Het kwam als een donderslag bij heldere hemel: ‘Wij hebben besloten je vrijwilligerscontract te beëindigen, dit gaat per direct in’. Het telefoontje had ik niet aan zien komen. Wat is de reden? Kunnen we hier nog over praten? Helaas het besluit staat vast. Mijn leukste vrijwilligersplek bij de zorgboerderij van Croon & Bergh in Burgerbrug is niet meer.
Mijn tuinmaat Wim had op 14 november hetzelfde bericht gekregen, ook zijn komst wordt niet meer op prijs gesteld. Hij appt: ‘We moeten maar naar de vacaturebank of er nog wat is..’. Zaterdag 16 november spreek ik Wim met het zaailingen oogsten voor MeerBomenNu. Hij had er slecht van geslapen en begrijpt het nog steeds niet. Dinsdags had de werkplaatsleider van Croon & Bergh hem al persoonlijk verteld dat hij de samenwerking met ons niet meer zag zitten.

Al een tijdje wist ik dat de relatie met de werkplaatsleider niet uitblonk in communiceren. Vaak begrepen we elkaar verkeerd of zaten op een andere lijn. ‘We zijn twee vrije geesten’, antwoordde Wim als hij ons aansprak: de klus moesten we vooraf met hem bespreken.

We zijn nu elke dinsdag bij het arboretum (bomenmuseum) in Waarland aan de gang, ook een prachtig natuurgebied! Voor nu is het terugblikken op een fantastisch mooie tijd bij de zorgboerderij die valt onder de antroposofische zorginstelling Scorlewald.

2015-2018 De Dijkgatshoeve

De zorgboerderij Dijkgatshoeve in Wieringerwerf valt ook onder Scorlewald. Onder toezicht van werkplaatsleider Elzo werkte ik op de moestuin. Het niveau van de bewoners en dagbesteders was behoorlijk hoog, dus konden we veel produceren. Van Elzo hoorde ik over Croon & Bergh in Burgerbrug, waar ik vanaf 2018 ook als vrijwilliger aan de slag kon.

2018-2024 Croon & Bergh
Mijn eerste bezoek aan de kwekerij (nu Gelukstuin) weet ik nog goed. Van werkplaatsleider Albert kreeg ik een rondleiding en alleen Madeleine was in de tuin actief. Ze was de moeder van een bewoner en tuinde drie ochtenden in de week. We hadden een prima klik, ze hield van kamperen en konden overal over praten. Albert begon een bierbrouwerij in Egmond en Jeroen volgde hem op, maar liet ons vrijwilligers hun eigen gang gaan.


Het werd steeds leuker op de tuin van Croon & Bergh. De opgekweekte fruitbomen werden gerooid en verkocht en onder aanvoering van Johanna werd van de kwekerij een prachtige ‘Gelukstuin’ gemaakt.

Op de vrijdag werkte Gerjan met Abel en hierbij haakte ik soms aan.


Het vrijwilligersteam groeide gestaag op de dinsdag. Mijn vrienden uit Anna Paulowna Robert en Diet en ICT’er Rory kwamen en later Monique en Patricia. Mijn tuinvriend van MeerBomenNu Wim kwam in januari 2022 erbij. Toen René er als laatste bij kwam, werd er zelfs een vrijwilligersstop ingelast.

In juni van dit jaar kregen we bericht van teamleider Croon & Bergh: ‘Tuinklussen en werkzaamheden moeten in overleg met de werkplaatsleider gaan. Zie je ergens een klusje dan check je dat bij hem….’.
Dat ging in het begin goed, maar al snel spraken we hem minder of gaf hij wat werktips via de app door. ‘Ook weer opgelost’ dachten we en gingen door met het werk wat we al die jaren daarvoor deden: grasmaaien, takkenhagen aanleggen, snoeien en regelmatig gezellig koffie drinken. Helaas daar is nu een eind aangekomen. Onze komst wordt niet meer op prijs gesteld, we moeten op zoek naar iets anders….
Op 19 november krijgen we van de teamleider en vrijwilligerscoördinator een uitnodiging voor het afsluitgesprek. Omdat ik nog wat spulletjes wil meenemen en afscheid van de mensen wil nemen, kom ik een uurtje eerder. Het wordt niet op prijs gesteld: ‘je bent om 12.30 uur uitgenodigd, laat het daarbij’ lees ik op de app. Wat heb ik die man aangedaan, dat hij zo verbitterd is?
Op mijn verzoek schuift Johanna aan bij ons gesprek. De beide dames zijn onvermurwbaar: in dit soort zaken is de medewerker leidend, we mogen niet blijven. Johanna stuurt me later nog een app: ‘Ik heb nog even nagedacht over het gesprek. Het ging over kaders, dienstbaarheid, richtlijnen. Ik miste de woorden: plezier, sociale contacten, verbinding en menselijkheid’.

‘Het zijn de mensen die het er toe doen’ schreef ik in 2020 toen werkplaatsleider Daniëlle ons verliet. Hoe wij mensen met elkaar om zouden moeten gaan, over polarisatie (het wij en zij denken), net als biodiversiteit in de natuur: ‘Ga je eigen unieke weg en blijf in verbinding. Uniformiteit is een heel modern concept. Uniciteit is van alle tijden. Jezelf mogen zijn in een polariserende wereld is een groot cadeau dat je aan iedereen uit kunt delen en waar je zelf ook nog plezier van hebt’. (het zijn woorden van Marc Siepman).
Van mijn afscheid bij Croon & Bergh had ik een heel ander beeld!
3 reacties op “Aan alles komt een eind”
Twee vrijwilligers als jullie, lieve Wim en Cor, met je hart op de juiste plek, inspiratie, betrokkenheid en een inzet om ‘U’ tegen te zeggen, zou je op handen moeten dragen en ontzettend dankbaar voor mogen zijn. Ik gun jullie een plek waar jullie waarde wordt gezien en erkent.
Want zoals nu op déze manier met jullie is om gegaan…….werkplaatsleider het spijt me voor jou, want wat is dit een persoonlijke afgang voor jou! Lieve Cor en Wim, kanjers van het beste soort, ik wens jullie álle goeds! Big Hug van Judith
Tjonge jonge wat een ongelooflijke misser van die werkplaatsleider. Hij heeft echt poep in zijn ogen. Vrijwilligers zoals jullie, Wim en Cor, zijn goud waard en zou je moeten koesteren in een club als C&B. Maar niet lang treuren! Jullie vinden jullie pad altijd makkelijk. Makkelijk in de omgang met mensen en het vinden van contacten. Een dik verdiende dankjewel voor al jullie inzet zou goed op zijn plaats zijn ipv een oprotbriefje. Maak er maar een liedje van op de wijs van “Nou tabé dan!”🎶
Lieve Cor en Wim,
Weet”…………… dat ik van alle mensen hou die onrecht is aangedaan!!!!!!