Mijn vierde tuinseizoen bij ‘Rijk aan Wad’ op Wieringen is begonnen. Een zonovergoten eerste maandag van april was een perfect moment om onze tuinperikels fotografisch vast te leggen. Even een half uurtje niet wroeten in de grond, maar lekker lukraak foto’s maken. Op zoek naar het perfecte plaatje…
Maandag 3 april was een verrukkelijke zonnige voorjaarsdag. De dag ervoor vierde ik de lente al door een duik te nemen in het Oude Veer. In november werd het me te fris. ‘Sorry luitjes, maar ik haak af. In het voorjaar ben ik weer van de partij’, deze app stuurde ik naar de buitenwaterzwemmers. Een paar van hun zijn het hele jaar door blijven dippen en stuurden als bewijs foto’s waar op de app waar het plezier van afspatte. Vanaf nu ga ik weer zes maanden het Oude Veer in!
Vooraf aan het tuinen bij Rijk aan Wad gaat altijd een lekker roeifietsritje naar Vatrop op Wieringen. Het zonnetje scheen maar er stond maandagochtend een stevige noordoost wind. Na een uurtje tegenwind roetsen staat als beloning een bakkie koffie van Marja.
Toen de Rijk aan het Wad in 2020 het gedachtengoed van de Michaëlshof voortzette, werd Marja de regelaar van de tuin. Ter voorbereiding stuurt zij elke zondag ons een enthousiast mailtje: ‘….morgen gaan we in ieder geval de tuinbonen en kapucijners en de erwten uitplanten, netje erover en groeien maar! Spannend weer….’ Maar voordat er gewerkt wordt eerst een gezellig praatje onder genot van een bakkie. Om 10.00 uur spreken we af in de kas en voordat je het weet is het 11.00 en hebben nog geen spat gedaan. Marja doet nog de opsomming van de tuinklusjes en de taakverdeling. Meestal ben ik van het grove werk (kruien, hakken en snoeien), maar mag me nu storten op het precisie werk: doperwten plantjes poten.
Dat priegelwerk laat ik even aan mij voorbij gaan, eerst lekker mooie plaatjes schieten van de landarbeiders Rijk aan het Wad:
