Na de enkele reis op de roets van Zuid-Frankrijk-Nederland (2011), dit jaar een kampeertrektocht door Schotland. Lekker vroeg in ’t seizoen: niet druk en geen last van ‘Scottisch midges’, want die rottige vliegjes ben ik van eerdere vakanties meer dan zat! Het plan was een gedeelte van de ‘St.Columba’s route’. Ingmar had ‘m al uitgestippeld: in 10 dagen 1123 kilometer met als doel van Arran naar Kintyre en tenslotte Islay en/of Jura. We deden het wat rustiger aan: het eiland Arran was ons keerpunt en pakten daardoor bijna 800 kilometer. De GPS route wordt bijna niet bekeken. Van dag tot dag trekken we ons plan en laten ons leiden door het mooie weer en de mooie kleine weggetjes op de kaart.
Hoe we begonnen
Cor en Ingmar rijden woensdags naar IJmuiden voor de overtocht naar New Castle. We hebben met Alco en Esther afgesproken: bij het gehuchtje Twice Brewed, vlakbij de muur van Hadrianus. Zij zijn daar met hun Bedford campertje en hebben drie weken vakantie. Alco fiets vijf dagen met ons mee. We spreken af wat de volgende camping wordt. Esther rijdt met ’t campertje en onze bepakking erheen en wij volgen op de roetsen.
Het weer en de vliegjes
‘The weather is crazy’ werd ons onderweg verteld. We hadden geen mist en regen, maar heel veel zon. Maar daardoor ook veel midges. Vooral ’s avonds bij windstilte kwamen die ettertjes ons het leven zuur maken. Gelukkig kregen we de laatste dagen ons portie slecht weer. Dat prachtige groene landschap, daar hoort het te regenen!
De rustpuntjes
Elke dag rijden we ritjes van 70 tot 110 kilometer. We zoeken zoveel mogelijk de rustige route met pittige beklimmingen. Ook als Esther onze tenten meeheeft, gaat het gaspitje, theeketel en koffiefilter mee. Meestal bij een kerk stoppen we, eten en koffie zetten: ons rustmoment! Of die keer langs de weg: we eten ‘hot & spicy’ nuddles zonder dat Esther ons ziet (de Bedford rijdt ons voorbij).
Genieten op Arran
Eiland dat genoemd wordt: ‘Schotland in het klein’. Maar net op tijd bereiken we Ardrossan, de camper neemt een boot later. Wij gaan vast het eiland verkennen. Fietsen eerst zuidwaarts, daa
rna pakken de mooie kustweg naar het noorden. Op Arran blijven we twee dagen op de basiccamping bij Glen Rosa. Eigenlijk kamperen we in ’t wild. We staan als enige op een stuk grasland bij een riviertje. Twee keer maken we ’s avonds een kampvuur. Gezellig en het verdrijft de vele midges. Ingmar viert hier z’n 51e verjaardag, nadat-ie de kaarsjes heeft uitgeblazen, smikkelen we de taart op. Na Arran nemen we afscheid van Alco & Esther. Zij trekken verder naar Kintyre. Wij rijden met z’n tweetjes oostwaarts.
Pech onderweg
Gelukkig geen ellende zoals vorig jaar (eruit springend voorwiel). Ingmar trof in New Castle 2x pech: heen brak een bout af, waardoor z’n bagagerek los ging, terug een lekke band. Ik was in Arran afgeleid door het mooie landschap, reed een greppel in en stootte m’n neus. Toen ik in Lochranza aankwam (whisky stokerij), was die prachtige grote neus scheef en wat bloederig…
Schotse muziek
Helaas geen live folk muziek gehoord. Bijna hadden we de laatste dag in Bellingham geluk, maar het optreden was de dag ervoor. In de pubs wordt niet meer gezongen, de schotten zoeken hun vertier thuis. Natuurlijk hebben we wél onze mp3 spelers mee. Gekoppeld met een mini-geluidsbox genieten we van Bram Vermeulen, Jeroen Zijlstra en al het andere betere werk! De Schotse ervaring Tien dagen tot rust komen. Na een hectische tijd thuis en op het werk, brengt de overtocht me in één klap tot rust. Met Ingmar is het zoals altijd heerlijk reizen. We lijken op elkaar en hebben dezelfde instelling en weten van het kleine te genieten.
Waar gaat de reis volgend jaar naar toe? Scandinavië? Of naar een muziek festival in Frankrijk en op de roets weer terug? Maar eerst nog de zomer 2012 ervaren!
Roeifietsvakantie van Cor Zwaag met Ingmar Zondervan en Alco Looije/Esther de Haan (op 23 mei t/m 3 juni 2012)