Jonkheer Tjalling van Eysinga en zijn vrouw Anneke kunnen tevreden zijn. Twintig vrijwilligers van Vobula hebben hun landgoed Epema State in IJsbrechtum (vlakbij Sneek) in een week tijd opgeknapt. Ik was één van die noeste werkers en heb een prachtige week kamperen & werken meegemaakt.
Ingmar en Marieke waren de aanstichters. Zij werken al zo’n tien jaar voor Vobula (staat voor Vrijwillig Onderhoud Buitenplaatsen en Landschappen). Dit jaar deed Marieke, samen met Mijntje Hennipman de leiding en leek het me leuk hieraan mee te doen.
De weekinvulling is als volgt: van vijf ochtenden werken op het landgoed, de rest van de dag/avond kan je zelf invullen. Het werk bestond hoofdzakelijk uit overwoekerende bomen en platen verwijderen en paden van schelpen te voorzien. Een beste kluif werk, want hier was zeker tien jaar niets aan gedaan. Na gedane arbeid werd ’s middags meestal ingevuld met tevreden luieren bij de tent.
Het buffelen in het bos en lol met elkaar
Na het afzagen en knippen van de bomen/takken, werd het groen naar een centrale plek gesleept, waarna het door Tjalling werd afgevoerd.
Het kampvuur
We hadden zoveel droog hout verzamelt dat we tot in de winter fikkie konden steken. We hielden het op zes keer elke avond een gezellig kampvuur. Voor de kinderen marshmallows roosteren voor de ouderen een chippie/nootje en drankje en lekker veel kletsen…..
Activiteiten in de buurt
Zondag’s op de roets naar Workum voor het museum van Jopies Paradijs.Een interessante levensgeschiedenis van schilder Jopie Huisman (ex voddeman en handelaar in oud ijzer). Deze trotse Fries is autodidact en levenskunstenaar. Zijn schilderijen zijn prachtige levenslessen: Wat als oud vuil is afgedankt, verandert hij in iets dat kan ontroeren. Woensdagmiddag zijn Ingmar en ik met de Ally een tochtje gaan varen. We peddelden zo’n 25 km. heen en terug naar Wieuwerd (helaas de mummiekelder was gesloten). Verder nog een paar keer lekker in een nabijgelegen vaartje kilometertjes gezwommen.
Op de roets heen en terug
Zaterdag op de roets naar IJsbrechtum, een ritje van ruim drie uur. Als laatste kom ik op het landgoed aan en parkeer m’n tent in de boomgaard bij de andere tentjes. Ingmar en Marieke hadden de week gekoppeld met twee weken ervoor door Groningen/Friesland te varen in de Ally. De dochter van Ingmar, Victoria bracht de roets en haalde Marieke op. Wij vertrokken samen richting het zuiden. Op weg naar Wolvega kwamen we in de buurt van Mildam. Ingmar was bekend met de ‘Ecokathedraal van kunstenaar Louis le Roy’. We bezochten de wilde tuin met duizenden opgestapelde stenen, het bijzondere levenswerk van Louis. Zie site www.ecokathedraal.nl.
Als overnachting vonden we op de Havelterberg de natuurcamping bij Darp. We staan met vier tenten op een klein veldje in het bos. Een prachtige plek met helaas veel muggen (die het bloed bij mijn enkels erg lekker vonden). We krijgen nog een rondleiding in het Nivon huis wat er naast ligt.
Zondag neem ik afscheid van Ingmar en roets terug naar huis. In de stromende regen nog met drie racefietsers kop-over-kop gereden. Het tempo zat er even goed, we reden van Vollenhoven de Noordoostpolder in naar Ens. Bij het museum van Schokland even schuilen, gasbrandertje gebruikt en de tocht weer voortgezet. Eind van middag bij Enkhuizen besloten om niet naar huis te rijden, maar nog één overnachting te pakken: natuurcamping Oostwoud. Een mooie maar te grote, dus onpersoonlijke camping. Net toen ik Anna Paulowna in reed nog een lekke achterband. Dat is mazzel hebben, want zo’n kreng onderweg plakken doe ik liever niet…..
Ook idee om eens de combinatie te doen van werken en vakantievieren? Kijk dan op: http://www.vobulakamperen.nl/
5 reacties op “Landgoed Epema State opgeknapt”
Mooi verhaal van een bijzondere vakantie, Cor. Wel leuk voor alle mensen die nu ook graag met Vobula gaan kamperen om te weten dat ze informatie vinden op http://www.vobulakamperen.nl.
Ik ben benieuwd naar je volgende avonturen!
Groetjes, Inge
Ziet er gezellig uit daar! Lekker elke avond kampvuur. Neem je mij ook mee volgend jaar?
Best weer een overgang: van kano, kamperen, boswerk en kampvuur weer gewoon naar mn werk – hoewel die fietstochtjes heen en terug heerlijk zijn om even uit te waaien. En even kijken of de lepelaars er zijn, daar bij t Geestmerambacht.
Maar net eindelijk de tijd genomen je blog eens te lezen. Enthousiast verhaal! Goeie aanvulling, http://www.vobulakamperen.nl
Astrid: je bent welkom hoor, misschien is er zelfs de rest van deze zomer nog wel een plekje vrij op een van de Vobula kampeerweken – en anders volgende zomer!
Groetjes,
Marieke
Ha leuk Astrid! Een vriendje meenemen mag ook altijd!
Interessant allemaal Cor! Kunst, natuur en kamperen. Het lijkt er op dat het leuke weken zijn geweest. Wat ik wel vreemd vind is dat de jonkheer en zijn vrouw, hij is jurist en rentmeester, zelf geen tuinman kunnen betalen?