‘Bikkels, gezien het fantastische weer eerst maar even bij mij een bakkie, dacht ik. De regen stopt om ca. 9.00 uur’. Het is opperbikkel Pim die het weer niet vertrouwd. Buienradar voorspelde: regen totdat we zouden beginnen.
Al jaren werk ik elke vrijdagochtend met tien vrijwilligers (bikkels) voor het Landschap Noord-Holland in het natuurgebied Kruiszwin. We worden aangestuurd door Pim (opperbikkel). De dag had hij ons gemeld wat de klus was: ‘Morgen gaan we eerst achter de huizen het plastic en andere troep wat bij het baggeren uit de sloot is gekomen opruimen. Daar zijn we denk ik een klein half uurtje mee bezig….’ Daarna zouden we weer doorgaan met het vaste werk: maaien, harken, prikken en het maaisel afvoeren.
Het liep vrijdagochtend een tikkie anders. Het bakkie van Pim ging niet door, want de lucht klaarde op. ‘Deze zakken zijn voor jullie bikkels, daar mag het zwerfafval in, maar de schatten die je vindt lever je bij mij in’. Helaas Pim, géén gouden munten gevonden. Wel een hamer, oud ijzer, hout en heel veel bakstenen. De buit, twee kruiwagens troep werd uit het natuurterrein gehaald.
Hierna togen we met de lastpakker naar nol vijf voor nog een paar uur rietruimen. Het meest belangrijke moment, de koffiepauze werd extra lang gevierd. Perry had de beurt voor de appeltaart en maakte het fotoverslag hiervan.