Het woekerende triathlon virus

De tweede keer altijd lastig om de primeur te evenaren. In 2022 beleefde ik mijn eerste editie als organisator Kwart(je) Triathlon Anna Paulowna. Mijn familie trok ik mee in dit triathlon virus en ook dit jaar heerst de triathlon-gekte in huize Zwaag…

Zo’n kwartje triathlon wedstrijd duurt pakweg drie uur, maar maanden ben je bezig met de voorbereiding. Mijn taak als PR-man was o.a. sponsors werven en een mooi programmaboekje te maken. Dat lukte me gelukkig weer aardig, hoewel het wel extra hard trekken was om van de bedrijven eurootjes los te peuteren. Het was de 39^e editie van het Kwart(je) dus volgend jaar gaan we groot feest vieren. Een mooi vooruitzicht, maar eerst nog het succes van 2022 herhalen…

Positief was al de stijging van het aantal inschrijvers. Bij de vrouwen hadden we zelfs een record (71!). Opvallend ook het grote aantal afmeldingen (zo’n 20%). Gelukkig zijn de meeste afzeggers vlak voor de wedstrijd, zodat het inschrijfgeld voor ons niet retour gaat.

Bij onze familie en vrienden waren gelukkig geen afhakers. Dochter Frea deed vorig jaar met haar Joris met de teams mee (Frea zwom en liep, Joris fietste), dit keer deed ze hem solo. Schoonzoon Niels ging voor z’n tweede keer solo. Bij de finish waren z’n eerste woorden: ‘Oh wat zwaar, dit doe ik nooit meer’. ’s Avonds bij een Belgisch biertje was hij die ellende vergeten. ‘Ik ben er volgend jaar weer bij, die veertigste wil ik niet missen’.

Niels ging het duel weer aan met z’n collega Ronald Koster. Ook Anna Koopmans (vriendin van Ronald) en Lieke Michielsen (nicht van Joris) moesten we in de gaten houden. Beide vrouwen zijn goed getraind, daar gaat Frea een zware kluif aan krijgen.

Voor de organisatie had ik het meeste werk erop zitten. Bij de winkels liggen nog stapels folders (deelnemerslijsten). Honderden weet ik nog te slijten bij het publiek dat langs het Oude Veer staat. Hier tref ik de fans Yoeri, Joris en Astrid aan. Het is lastig te zien de zwemmers te herkennen, maar Niels zien we, hij zwemt zonder badmuts. Naast ons staat een dame met een megafoon die Astrid mag lenen. Niels hoort haar brullen en steekt beide handen omhoog. Ik haast me naar jachthaven want heb als taak de portofoons van de reddingsboten in te nemen.

‘In deze zak zit m’n pak en hier is m’n transponder, kan ik die aan u geven?’ Een niet zo ervaren triatleet weet kennelijk niet dat hij z’n chip ook nodig heeft voor z’n fiets en looptijd. Heerlijk zo’n relax mannetje. Op z’n gemakkie doet de man z’n bandje om z’n enkel en stapt op de fiets. Misschien een leuk idee voor volgend jaar: voor de lui die het rustig aan doen een ‘slow triathlon’ te houden?

Mijn volgende punt om de atleten aan te moedigen is het kruispunt Middenweg/Molenvaart. Ik ben net op tijd om Frea voorbij te zien racen. Een paar auto’s willen de Molenvaart oversteken en worden door de verkeersregelaars gemaand links af te slaan. Een dame in een auto begrijpt er weinig van en rijdt stapvoets de bocht door. Gelukkig, er komen geen fietsers aan, geen ongelukken. Later hoor ik dat op Facebook ook zo’n discussie van een gezin dat zich van niks bewust op de Wallerweg rijdt. Ze willen de Tulpenstraat in, daar wonen ze. Stoppen op de weg en de verkeersregelaar schiet in de stress. Gelukkig ook dit liep goed af. Vanwege het natte weer waren er aantal lekke banden gevallen, waaronder Jan Arie Portegijs. Hij trof een vriendelijk verkeersregelaar, die spontaan z’n mountainbike uitleende. Als ik bij de finish aankom is de snelste man Dennis Bakker net binnen. Ik zie Mark Elbertsen als 6^e over een finish gaan. De kramp schiet gelijk in z’n been, heel pijnlijk. Net als zoveel anderen verbeterd Mark dik z’n PR.

Ook Niels en Frea zijn veel sneller dan vorig jaar, maar beide helemaal gesloopt. De weersomstandigheden zijn niet makkelijk met die regenbuien. Bij de prijsuitreiking breekt af en toe het zonnetje door en tijdens de nazit beginnen we al weer plannen te maken. Hoe gaan we de veertigste editie van zaterdag 24 augustus nog mooier maken?

Dagen erna komen de foto’s binnen. Patrick Hogervorst is de eerste met een creatieve collectie. Op Facebook zie ik geweldige close-up opnamen van Barend Verijzer, zie hieronder: