Dit is de titel van het boek dat gaat over ‘het omarmen van de pijn en de vreugde van het leven’. Gisteren bij de Michaëlshof werd er een stuk in voorgelezen. Een treffende passage (inhoud verderop te lezen) het bracht me op mijn ‘levenswandel’ . Eigenlijk mag ik over m’n leven niet klagen…
Toen Hans Nusink een bladzijde uit het boek van ‘De vrije val in het leven’ van Jeff Foster voorlas, bracht dit een pittige discussie op gang. Bij de Michaëlshof had ik de afgelopen week heerlijk gewerkt. Genietend van de prachtige natuur, kan je er elke dag je energie op de klussen loslaten.
Woensdag (prutweer), waren we met z’n viertjes en werd het een mannen-praatdag. De klussen moesten even wachten, wij werden weer een stukje wijzer. Want geneuzel doen wij mannen niet!
Intussen liep Ingmar met z’n lief Marieke dit weekend weer een etappe van zijn ‘Naober pad’. Ze overnachten legaal/illegaal (paalcamping). Van de levensgenieter krijg ik later een foto, lachend beleefd hij ook nog eens carnaval met drie leuke meiden. Ik durf dat buitenavontuur nog niet aan, dus blijf in de Noordkop. Naast kilometers maken op m’n roeifiets en buitenlucht snuiven, probeer de dag te plukken. Gelukkig heb ik ook (eindelijk) weer eens een top-boek te gra
zen genomen: ‘Wildernisjaren’ van de Groningse Linda Nijlansing. Een geweldige biografie die ik in twee dagen uit had. Linda schreef in 2013 over hoe haar leven was toen ze in 1983 ontslag nam. Ze gaat met vallen en opstaan de wereld verkennen en ontmoet uiteindelijk haar ‘ware liefde’ Jim in Alaska. Dan lijkt het boek opeens op ‘Into the wild’ van Jon Krakauer en ook hier eindigt het verhaal triest. Gelukkig overleefd Linda het wel, maar keert met haar zoon als gescheiden vrouw terug in Nederlander. Prachtig levensboek, dat leest als een thriller. Aanrader!