Terugkerend van vier weken op reis, is het toch weer wennen aan de dagelijkse sleur van het gewone leven. Die fietstocht begon met een werkweek met de luitjes van de Michaëlshof. Een kort belletje ‘ik ben er weer, hoe is het met jullie…. etc’, was aanzet voor een prachtige kennismaking met de Soefi’s.
Vorige week maandag had ik Michaël aan de lijn. Hij had die dag net de ‘Ecodorp jongeren educatiedag’ op de Michaëlshof gehad. De dag erop zou de ‘Soefi zomerweek’ beginnen. Mijn aanbod om te helpen, kwam hem heel goed uit. Enkele vrijwilligers hadden afgezegd en de tent moest nog opgezet worden. Dinsdag hielp ik met de opbouw en diezelfde dag druppelden de Soefi deelnemers binnen. Hiervan zijn een aantal vaste gasten die regelmatig terugkeren omdat ze de zomerweek geweldig vinden. Een aantal nieuwkomers geef ik een rondleiding over het terrein en wijs hun slaapplekken aan. Leuk, want je leert ze gelijk kennen. ‘Wat voor soort mensen zijn die Soefi gasten eigenlijk?’, vraag ik me af. 
Ze komen uit heel Nederland. Zo spreek ik Floris uit Soest die als enige met een zelfgemaakte caravan kampeert. Erik uit Rotterdam is een routinier, die ik niets meer hoef uit te leggen over de Michaëlshof. Ook Annemiek uit Bergen die met haar zoon Frank is bijna elk jaar van de partij. Ook met de vriendelijke Mangala (dat is haar Soefi naam) raak ik vaak mee in gesprek. Op de woensdag-tuindag ben ik opnieuw van de partij en tref m’n nieuwe Soefi vrienden opnieuw. We zijn met een klein clubje en met de lunchpauze eten we gezamenlijk in de tent.
Zondag is de afsluitdag van de Soefi zomerweek. Het is prachtig weer en eigenlijk heb ik weinig om handen (Brigit is met haar zangmaten op reis). Dus: op de roets met bepakking ‘op avontuur’ naar Michaëlshof. Zo kon ik mooi de foto maken van de hele groep en 
helpen met het opruimen. Ik wist dat een aantal ‘die-hards’ nog een paar dagen bleven kamperen, dus dat tentje opzetten was zo’n gek idee nog niet…
Maandag samen met Erik, Annemiek & Frank de produkten uit de tuin geoogst (druiven, pruimen, couchettes, sperziebonen) en bij het winkeltje gezet. Ook ging ik voor het eerst aan de slag met het mozaïeken van de blije Gaudi bank. Dat smaakt naar meer!