In september 2014 moest ik -vanwege reorganisatie bij Holland Media Combinatie- opnieuw solliciteren op mijn functie. Zo’n brief met CV opstellen was compleet nieuw voor mij. Daarna volgde een periode van stress. Wel hard werken, maar de uitslag wel of niet blijven, stelde steeds uit. Ook mijn collega’s Marie-José, Sabine, Tiny, Lucinda en Anika zaten in de onzekerheid. Rikwin had intussen zelf z’n ontslag genomen, want had een baan gevonden bij AB-vakwerk. Uiteindelijk kregen we op 29 januari de uitslag te horen. Door de voortdurende ellende op het werk had ik vooraf het standpunt: ik zou blij zijn om werk te houden, maar zou ook blij zijn er van verlost van te zijn. Waar ik eigenlijk niet op had gerekend had, koos de HMC om mij boventallig te verklaren.
Dat was even schrikken, maar daarna volgde snel een grote opluchting, weg die stress van het werk! Je wordt direct vrijgesteld van werk, maar uiteraard wilde ik de boel netjes achterlaten. Vrijdags gewoon naar kantoor geweest om het werk af te handelen en afscheid te nemen van de belangrijkste klanten. Eind van de middag kwamen een aantal van m’n ex-collega’s langs voor een gezellige afscheidsborrel. Ook Lucinda en Anika lagen eruit. Marie-José werd overgeplaatst naar Alkmaar. ’s Avonds heb ik nog een uitgebreide werkoverdracht gemaakt en zondagmiddag heb ik het papierenarchief te grazen genomen. Een klein gedeelte overgedragen of bewaard en heel veel naar het oud-papier archief verhuisd.
De eerste weken
Alsof je een eeuwigdurende vakantie heb. Hoewel de maandag werd er nog gewerkt (notulen gemaakt Ondernemersvereniging), maar daarna stond buitensporten natuurlijk op programma. Wandelen met Brigitte, ligfietsen en donderdag op de roeifiets rondje Noord-Holland (met bezoek kantoor Hoorn). In de tweede week kwam de bezinning. Kiespijn hield me even van het sporten. Niet de dagen door de vingers laten glijden, maar nuttig besteden, is mijn voornemen. Dat valt niet mee me zeeën van tijd, maar een dagje lanterfanten mag af en toe ook. Gelukkig helpt de cursus ‘Mind Fulness’, die ik sinds december ben gestart, me om niet teveel te piekeren. Hier een paar wijsheden:
‘Piekeren is net als schommelen, je beweegt wel, maar komt niet van je plaats’ of ‘Je zorgen maken is de verkeerde kan op fantaseren’. Sebas, de vriend van Marijke, helpt me na de tweede week vakantie met deze weblog.
Deze week is het prachtig zonnig weer en ben weer lekker gaan bewegen. Heerlijk was bijvoorbeeld het tochtje op de roeifiets naar Hoorn, schaatsen met collega Lucinda op de ijsbaan en ’s avonds naar Stroe op cursus Mind Fulness. En donderdag nog naar oud-collega Harry Oud in Heiloo. De wind tegen was een pittige kluif en gesprek met Harry en Carina was plezierig. Zo’n tocht van 5 uur fietsen geeft me energie en ideeën voor later.
En wat nu?
Op deze blog zet ik wat me bezig houdt. Dat zullen verslagen worden van buitensport activiteiten, muziek ervaringen met Brigitte, etc. Verder heb ik het plan om 1 april de St.Jacobs route te fietsen (Jacob is een naam in de Zwaag familie die ik koester). Dat wordt een behoorlijk stuk op de roeifiets, het is zo’n 2700 km. naar Santiago. De manier hoe ik terug ga, ben ik nog niet uit. Makkelijkste is roeifiets als pakket terug naar Anna Paulowna en zelf met het vliegtuig. Of heb ik nog puf om (gedeeltelijk) terug te roetsen?
En wie weet krijg ik een medereiziger, want Ingmar heeft er ook zin in.
Ik hou jullie op de hoogte…..