Het matje zit vast nu rustig opbouwen. Op 8 april was de liesoperatie. Die dikke buik en wat napijn viel even tegen, maar na een weekje herstel voel ik me bijna weer als vanouds.
Nu niet forceren maar m’n conditie rustig opbouwen. Voor de uitgestelde tocht naar Santiago sta in dubio: of in juni of in september er heen, want in de zomer is het er te warm en te druk. In juni rij ik ieder geval de toertocht in Groningen en Ingmar heeft al aangegeven in september evt. een stuk mee te willen rijden….. We zullen zien hoe snel ik die 4000 kilometer weer aan kan.
Zondag voorzichtig het eerste roetstochtje gemaakt. Met Brigitte (dus lekker langzaam) naar het atletiekveld van Den Helder. Marijke deed mee met clubwedstrijden en kwam uit voor AV Haarlem. Leuke contacten gehad daar. O.a. de penningmeester van AV Haarlem, John Komen gesproken (de neef van Ed) en jongens van m’n ouwe cluppie AV Dokev. Hoewel Marijke een verkoudheid had opgelopen na haar reis naar Jordanië, heeft ze toch een mooie 100 meter gelopen.
4 reacties op “Roetsen: het kan weer!”
Cor, goed om te lezen dat je het roeien weer kunt gaan opbouwen. Goed naar je lijf luisteren en niet te eigenwijs zijn, dan komt het vast wel goed.
Zie ik het nou goed dat er op je gezicht een behoorlijke begroeiing heeft plaatsgevonden? Ik heb ongeveer even veel en de kleur is ook al ongeveer hetzelfde. #mooigrijsisnietlelijk
Rustig aan, dan breekt de snek niet ;-).
Luisteren naar het lijf & rustig herstellen: hardlopen moest ik ooit stoppen door een knieblessure. Na de operatie gedacht weer snel op oude niveau te komen, mooi niet dus. Nou is lopen blessure gevoeliger dan roetsen,,,,,, maar ik zal het advies van Wim en Belle volgen!
Rust roest Cor!
Maar voor nu: lekker opbouwen met een mooi vooruitzicht. September moet toch haahlbaar zijn..(denk ik zo)