Categorieën
Diversen Ecodorpen Natuur Rijk aan het Wad / Michaëlshof

Leef je droom, bij ‘Hof van Moeder Aarde’

Samen wonen en werken op één plek. Lukt dat zonder hommeles? Sinds ik bij de Michaëlshof ben, heb ik hier veel mee te maken. Dit weekend reed ik naar de Achterhoek waar de ecodorpclub samen kwam bij het ‘Hof van Moeder Aarde’. Het werd mijn zesde ‘Ecodorpnetwerk weekend’ en weer eentje om in te lijsten.

Bij de Michaëlshof oefenen we elke woensdag tijdens het tuinieren in samenleven. Nu Michaël is overleden, wordt er een opvolger gezocht die hetzelfde gedachtegoed wil voortzetten. Een ondernemer met een groen en sociaal hart. Het thema van het Ecodorpweekend was ‘Ondernemerschap’, mooi aansluitend aan de toekomst van de Michaëlshof.

Vrijdagochtend stapte ik met ligfiets op de trein om in Zutphen uit te stappen. De veertig kilometer genietend van het Achterhoekse coulissen landschap en mooie dorpjes (Lochem/Borculo).

Net onder Noordijk grenzend aan een beekje ligt het ‘Hof van Moeder Aarde’

Sinds twee jaar is bij Neede het ‘Hof van Moeder Aarde’, waar tien mensen leven in een woon/werkgemeenschap. Zij waren dit weekend de gastheren van het Ecodorpnetwerk weekend, dat 2x per jaar wordt georganiseerd. Eerder deed ik mee in Olst, Teuge, Winterswijk (Huppel), Varik en 1x op het terrein van de Michaëlshof. In Winterswijk (2017) combineerde ik het weekend, door aansluitend een stuk van het Naoberpad te gaan wandelen met Ingmar. Volgens Ingmar het ‘never-ending-path’, en hem weet ik te verleiden om -na het weekend- met mij het vervolg te lopen.

Naast mijn maatje van de Michaëlshof Hans Nusink, veel bekende gezichten o.a. op de voorgrond Monique Wijn en Bas Visser

Maar eerst genieten met m’n ecodorp vrienden. Veel van de veertig deelnemers ken ik van eerdere weekenden. De kunst van netwerken is natuurlijk om nieuwe mensen te leren kennen. Ik raak met Mariëlle Reniers in gesprek; zij woont tijdelijk in een ‘unit’ met man en kinderen in ecodorp Boekel. Doordat de bouw van de ecohuizen langer duurt dan gedacht, hebben ze toch elders een gewoon rijtjeshuis gekocht. Uiteraard spreek ik ook de aardige Noordeland luitjes, die in Ter Apel hun ecodorp willen maken. Een weerzien met Gerrie Reinders en Nati Visser die ik al in Olst ontmoette (2016) en natuurlijk de bestuursleden/organisatoren Monique Wijn, Kyra Kuitert, Henry Mentink en Terra de Graaf.

Zaterdagochtend pakken we het thema op ‘Wat weet jij van een gezamenlijke onderneming om deze te laten slagen of falen’? In kleine groepjes (world café tafeltjes) wordt dit thema uitgediept, met een presentatie ter afsluiting. Het groepje van Mark Ligthart van ecodorpen Gelderland sprak beeldend over, hoe een onderneming het best kan slagen: Met plezier, avontuur en vrijheid -als dat er is- lukt bijna alles. Games tussendoor, geen druk, controle loslaten. Geen angst maar liefde!

Het tafeltje dat ik mocht leiden, was heel wat minder vrijblijvend. Hoe ga je om met schending van afspraken? Zoek eerst naar de reden waarom de afspraak niet nagekomen wordt, zegt Koen de Kruif. Hij legt feilloos de vinger op mijn zere plek, namelijk mijn angst om te laat te komen.

Zo’n weekend zit niet alleen vol met leer- en praatsessies, maar gelukkig is er ook genoeg ontspanning. Zo stond zaterdagavond het ‘Open Space’ met thema ‘vieren’ op het programma. Eigenlijk waren de deelnemers toe aan ‘lekker niks doen’. Op een groot bord schreef gastheer Arjan Verschuur de ideeën op, variërend van spelletjes (speed jungle) tot workshop lachen (Koen) en uit je dak gaan op de dansvloer. Er kwamen ook wat ludieke ideeën, zoals ‘de Aarde op de werelderfgoed lijst zetten’ (Henry) en een knallende verrassing (Simon). Zelf stelde ik voor het fenomeen ‘nieuwjaarsrecepties’ uit te diepen.

Met vingers opsteken werd de voorkeur bepaalt. Henry begon z’n pleidooi, Simon liet z’n champagnefles knallen en ik mocht in m’n eentje iedereen ‘een gelukkig nieuwjaar wensen’. De lol zat erin en het werd dolle avond, waarbij ik m’n dansfantasieën mocht showen.

De takkenmannen Hans Nusink en rechts Fred-Jan Twigt
Marieke doet de rondleiding, rechts o.a. Marielle Reniers, Theo Teunissen (Land van Een) en Jan Cuperus (Ecodorp Bergen)

Tijdens de rondleiding over Het Hof en met de klussenmiddag leer ik de bewoners wat beter kennen. In mijn groepje legt Marieke Woudhuizen uit hoe ‘samen wonen/werken’ in de praktijk gaat. Alle tien bewoners werken mee met de coöperatie, zoals het runnen van de camping en groepsaccommodatie. Ieder heeft hierbij (vaak met een ander) een specialisme. Zo is Marieke de beheerder van de hofwinkel en regelt de camping jaarplaatsen. Voor eigen rekening runt zij samen met haar man de verhuur van yurts op de camping. Bewoner Godfried Kleinsmann zet ons aan de klus: de snoeihout takken verzamelen. Tuinvrouw Judith (vrijwilliger) heeft als klus de compost om de moestuin te verspreiden. Later hoor ik dat het ook hier moeilijk is om genoeg vrijwilligers te vinden.

Hierna was het weer tijd voor het praatrondje ‘wat heb je geleerd tot nu toe’. Ik kies voor een klein groepje.  Bewoner Joke Overbeke legt de bedoeling uit. Met de talking stick praat je kort over iets wat je vandaag raakt, zonder dat een ander interpreteert. In mijn groepje zit o.a. Henry Mentink, Gilly Wilde van een jongeren-leren in ecodorp, https://yestosustainability.wordpress.com/ en Marion van der Heijden (ecodorp Uden). Heerlijk zo’n luistergesprek!

Mijn trekkershut (de rode Jaspik) voor de zondagnacht

Zoals gebruikelijk staat de zondag in het teken van bestuurszaken, waarin uitgelegd wordt waar het Ecodorpnetwerk zoal mee bezig is. Na de laatste overvloedige potluck is het schoonmaken en afscheid nemen. Ik was als enige die nog een extra dagje had geboekt en bleef zondag in de trekkershut slapen. Hierdoor kon ik maandagochtend in het zonnetje het terrein nogmaals bekijken en wat gesprekjes aanknopen met de bewoners. In de Cantina bij het winkeltje spreek ik Wieko die bij het Hof de schoonmaak doet. Wieko woont in Neede en zou graag op het Hof komen wonen. Tsja, vast wonen op een camping, dat mag dus niet in Nederland. Van de huidige bewoners, wonen de meeste tijdelijk in een yurt. Het achterhuis van de boerderij is door één gezin bewoond, verder woont een gezin in het bakhuisje. Er zijn plannen in de boerderij een verdieping te maken, waar de andere gezinnen kunnen wonen. Een ingrijpende bouwklus. De boerderij is uit 1850, het rieten dak zal eraf moeten en de oude balken moeten de verdieping kunnen dragen. Volgend jaar zomer maar eens langs fietsen en kijken hoe het met de ambitieuze plannen van de Hoffers gaat….

Als aandenken aan het prachtige weekend scoor ik in het winkeltje een cd van Arjan Verschuur. ‘Mooie Nederlandse luisterliedjes met o.a. het nummer ‘Leef je droom’: Hé mafkees, doe het gewoon, stap in de stroom… Ja, zo’n mafkees ben ik, want hierna ga ik drie dagen winter-kamperen met Ingmar in camping Distelheide in Doetinchem. Zie hoe mooi het is op het terrein van ‘Hof van Moeder Aarde’:

Één reactie op “Leef je droom, bij ‘Hof van Moeder Aarde’”

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *