Dinsdag 15 september regende het de hele dag. Uitgezonderd van 10-11 uur, toen ik toch maar m’n boeltje bij elkaar pakte. Dat werd dan een kort ritje in de regen naar Tours. Doornat en klappertandend kwam ik bij de camping, 3 uur later en 40 km. opgeschoten. Direct onder de douche, maar kleren aan (die zijn gelijk gewassen), daarna ingeschreven en in het restaurant gewacht tot het droog werd.
Woensdag was een veel betere dag, af en toe zon, windje in de rug. Zo’n dag als dinsdag heeft toch nut, want nu waardeer ik het weer als het gewoon droog is. Alleen het vinden van de juiste weg….. Stad Vendome, om erin te komen: in het industrieterrein raakte ik al verdwaald. Maar toen eruit: een wegombreking met omleiding. Drie keer een rondje gereden en steeds op hetzelfde punt weer uitgekomen. Dan maar de drukke snelweg genomen, met de eerste afslag eraf, je moet toch wat.
Verleiding lig steeds op de loer om de makkelijke weg te kiezen: snelweg, goed aangegeven en het rijdt als een speer. Toch pak ik het routeboekje van Clemens Sweerman, want het is niet de race maar de reis, blijf ik er maar bij mezelf inhameren. Je rijdt nog wel eens verkeerd, maar je ziet veel meer. Af en toe stop ik en maak een foto.
Vrijdag na weer een regenachtige dag kom ik in Chartres aan. Net als ik de camping op rij, zie ik Alco en Esther weer. Onze tweede ontmoeting, hartstikke gezellig. M’n voorraad droge kleren raakt uitgeput, morgen naar de droger brengen en dan nog een week er tegen aan.
Foto 1 en 2, wasgoed te drogen op camping in Tours, let op de voorbijganger, de man in het zwart
Foto 3 de kathederaal in Tours met mij erbij
Volgende serie:
Foto 1 en 2, het Franse landschap leeg, met af en toe iet moois,
Foto 3: Eerst dacht ik ‘is dit een kerk….?’ Dichterbij zag ik silo’s, maar wel zo neergezet dacht het lijkt op een kerk. Bewust?
Volgende serie:
Foto 1, Alco en Esther kwamen me opnieuw opzoeken, nu in Chartres
Foto 2, Mooie kerken: daar heeft Frankrijk er heel wat van
