De dansende klusser

Een regenachtig weekje met stormvlagen. Een goeie reden om je vertier binnenshuis te zoeken. Die plek vond ik bij Ingmar die nogal wat achterstallig kluswerk had. Nou sta ik meer bekend als de ‘prutser uit de polder’ dan de man met de ‘gouden handjes’. Een wonder daarom dat Ingmar mijn spontane hulp aannam om z’n plafonnetjes eindelijk te plaatsen, met als beloning een dansavondje.

We dachten dat we de klus wel in drie dagen zouden kunnen klaren, mede dankzij  hulp van zijn Marieke die twee extra vrije dagen had opgenomen. We starten dinsdag op z’n Ingmars rustig met een bakkie, er werden uitgebreid vakantie ideetjes uitgewisseld: ‘kanoën in Zweden’ of de roetstocht in Leimuiden verlengen met rondje Duitsland? De plafondklus moest nog even wachten. ‘Eerst wat ruimte in de chaos maken’. De kastjes die over waren van de laatste keukenrenovatie krijgen een plekje in de bijkeuken. Aan de plafondklus begonnen we op donderdag. Op internet werd nog even gekeken naar de beste werkwijze. Eerst de rachels vastschroeven. ‘Maar moeten de gipsplaten daarna in de breedte of in de lengte?’ Hierna maakten we twee ‘stempels’ (mijn gouden tip) en in twee dagen waren de plafonds in de keuken en bijkeuken door ons gefikst.

Het klussen bij Ingmar kreeg onverwachts nog een leuk staartje. Als dank voor mijn inzet leek het Ingmar leuk om mij op een dansavondje te trakteren.

Gelukkig geen dansen zoals ‘foxie foxtrot’ (dat is me te braaf), maar op wereldmuziek in de Terpkerk van Oudorp. Volgens het concept ‘No talk, no drinks, no photo, just dance…’. We melden ons om 19.00 uur als eerste in de kerk en werden hartelijk verwelkomt door de organisatoren Michael, Mathilda en Coby. Het kerkje was sfeervol verlicht met kaarsjes en er klonk ontspannende muziek. Vervolgens druppelden de dansers binnen. De vrouwen waren in de meerderheid. Wij, met twee andere grijze mannen hadden de eer om met de tien bloedmooie vrouwen over de dansvloer te bewegen. Gelukkig heb ik weinig last van verlegenheid en weet me gedurende drie uur heerlijk vrij te bewegen. Bij zo’n pittige inspanning was het ook lekker rusten op de kussens op de grond met een bekertje water, genietend van de muziek. Dank je wel Ingmar voor dit cadeautje. Dansen bij het dansklooster, zie smaakt naar meer!