Is het boek ‘Michaëlshof’ uit?

Lekker rotzooien in de natuur, vijf jaar lang deed ik dat bij ‘De Michaëlshof’ op Wieringen. Helaas overleed grondlegger Michaël en het paradijsje is verkocht. Zaterdag was de laatste opruimdag met de tuinploeg en familieleden. Voor de derde keer werd een container gevuld en bij het kampvuur was het laatste gezellig samenzijn….

Het zou best kunnen dat ik (en de tuinploeg) volgende jaar met de nieuwe eigenaars (o.a. Teun en Marja) een klik krijgen en door mogen gaan met biologisch tuinieren. Heel veel mooie herinneringen en een handjevol goeie spullen zijn op de laatste dag veilig gesteld. Hoewel ik moeite heb met ontspullen, viel er toch bitter weinig te bewaren. In onze tuin staat nog een stenen beeldje van een vogeltje en twee katten. Een paar dekens ga ik gebruiken in de tipi van Ingmar en de spijker/schroeven voorraad heb ik bij zorgboerderij ‘Croon & Berg’ aangevuld. Waarschijnlijk zullen Teun en Marja alle opstallen op het terrein slopen en helemaal opnieuw beginnen. Hopelijk overleven de Gaudibank en leemoven het. Blijft het bouwwerk in de baarmoeder staan? Zal het lemen tuinhuis nog afgebouwd worden?  We gaan het allemaal meemaken……

De erfgenamen van Michaël hebben een klein stukje grond niet verkocht en bewaard om in hun vrije tijd te verpozen. Ze noemen het ‘Ons landje’, maar wie-weet wordt het straks ‘Klein Michaëlshof’…. Destijds noemde wij het stukje grond ‘De bijtuin’ om twee redenen: de grond was vrijgemaakt van boomwortels en het was ons tweede plek om groenten te verbouwen. Daarnaast wilde onze imker een andere plek voor haar bijen. Daardoor is er een nieuwe overdekte bijenstal gebouwd.

Dit bouwwerk is nu in gebruik als opslag van spullen van de kinderen. Er staan drie kasten voor serviesgoed en gereedschap. Op de plek waar een yurt stond, staat nu een tafel en bankje met uitzicht op de waddenzee. Ook dit plekje biedt volop kansen om straks van te gaan genieten….!!!