Leuke gasten die NTKC’ers, maar wat een ellende om hun kampeerterreinen te vinden…. Gelukkig had ik padvinder Ingmar mee op m’n korte roeifietstrektocht en konden we -met moeite- drie verschillende terreinen ontdekken: Huizen bij Naarden, Den Treek bij Leusden en Roggebot bij Dronten.
Veel ervaringen heb ik nog niet bij de kampeerclub NTKC. Jaren geleden ging ik als introducé mee met Ingmar naar De Heerkuil in St.Geertruid . Een prachtig stil verborgen terreintje in Zuid Limburg, waarna we een roeifietstocht maakten door de Ardennen. Vorig jaar werd ik lid en kampeerden in Limmen en Haastrecht, met de bedoeling om dit jaar helemaal los te gaan op andere terreinen. Door het Corona virus kon dat pas weer vanaf 15 juni.
Gelukkig stuurt Ingmar mij een app: ‘Wat dacht je van met de roets op pad te gaan. Ik heb nog wat Coronakilo’s in de aanbieding’. Nou, dat sla ik niet af! Een mooie test voor mijn nieuwe roets of hij die zware vakantie uitrusting kan torsen.
Dinsdagochtend stouw ik de bananen, zijtassen en toptas vol met proviand alsof ik een maand op pad ben. Bij de supermarkt in Tuitjenhorn prop ik er nog eens extra eet- en biervoorraden in, waarna we ’s middags vertrekken. Als eerste doel is Landsmeer waar de tante Betty woont en haar verjaardag viert. Na drie uur roetsen, smaken die royale gebakpunten wel.
Daarna volgt de zoektocht naar de NTKC terreinen. Ingmar is goed bekend in de Amsterdamse regio, kriskras roetsend door Noord laveert hij moeiteloos naar de Schellingwouderbrug. Via IJburg rijden we naar Muiden het Gooi in. Langs de villa’s van Naarden naar Huizen, waarna de zoektocht begint. Handig om een GPS te hebben, alleen de verborgen locaties van de NTKC terreinen kent dat ding meestal niet. Adres terrein Zeeweg was niet in Huizen maar aan de rand van Naarden. Uiteindelijk vinden we de zandweg een halve kilometer de natuur in richting het Gooimeer. We komen er ’s avonds laat aan. Een trotse voorzitter van de afdeling loodst ons naar zijn mooiste plekje van het terrein, met uitzicht op het Gooimeer.
De hangmat van Ingmar en mijn MSR tent staat nog maar net, als we al bezoekers krijgen. We maken kennis met een ouder echtpaar die onze roeifietsen willen zien. Anke en Laurens uit Hoornsterzwaag. De plaats in Friesland ken ik en inderdaad zijn ze daar ‘gastvrij NTKC lid’ en vertel hun mijn plezierige kampeerervaring bij hun collega’s in Nije Beets waar ik in dit blogbericht van april schreef. De volgende ochtend boeken we nog in en maken kennis met de ‘kampmeesters’ Martijn en Linda. ‘We hebben jaren tent gekampeerd, maar mijn lichaam wil niet meer zo erg’, het lijkt alsof Linda zich verontschuldigd voor hun luxe caravan. Ze vertellen over hun trektochten naar Zweden en blijken ook kanoliefhebbers te zijn.
We vertrekken daarna op ons dooie akkertje, want de volgende bestemming Leusden ligt niet ver roetsen. Via een fietspad langs de drukke A1 rijden we door Amersfoort. Ook nu wijst de GPS van Ingmar ons niet feilloos naar De Treek in Leusden, in het bos weet dat slimme ding het niet meer. Gelukkig hebben we ons eigen verstand nog en vinden we in het bos het natuurgebied De Treek het NTKC terrein. Kampmeester Bas is met een andere caravan echtpaar de enige aanwezigen.
’s Avonds komen er nog 2 andere vrolijke mannen op de fiets en zetten hun tentjes iets verderop. Bij een picknickbank staan twee dikke bomen voor de hangmat van Ingmar. Wanneer we bonenschotel en biologisch bier ophebben, komt het onweer met stortbuien. Tijd om onder zeil te gaan….
Onze laatste bestemming is Roggebot in Dronten. Via Woudenberg maken we een extra rondje. Na ruim een uur fietsen komen we in Leusden, zo’n 3 kilometer waar we kampeerden. Wat maakt die omweg uit, het is zonnig weer en de omgeving mooi en we hebben tijd zat. Via Nijkerk rijden we de Flevopolder in en bij een strandtent aan het Gooimeer laten we ons op een terras verwennen met koffie & warme wafel/slagroom. Daarna nog even genieten van die kaarsrechte wegen met enorme aardappelvelden, waarna we in Roggebot komen.
Kampmeester Jeffrey met zijn hond is de enige van het bosterrein. Waren de vorige plekken al toplocaties, deze plek is helemaal buitengewone klasse! Ingmar vindt z’n hangplek en de picknick bank die bij het washuis staat wordt verplaatst naar ons eldorado. Onze favoriete bonen gerecht met ui en worst wordt klaargemaakt, waarbij uiteraard het bier rijkelijk stroomde….
Vrijdag rijden we de langste afstand zo’n 100 kilometer via Lelystad-Enkhuizen naar huis. Het was weer een heerlijke mini roetstrektocht met Ingmar, eentje die in de boeken mag om te onthouden!