Zelfvoorzienend bouwen. In Olst (vlakbij Deventer) staan 23 aardehuizen die volledig hieraan voldoen. Een droom voor idealisten? Dit weekend ben ik er geweest, twee nachten geslapen, bewoners gesproken en heel veel geleerd!
Aanleiding was de uitnodiging die ik kreeg via de Michaelshof om naar het Ecodorpen Netwerkweekend te gaan, dat op het terrein van de aardehuizen in Olst was. Ik had m’n twijfels: ‘hou ik dat zolang vol van vrijdag tot zondag?’ Voor de zekerheid neem ik m’n dikke boek en wandelschoenen mee. Bij verveling trek ik m’n eigen plan en verken de omgeving van het IJssellandschap.
Maar het werd een ontmoeting met echt héééeel aardige mensen die hun droom hebben waargemaakt! Dus geheel zelfvoorzienend wonen, zelf zorgen voor je elektriciteit, warmte (zonnepanelen), waterhuishouding in eigen beheer (eigen bron) en geen aansluiting op het riool (composttoilet/eigen waterzuivering). Wij geluksvogels (Cor, Michael, Hans en Monique) mochten twee nachten slapen in het aardehuis van Gerard en Wendy. Zo konden we lijfelijk meemaken hoe het is om in zo’n mooi huis te wonen.
Van eigenaar/penningmeester Tessel Hofstede kregen we een uitleg hoe de aardehuizen tot stand zijn gekomen. In 2005 hoorde Tessel van de plannen. De initiatiefnemers zetten na 5 jaar hun dromen om in daden. Zij kwam met haar gezin terug uit Frankrijk en stapte in 2010 in de spreekwoordelijke ’trein’ die regelmatig op ramkoers stond. Maar het was ook een ’trein’ waar regelmatig mensen in en uit stapten. Goed plannen bleek heel moeilijk. Het project ‘wanden maken van autobanden’ was o.a. de oorzaak van de vertragingen en werd in 2013 stopgezet. Met het plan ‘Knip’ ging het roer om. Er kwam een nieuwe ruwe begroting. De aardehuizen konden niet kant en klaar maar als casco worden afgeleverd. Men ging over van autobanden naar strobalenbouw en de planning werd voortaan als echt ‘heilig’ gezien. Tenslotte ging men specialiseren, de ’trekkers’ stuurde de verschillende bouwteams beter aan. Na deze bouw-sprint werden in 2015 de laatste aardehuizen opgeleverd.
Het weekend stond ook bol van mensen met interessante verhalen, met de keuze-stress: ‘Wie wil ik horen?’ Ik koos voor: Karin de Gorter over stralingsvrij wonen, Ferdy Hummelink over zonne-energie. De meest boeiende lezing gaf Henry Mentink over het ecodorp in Varik. Henry vertelde ook over de spirituele gemeenschap ‘Damanhur’ in Turijn, meer info zie http://www.life-creations.nl/damanhur/ Absoluut hoogtepunt was een concert met planten. Het kippenvel moment was er toen een plant van het aardehuis ‘muziek’ ging spelen dankzij de inbreng van het vierjarig jongetje Luka.
Zondag presenteerde de organisatie de ambitieuze plannen van de GEN (globale ecovillage network). Hier leerde ik het begrip ‘sociocratie’ kennen. Een bestuursvorm die uitgaat van gelijkwaardigheid van individuen. Een besluit kan alleen worden genomen wanneer alle aanwezigen ‘geen overwegend beargumenteerd’ bezwaar hebben. Dit werd direct in de praktijk gebracht, doordat een aantal tegen waren. Fredjan Twigt van Ecodorp Bergen (die ik ken uit de ligfietswereld), was de sociocratie deskundige. Het nam veel tijd in beslag en het lukte hem niet alle voorgestelde punten akkoord te krijgen.
Hierna vertelde Elbert Slikkeveer over het nulpuntenergie. Of hoe je meer energie terug kan krijgen, dan dat je erin stop. Het deed me denken aan het SF-boek uit 1976 van Isaac Asimov: ‘Zelfs de goden’, dat ook over een nieuwe onuitputtelijke energiebron
ging.
Na deze luistersessies en de laatste ‘potluck’ maaltijd (ook nu weer heerlijk!) was het hoog tijd om onze handen laten wapperen. Twee bewoonsters hadden een paar buiten klussen voor ons.
Ik koos met Michael voor plantenbakken maken van halve tegels, grenzend aan het gemeenschapshuis. Hierna namen we afscheid van onze ‘eco-vrienden’ en reden terug naar huis. Op de pont over de IJssel zet Monique ons op de foto.
Deze films zijn het zeker waard om te bekijken:
Over toekomstige bewoners (2011-2013)
Interview Paul Hendriksen, Duurzaam dorp Olst (2013)
Workshop strobouwen Olst