Nu eens geen rondje, maar weer zo’n heerlijke ‘enkele reis’ fietstocht. Dankzij Marc (vader van Niels) krijg ik dit ritje cadeau. De vijf dagen heb ik via Polar Steps bijgehouden en gekopieerd naar deze blog.
Marc kwam maandagavond met z’n fiets in de auto naar Anna Paulowna. Hij wilde z’n rit langs de Noordzee/Waddenzee afmaken. We hadden de afspraak dat ik hem zou ophalen aan het eind van z’n rit. Nou is die Marc een behoorlijke kilometervreter, dus was ik benieuwd waar hij na 6 dagen zou eindigen. Gisteren belde hij. Het werd een kort gesprek: ‘Ik zit in Emmen, je kunt komen’.
Via de app stuurde hij de exacte locatie, een camping bij Nieuw Dordrecht (dichtbij Emmen). Na het feestje bij neef Gerard in Nieuwe Niedorp met camping overnachting, vertrok ik rond 11 uur. Bij Lelystad zette ik de navigator aan, die me landelijke route via Staphorst liet rijden. Daardoor kwam ik pas rond half 2 bij Marc, die klaar stond om terug naar Belgie te rijden. Hij was lichtelijk in paniek: ‘M’n mobiel laad niet meer op’. Oei, dat wordt lastig autorijden. Op papier zet ik de steden en wegnummers, hopelijk lukt het hem om weg te vinden….
Zondag 16 juli- Nieuw Dordrecht
Even elastiek en aandrijfkoord erop en gaan met die banaan? Mooi niet dus. Nog geen 100 meter geroetst en ik merk dat ik niet kan schakelen en nog erger touwtje loopt eraf. Aiai, snel fiets optillen en herstellen. Dat tillen had ik beter niet kunnen doen, kennelijk vond m’n rug dat niks want de rest van m’n reis heb ik pijn in m’n rug….
Zondag 16 juli – Emmen
Nadat ik Marc uitgezwaaid heb, vertrek ik naar m’n campingadres. Het wordt een mini tochtje van 15 kilometer door Emmen. Aan de westkant bij het Oranjekanaal is een gastvrij NTKC adres waar ik in de tuin mag kamperen. Om half 5 ben ik er al. Met Anneke en Denis Capel maak ik kennis en zet m’n tent op een prachtige plek achterin de tuin.
Daarna gebeld met Henk van Zon, een gastvrij NTKC lid in Steenbergen. ‘Ja hoor je bent morgen van harte welkom, ik ben thuis’. De fantastische gastvrijheid in Emmen, dat smaakt naar meer! Het wordt een ritje van zo’n 60 kilometer dwars door Drenthe. Het zonnetje schijnt, alleen m’n rug is wat gammel. Gelukkig stond er bij Denis en Anneke een stoel en tafeltje, waar ik kon ontbijten. Ook maar even op zoek naar een binnen slaapzak?
Maandag 17 juli – Emmen>Grollo>Norg>Steenbergen
Zo maak je een hek. Rustpunt b&b Slaapstee
Na een zeer uitgebreide lunch in Norg ben ik nu in het gehuchtje Steenbergen. Polar Steps ziet dat kennelijk als Roden, maar dat ligt nog 10 kilometer noordelijker. Ook nu weer ga ik naar een NTKC gastvrij lid. Eigenaar van het stokoude boerderijtje is Henk van Zon. Een historicus die ooit in Den Helder en Hippolytushoef woonde. Wanneer we bij de picknick bank aan de koffie zitten komt toevallig z’n zoon Feiko en schoondochter Martine uit Groningen even langs om te klussen. Ze rijden in een Renault busje uit 1963. M’n tent staat in de boomgaard, mooi plekkie weer!
Dinsdag 18 juli – Steenbergen
Die Henk heeft een prachtig paradijsje. Vanochtend kuier ik door z’n landgoed, zelf ligt hij nog te snurken. Hij onderhoud een prima moestuin en kan trots zijn op z’n groenten, maar opruimen kent Henk niet. Wat een rotzooi op z’n terrein.
M’n handen jeuken om een paar kuub troep naar de stort te brengen. Opruimen, daar heeft Henk kennelijk geen tijd voor. Als ik in z’n huis gluur, zie ik een gigantische boekenvoorraad. Die man leest natuurlijk de hele dag. Hoewel de vorige plek veel luxer was, vind ik het hier geweldig. De snelweg bij Emmen wekte om 6 uur. Dat verkeerslawaai is hier een stuk minder. Hooguit een tractor die met donderend geraas langs rijdt.
De spijker zat op z’n kop, die Henk is helemaal boekenverslaafd. Als ik door z’n tuin loop, raken we in gesprek. ‘Ik zal je een bijzonder boek laten zien’ zegt hij als ik vertel dat m’n dochter in het boekenvak heeft gezeten. We lopen naar het schuurtje waarvan ik dacht dat het een b&b was. M’n lachen kan ik niet inhouden als ik de gigantische boekenkasten zie afgeladen met boeken. Vast allemaal over historie. ‘Toen ik hier 35 jaar met m’n gezin ging wonen, was dit een kippenschuurtje, daarom is de vloer lager’.
Henk vertelt dat daarna z’n zoon Feiko erin ging wonen. Toen die het huis uit ging, bouwde Henk er een vleugeltje bij en was de plek voor hem. Een hebberig mannetje om zoveel boeken te willen. Zo vertelt hij mij op zoek te zijn naar het boek ‘geschiedenis van de nijverheid. Je kan het nergens meer kopen, daarom leen ik het bij de speciale biep, die heet UB. Dit boek heb ik nu al 2 jaar in huis en al zo’n 20 keer verlengd. Bij een gewone biep kan dat niet daarom leen ik bij de UB. We zijn lekker aan het kletsen, maar als ik Henk koffie aanbied, slaat hij dit af.
‘Nee, ik moet nodig weer in de tuin werken. Die verrekte Colorado kever vreten m’n aardappel oogst op’. Dan maar in m’n uppie koffie drinken, tis niet anders. Gelukkig is daar als gezelschap m’n boek van Jack Vance ‘Maske: Thaery’. Nog maar een paar hoofdstukken. ‘Emphyrio’ van Vance ligt nog te wachten, eigenlijk moet die ook voordat ik thuis ben…
Dinsdag 18 juli – Steenbergen>Nij Beets
Lekker vertrouwd weer in de tuin van kunstenares Marieke van Leeuwen en Aloysius. Zo kan ik haar kunstwerken weer bewonderen. Het beeld punthoofd kop wil ik ooit nog eens kopen. Het weegt zo’n 10 kilo, dus meenemen op de fiets zal lastig gaan.
Woensdag 19 juli – Nij Beets>Exmorra
Wat hoor ik nou…? Vreemde geluiden tijdens mijn ontbijt.
Woensdag 19 juli – Exmorra
Rond het middaguur nam ik afscheid van Marieke. ‘Tot volgend volgend jaar, dan hoop ik voor de vijfde keer bij jullie in de tuin te kamperen’. Bij m’n volgende stek kon ik kiezen uit Slappeterp (leuke camping uit het groene boekje), De Swetteblom bij Leeuwarden (waar Alowieke zit). Uiteindelijk koos ik voor minicamping De Zonnehoek in Exmorra. De kortste weg naar huis, want het ligt op 4 kilometer van Makkum en dan ben je zo bij de Afsluitdijk. Bij De Zonnehoek heb ik 1x eerder met Ingmar/Marieke gestaan, toen we het combineerde met een kanotocht.
Het is een rustige stek alleen de molen op het terrein maakt nogal herrie. Net als ik denk het went (verkeerslawaai is beroerder) begint dat kreng aan te slaan….. toch wel irritant!
Het meest kostbare heb ik in handen: tijd! Ook vandaag daarom lekker rustig aan. Niet om 9 uur wegwezen om 100 kilometer af te jakkeren, maar we zien wel hoe laat het wordt… Bij het ontbijt begroet een over enthousiate hond me en later komt de buurman die hem probeert te vangen. Zo raak ik met m’n buren in gesprek, die een Kip caravan hebben uit 1962 en rijden in een witte oude snoek (Citroen). Ze komen uit Amersfoort en zijn lyrisch over de plek.
Het keuvelen gaat nog even door, want ook campingbaas Annemarie voegt zich erbij. ‘Weet je al hoe laat de fietsbus Afsluitdijk gaat?’. Op internet had ik gezien dat hij elk kwart voor het uur ging. Het wordt m’n laatste ritje, dus doe het rustig aan. Rond het middaguur ben ik wel foetsie. Met haar man Kees had ik gisteravond al gepraat. Het stel zijn leeftijdsgenoten. Begin jaren tachtig verhuisden ze van West-Friesland naar Gorredijk om te gaan boeren. Een paar jaar later kochten ze het vervallen boerderijtje in Exmorra, waar ze nu dus bijna veertig jaar zitten. Wanneer ik haar vertel over mijn vrijwilligerswerk bij Scorlewald (Croon & Bergh, Burgerbrug), zegt ze: ‘Dat is toevallig, daar was ik pas nog. We komen er graag vanwege de goede sfeer en op de repro afdeling heb ik m’n boek laten drukken’. Leuke mensen toch op de Zonnehoek, de camping die ik dankzij Ingmar heb leren kennen! Ik zet nog maar een bakkie koffie en pak een hoofdstuk in m’n boek.
Donderdag 20 juli – Exmorra>Anna Paulowna
Na de fietsbus ben ik in no-time thuis. Brigit zet me op de foto ‘zittend naar tour kijken is ook leuk fietsen’ appt ze.