Categorieën
Reisverslag Roeifietsen

De onvergetelijke 15 edities van het EK-roeifietsen

Schaatsliefhebbers weten het: sinds 1896 wordt het Europees Kampioenschap gehouden. Afgelopen weekend was het weer een Nederlands onderonsje, zowel bij de all-rounders als sprinters. Ik zat weer heel wat uurtjes voor de buis om deze prachtige sport te volgen. Het deed me denken aan een andere wedstrijd waaraan ik met veel plezier meedeed: het befaamde EK Roeifietsen!

Maandagochtend rij ik op m’n roeifiets naar Wieringen. Net voordat ik er ben, zie ik m’n tuinmaat David op z’n Trek ATB fiets. ‘Ha David, even een sprintje trekken?’. De heuvel naar het buurschap Vatrop is de finish, want daar tuinen we. Ik moet snel lossen en bedenk: ‘Wedstrijden met het EK waren leuk maar voortaan blijf ik maar lekker toeren…’. Nog één keertje terugblikken op mijn fanatieke roeifiets periode…..

2001: Vanaf de Banjaard gereedmaken voor de start van de 80 kilometer

Bij de start van het EK roeifietsen in 1999 was ik behoorlijk gedreven. Opgejut door Ed Komen om zo goed mogelijk te presteren. We trainden hard in de zomer, deden tussensprintje en tijdritten om in de tweede week van september in topconditie te zijn voor het EK.

Net als bij het EK all-round schaatsen gaat het bij het EK roeifietsen om vier disciplines die in één weekend zijn. Op zaterdag de criterium en de sprint, op zondag de één uurs tijdrit en de 80 kilometer. Als waardeloze sprinter was ik kansloos om hoog in het klassement te eindigen. In 1999 deden er bijna veertig roetsers mee. Ed werd 8e, Cor 17e, Derk Thijs werd winnaar en won alle onderdelen.

2007: De kopgroep vanuit de lucht. Foto: Sybrand Treffers

De wedstrijden waren op het voormalig werkeiland Neeltje Jans in Zeeland, alleen bij de laatste wedstrijd, de 80 kilometer was er een ander parcours. Voor overnachtingen kon je een vakantiehuisje boeken in bij De Banjaard. Bij het eerste EK reden we op zaterdag naar Zeeland. Dat gaf stress om op tijd bij de inschrijving te zijn. De jaren daarna boekten we de vrijdagnacht erbij.

2005: M’n roetsmaten, naast mij Erwin Duizer, Frank Ettema en Ab Torsius

Met o.a. Jaap Kramers, Dorine Zelders en Beb Thijs reed ik in 1999 de 80 kilometer. Het parcours ging nog over de Zeelandbrug waarbij we bij een openstaande brug moesten wachten. In de beginjaren was de spint nog met tweetallen. Verloor je, dan kreeg je nog een herkansing, waarna via sudden death de winnaar kwam.

De beginjaren van het EK nog zonder valhelm

In 2000 behaalde ik mijn beste prestatie en werd tiende net achter Erwin Duizer. Ed viel net buiten de top drie: Werner den Hamer, Derk Thijs en Ymte Sybrandy en werd vierde.

Het vijfde EK wordt voor mij de eerste op een eigen roeifiets, de jaren daarvoor huurde ik die bij Derk en bracht hem met het EK weer terug. Ed is dan al afgehaakt, het EK gaf hem teveel spanning en een heel weekend van huis heeft hij er niet voor over. Voor mij is het ondenkbaar om het kampioenschap te missen en zou aan alle vijftien edities meedoen.

2005: Kopgroep met Ymte Sijbrandij, Derk Thijs, Arno Seijbel, Martijn Mateman en Theo Homan. Foto: Sybrand Treffers.

Elk jaar was het EK een super gezellig evenement. Met de meeste roetsers heb ik een uitstekende band. Bij het inschrijven en reserveren vraag ik aan Beb Thijs: ‘Graag weer een huisje bij m’n makkers Ab Torsius, Erwin Duijzer, Alco Looije, Rob Bakels en Frank Ettema’.

2010: Met Edwin Matthee, Alexander Strietzel en Erwin Duizer

Sommige roetsers tref ik ook bij andere ligfietswedstrijden zoals Cycle Vision en Rütenbrock.

Hoewel het een Europees Kampioenschap is, zijn buitenlandse deelnemers uitzonderingen. Een paar Belgen (Jacques Chopinet, Paul de Weert, Johan Marynissen, Vincent en Xavier Bouquet, Bart Verhoeven) en Duitsers (Peter Brüggen, Alexander Strietzel).

2004: Met o.a. Ronald Florijn, Cor Geluk en Erwin Duizer.

Aan het EK deden jaarlijks zo’n vijftig roetsers mee, waarvan het merendeel behoorlijk fanatiek. Uitzonderingen waren Toni Cornelissen die het een sport vond om als laatste te eindigen. Of Theo Homan senior die het leuk vond om de fans van zijn zoon te zien. Ook Jan Blonk was een echte recreant die ondanks zijn prima conditie in de tourklasse meedeed. Na de begroeting bij de inschrijving zei Jan: ‘Zo zijn jullie de prijzen al aan het verdelen?’, terwijl ik met met m’n rivaal Edwin Matthee en Rob Bakels over onze kansen had.

Bij het tiende EK en dertig jaar bestaan van de roeifiets, gaf Derk een jubileumfeest. Roelof en Lies de Jong gaven Derk als cadeau de organisatie van een toertocht (gehouden in 2008 in Klarenbeek). Daarna is de tour vanaf 2013 een jaarlijkse traditie geworden, die zoals een estafettestokje, steeds door een ander wordt georganiseerd. In 2021 gaan we naar Fijnaart want dan organiseert Edwin Matthee de tour.

2007: Met de snelle lage 240 op kop sleuren bij de 80 kilometer

Een topjaar was 2007, toen ik de snelle lage 240 van Ed mocht lenen. Hierdoor kon ik met de 80 kilometer op kop sleuren bij de achtervolgende groep.

Het jaar erop ontmoet ik Ingmar Zondervan op het EK. Hij komt uit Tuitjenhorn een dorp op twintig kilometer afstand van waar ik woon. We worden dikke vrienden en de jaren erop zijn we samen naar het EK gegaan en hebben sindsdien, samen met Alco Looije, fantastische lange kampeertrektochten gemaakt.

2012: De roets-tandem van Theo en Annemieke Homan met in het zog Erwin Duizer.
2009: Rechts Germ, mijn buur, die ik ook voor het roetsen heb warm gekregen

Op het elfde EK doet mijn buurman Germ Dijkstra mee. Het beviel hem om mijn roets te lenen. Daarna huurde hij er eentje bij Derk, deed mee en werd ook bloedfanatiek. Inmiddels heeft hij ook een 209 in z’n bezit.

De jaren daarna ging ik nog even door met het besmetten van het roetsvirus in de buurt.

2013: Martijn Rempt moet in de sprintfinale kampioen Menno van Blitterswijk voor zich dulden.
2013: Ook Edwin Matthee geeft het roetsvirus door aan zijn zoon Jannes.

Zo deden in 2011 zes roetsers mee uit Anna Paulowna. Naast Germ (7e) en ik (12e), de vriend van mijn dochter Martijn (3e) en zijn vader Piet Rempt  (19e). Tenslotte mijn dochters Astrid 2e) en Marijke (3e). We haalden daarbij de voorpagina van de plaatselijke krant.

2013: Van links Alco Looije, Andre Derksen, Erwin Duizer en Maas-Maarten Zeeman

In 2013 kwam er helaas een eind aan vijftien Europees Kampioenschappen Roeifietsen. Bij deze laatste editie behaalde ik mijn slechtste (24e) klassering, vooral de afsluitende 80 kilometer ging beroerd en werd ik 33e.

Bij het tiende EK krijg ik en Ab Torsius van wedstrijdleider Bartel Lamers een extra prijs.

Het wedstrijdfanatisme had ik ingewisseld voor het toeren, wat ik tot aan de dag van vandaag nog heel graag doe. Doordat ik aan alle 15 edities mee had gedaan, kreeg ik van Derk een tinnen roeifietsbeeld. Een mooi herinnering dat een ereplek in ons huis heeft gekregen.

2013: de deelnemers van het laatste EK Roeifietsen

Met mijn mobieltje maakte ik nog wat opnames op de zondag van het laatste EK, wanneer de 80 kilometer is gereden en de sprint-finales nog gereden worden, zie: https://youtu.be/PjwQdd7xkfQ

4 reacties op “De onvergetelijke 15 edities van het EK-roeifietsen”

Het staat je volgens mij vrij om zelf een EK roeifietsen te organiseren, ik denk dat de kop van Noord Holland zich hier prima voor leent. En wie anders dan jij als 15 voudig deelnemer zou dit van de grond kunnen krijgen? De foto van 2004 is overigens Niko Rienks, Ronald Florijn heeft wel meegedaan, maar dat was in 2001.
Evengoed, erg leuk verslag, en brings back memories.

Mooi verhaal Cor! Heel leuk om foto’s en historie langs te zien komen, heb ook goede herinneringen aan mijn relatief korte roetsperiode. Die ene keer dat ik aan het EK deelnam hoort daar zeker bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *