Categorieën
Natuur Rijk aan het Wad / Michaëlshof

Over platte tenten en lemen hutten

Verdriet en plezier gaan bij de Michaëlshof hand in hand. Vorige week was het er een turbulent weekje op dit paradijselijke plekje. In vier dagen verrees er een houten tempeltje, dat gaf veel bouwplezier. Even terug waren er de tranen, toen m’n  Albatros de Waard tent plat ging. 

Brigit had nog zo gezegd ‘die kont moet in de wind’. Maar een mooi uitzicht op zee is me ook wat waard, dus stond de kont naar het zuiden. Zondagavond regende het pijpenstelen, dat kan die noeste De Waard hebben, maar die noordenwind vond ze kennelijk minder prettig. Gevolg een tent die aan flarden was gewaaid. Achteraf viel de schade gelukkig mee. De Albatros staat nu op een luwere stek, klaar voor gebruik met ook nu weer een prachtig uitzicht op de Waddenzee.

Deze week sliep ik nog twee nachten op de Michaëlshof in m’n trouwe MSR tentje. Reden was een ‘kinder-bouwweek’, waar ik voor assisteerde. Kleinkinderen van Michaël wilden er een ‘natuurhuisje’ bouwen. Het werd een ietsje groter project, toen de volwassenen er mee gingen bemoeien. Door de laatste storm, waren er mooi dikke boomstammen uitgezaagd. Negen boomstammen van 2,5 meter dienden voor het geraamte, waar tussen de stenen gemetseld werden.

Het bouwen liep nog wat vertraging op toen René de trekker in de greppel reed. Dankzij een lier en balken konden we de trekker er met de hand weer uit krijgen. Hierna konden we aan de slag met het ‘metselen’. Als natuurlijke specie werd leem gebruikt, aangelengd met water en zand. Een mooi klusje voor de kinderen die niet bang zijn om hun handen vies te maken.

De leemspecie werd door Sep, Wout, Frank en Sophie tussen en onder de stenen gesmeerd, precies zoals dit vroeger ging (voor het ‘cement tijdperk’) . Samen met Camiel en Barbara (zoon/schoondochter van Michaël) deed ik het precieze werk. Om staande boomstammen in verband te krijgen, spijkerden we stevige balken er boven op. Zaterdag werd het geraamte van het dak geplaatst, waarbij het (mega)project voor een stukje klaar is. Tussen de bedrijven door werd er natuurlijk ook lekker gesmikkeld. Ontbijten deden we lekker Bourgondisch, dus het werk startte nooit voor tien uur. ’s Avonds op het kampvuur bakte Michaël ’s de pannenkoeken. En dat allemaal met fantastisch mooi lenteweer.

Het oorspronkelijke idee van Sep om een natuurhuisje te bouwden groeide uit tot een houten tempeltje. Dat kost iets meer tijd. Niet erg, want dan mogen we van de zomer nog een paar weekjes gezellig komen ‘bouwvakken’!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *