Het ‘saternight fever’ gevoel wilde ik wel eens beleven in Wiltz. Het moet de bruisende hoofdstad van de Luxemburgse Ardennen zijn. Mooi niet dus. Maar ik heb er wel lekker rond gelummeld, want daar is zo’n rustdagje ook voor.
De stadscamping Kaul in Wiltz was wel helemaal top. Geen verkeerslawaai, prima sanitair en gezellig restaurant met het EK-voetbal op groot scherm. Uit pure verveling ben ik de route vast gaan verkennen van Clemens Sweerman boekje (Middelandse zee naar Maastricht). Was maar goed ook, want het fietspad waaar ooit de trein liep, heb ik uiteindelijk met veel moeite gevonden.
Met frisse nieuwe energie stapte ik zondag weer op de roets. Het werd een heerlijke dag. Eindelijk eens geen regen, fantastische route en lekker weinig verkeer. Onderweg even Vaderdag gevierd met koffie & wafel/slagroom. Ondanks de pittige klimmetjes heb ik de gang er goed in: 115 km. op de teller.
Tegen zevenen kom ik bij de camping Jalhay (vlakbij baraque Michel), maak het potje bonen/linzen/worst klaar. De Belgische midges zorgen dat ik als raket in de tent zit. Via sms lees ik dat het met Ingmar goed gaat. Zit nu bij Morree, doet veel contacten op en z’n ouwe lijf houdt het goed. De foto die ik stuur is van een idylische picknickplek, wat de ‘ zondag topdag’ compleet maakte.
