Er is een tijd geweest (zo’n 25 jaar terug) dat ik verzot was op crossloopjes. Hoe pruttiger hoe beter met als toppunt de Kerstcross in Opmeer. Die tijden zijn voorbij, daarom werd het tijd voor de volgende generatie. Gaan Astrid en Yoeri de liefhebberij van mij overnemen? Zondag deed m’n jongste dochter en haar lief mee en volgens mij vonden ze het best leuk…
Aan het weer lag het zondag niet. Nooit was 24 november warmer dan in 2024. Wel stond er een stevige wind en was het parcours van de Garden Pleasure cross door vele regen behoorlijk glibberig.
De avond ervoor had ik Astrid verleid om mee te doen. Ze is in training voor de halve marathon van Schoorl en wilde meters maken. ‘Trek je meest oude schoenen aan want het is een prutboel. Kijk ook uit voor je enkels’, waarschuwde de man met ervaring haar.
In de jaren negentig tot 2005 liep ik honderden crosslopen in de buurt. Uit de clubkrant van Dokev lees ik een verslag van mij over de 9e De Graaf Pietershof Cross in 2002. ‘Het was de mooiste maar ook zwaarste ooit. Door gebrek aan onderhoud begint het grasland achter de Molenvaart steeds meer een wildernis te worden. Van mijn strategie -rustig beginnen en later inhalen- kwam niks terecht. Ik ging met de snelste weg en eindigde in het achterveld. Bij vier rondjes lopen ligt de verleiding om uit te stappen op de loer, maar m’n supporters hielden me in de race. Uitgeput met een pijnlijke enkel kwam ik na 12 kilometer in zo’n 63 minuten over de finish. Bijna alle Dokev’ers waren me voor gebleven, alleen Sjaak van Grieken toonde nog een beetje respect en eindigde 2 minuten achter me’.
Astrid en Yoeri deden zondag de 9.4 kilometer en finishte helemaal achterin. Toch hield Astrid er een gevulde envelop aan over, in haar categorie was ze de enige en dus snelste dame. Als trotse vader heb ik ze zondag flink aangemoedigd ‘Ziet er goed uit, nog ff en je bent er’. Zo kom ik nog een paar oude loopmaten tegen die wel door zijn blijven lopen: Jan Duijzer, Aad Portegijs en Theo van Graven. Ze zijn wat ouder geworden, niet meer de snelste maar doen toch maar mee. Knap!
Mijn bezoek met Brigit aan de kantine de Antiloop deed ons weer denken aan vroeger. Brigit als kantine juf en ik als lid van de feestcommissie. In 2003 vierde Dokev haar 15-jarig jubileum. Uit mijn verslag lees ik: ‘Het seventies clubfeest was in de SVAP kantine en op de dansvloer vloeide menig zweetdruppeltje. Voor de jeugd was er een wildwest spelmiddag met na afloop kamperen op het veld’.
De Graaf Keukens Cross werd elke jaar in het voorjaar gehouden. Voorzitter van Dokev Kees van Paridon was de bedenker. ‘Het moet uitgroeien tot een crossloop waar zo’n duizend lopers aan meedoen. We moeten net zo bekend worden als de Kerstcross van Opmeer’. Kees was behoorlijk ambitieus en fanatiek deed ik de PR. Zoveel deelnemers als Opmeer kregen we niet op de been. De hoofdsponsor De Graaf keukens hield het na 10 jaar gezien en de loop verdween van de kalender. Hiervoor in de plaats werd in het najaar een nieuwe crossloop bedacht. In plaats van de start aan de Molenvaart werd nu gekozen om te starten en finishen vanaf het eigen terrein (sportpark Kleine Sluis). Na een rondje over de 400 meter grasbaan en een rondje langs het totale terrein ging het parcours naar het bosje van de Boermansweg.