naar antwoorden en verklaringen neemt regisseur Markus Imhoof ons mee op een fascinerende reis naar de betoverende wereld van de bijen en de soms prachtige maar ook onterende manier hoe mensen met deze ongelooflijk energieke diertjes omgaan.