In de wintermaanden ben ik wekelijks bezig zaailingen te redden. Na het oogsten delen we ze uit, waarna ze hergeplant worden op plekken waar ze wél als een volwassen boom of struik kunnen uitgroeien. Sinds oktober ben ik ook actief bij het taalcafé in onze bibliotheek. Hier leer ik vluchtelingen kennen, probeer Nederlands met ze te praten en te begrijpen hoe moeilijk het is voor hun om een nieuw leven op te bouwen.
Op onze appgroep van mijn boomreddersclub Meer Bomen Nu deelde Floor Verdenius (regiocoördinator van Utrecht) een bericht. Bij een oogstdag in Doorn kreeg hij hulp van vier vrijwilligers die wonen in het nabijgelegen AZC. Eén van hen vertelt in zijn moederland journalist te zijn geweest, en biedt aan een stukje te schrijven over een oogstdag door zijn ogen en maakte deze prachtige tekst: ‘Het moeilijkste voor een mens is om het land waar hij geboren en getogen is, zijn familie en zijn dierbaren achter te laten. Net zoals het voor een zaailing een enorme uitdaging is om zijn wortels los te laten. Net als elke boom die we hebben verplaatst, heb ook ik een deel van mijn wortels achter moeten laten’. Hier de volledige tekst:
In elke verwijderde zaailing zag ik mijn eigen verhaal
Bij elke zaailing die ik uit de grond haalde, voelde ik een andere emotie. Elke boom die ik uit zijn wortels trok, leek mijn lot te delen. Op het eerste gezicht leek dit een doodsvonnis voor de boom. Maar blijven waar hij stond, beloofde ook geen mooie toekomst. Onder de schaduw van volwassen bomen had hij geen kans om te overleven en zou hij uiteindelijk verdorren en verdwijnen. Daarom begon hij, weggerukt uit de moederbodem waarin hij was ontsproten, aan een nieuwe reis naar het leven.
Dankzij liefdevolle handen die hem opnieuw zouden planten, zou hij weer in de aarde wortelen, zich vastklampen aan het leven en geleidelijk groeien. Vogels zouden tjirpen in zijn takken, kinderen zouden vrolijk spelen in zijn schaduw, en hij zou getuige zijn van de geschiedenis. Misschien zouden nieuwe zaailingen ontkiemen uit zijn wortels of de zaden die hij verspreidde, en zelfs als hij op een dag zelf verdorde, zou hij vredig de aarde verlaten met de wetenschap dat hij zijn taak in de natuur had volbracht.
We delen hetzelfde lot als de bomen
Sinds 2023 zijn ongeveer 10.000 vluchtelingen uit Turkije naar Nederland gekomen, gedwongen door politieke of economische omstandigheden. Net als de bomen die we uit de grond trokken, delen wij hetzelfde lot. Als ik als journalist niet was ontsnapt vanwege politieke redenen, zou ik, net als die bomen, verstoken zijn gebleven van zonlicht en mijn gezondheid in de gevangenis hebben verloren, gedoemd om de rest van mijn leven in moeilijke omstandigheden door te brengen.
Het moeilijkste voor een mens is om het land waar hij geboren en getogen is, zijn familie en zijn dierbaren achter te laten. Net zoals het voor een zaailing een enorme uitdaging is om zijn wortels los te laten. Net als elke boom die we hebben verplaatst, heb ook ik een deel van mijn wortels achter moeten laten.
Mijn droom is om opnieuw te wortelen in dit land dat ons heeft verwelkomd, me vast te klampen aan het leven en iets terug te geven aan deze samenleving. Net zoals bomen die opnieuw geplant worden zuurstof geven aan hun omgeving…
Laat de bomen niet zonder thuis achter
Volgens Meer Bomen Nu de organisatie die het evenement organiseerde, zijn tot nu toe 2,5 miljoen zaailingen gered van uitdroging en opnieuw geplant. In de komende maand zullen nog eens 150.000 bomen in de grond worden gezet.
Onze oproep aan jullie: laat deze geoogste zaailingen niet zonder thuis achter. Net zoals jullie jullie armen voor ons hebben geopend, doe hetzelfde voor deze bomen, die gratis verkrijgbaar zijn op 27 verschillende locaties.