Rondje ligfiets met pufhete Monumentendag

Een kanjer is die dochter Astrid in het promoten van evenementen. ‘Open monumentendag’ in Hollands Kroon is dat leuk om te bekijken? Met een appje haalde ze me over de streep: ‘Pap, het Dijk magazijn gaat zaterdag open, kom je ook?’

Ik lees het programma van Dijk.nl. Met de boswachter om 9.00 uur wandelen in het Dijkgatsbos? Dat is me te vroeg. De officiële opening om 12.00 uur met allemaal sprekers? Nee Astrid, zo gek krijg je me niet. Maar om 15.00 uur speelt er een gitaar duo, daar ga ik voor!

Brigit krijg ik niet mee voor de Monumentendag. Tis bijna dertig graden, veel te warm. Maar ik ben hittebestendig, dus op de ligfiets in m’n hempie, zonnebril, petje ga ik op pad. In het programmaboekje waaraan Astrid vast hard aan heeft gewerkt, lees ik dat in onze gemeente vijftig gebouwen open zijn. Op mijn favoriete geheime eiland Wieringen ga ik er een paar ontdekken.

Bij Molen De Hoop worden pannenkoeken gebakken van het meel dat de molen maalt. Lekker maar eerst die koele molen in. ‘Zal ik je een rondleiding geven meneer?’ Een ijverige molenaar spreekt me direct aan. Eigenlijk had ik liever op eigen houtje in de molen rond gestruind, maar ik laat me lijmen. Na veel technische blabla, klauteren we de trappen op en kom ik in de nok van de molen. Heel imposant die houten balken en het draaiende rad! 

M’n tweede bezoek was het huis van Karin Smits die sinds 1980 in een voormalig kerkje (De Grebbe) aan de Koningstraat in Hippolytushoef woont. Het pandje leent zich prima voor haar muziekschool. Als ik binnen ben, komt ook haar buurvrouw op bezoek, die alles wil weten van de historische Koningstraat. Karin vertelt over haar vader Frans die in de Hoofdstraat een schoenmakerswinkel had. Met oude foto’s laat Karin de verandering van de Koningstraat zien. Buurvrouw vindt het allemaal erg interessant, maar eigenlijk wil ik wel meer van het pand zien. 

Het klokkie gaat intussen verder. Even een snelle blik bij de Vikingen in Den Oever. Het is veel te warm om hier te blijven. Hopelijk is het wat koeler bij het Dijk Magazijn aan het IJsselmeer. De ijsboer doet goede zaken. De man die om 14.00 uur een lezing gaf, is net aan het afsluiten. Het ziet er gezellig uit. Onder de tarp zitten zo’n 15 mensen. ‘Het pratende huis’, zo heet het dijkmagazijn. Er hangen microfoons aan de buitenkant waar een bandje afspeelt, maar voor een goed gesprek ben ik op verkeerd adres. De twee muzikanten kunnen me ook niet echt boeien. In de mooie folder lees ik dat Culture Matters het heeft bedacht. Ze hebben drie dijkmagazijnen in beheer, twee als ludieke B&B. Het pratende huis heeft een educatieve functie.

M’n laatste bestemming wordt de boerderij van Gerrit en Anneke aan de Oom Keesweg. Het is nog altijd pufheet, dus hun mooie tuin heb ik snel gezien. Een vriendelijke Gerrit vertelt over zijn verzameling oude gereedschappen die netjes in de schuur staan. ‘Ik wil er mee stoppen, dus laat maar weten als je iets vindt van je gading’. Dan nog even naar zijn vrouw Anneke voor de poppenverzameling. Ook de zolder in de boerderij puilt uit van oude spullen. ‘Wilt u koffie meneer?’. Aan de tafeltjes zitten oudere mensen en ik heb wel zin een praatje. Anneke vertelt dat ze van de bakkers familie Buwalda uit Wieringerwerf komt. Die winkel ken ik nog goed van de tijd dat ik werkte bij de Wieringermeerbode en werd in 2000 overgenomen door bakkerij Slijkerman. ‘Wat zijn er toch veel winkels verdwenen’, mengt zich haar broer in het gesprek. ‘Mijn ouders hadden vroeger ook een winkel in Breezand. Ze namen de bakkerij van Neefjes over en begonnen een Végé supermarkt’. Het gesprek wordt steeds persoonlijker als Anneke over haar twee dochters vertelt waarvan de jongste is overleden. ‘Gelukkig hebben we ook nog twee kleinkinderen die we vaak zien’. Na een demonstratie ligfietsen, neem ik afscheid en fiets tevreden weer huiswaarts.

De dag erop kan ik nog nagenieten van de topfoto’s van Kenneth Stamp en Bert Wolters die op Facebook staan.