Categorieën
Reisverslag Roeifietsen

Rondje IJsselmeer: lekker kilometers maken

In mijn fanatieke sportleven deed ik het rondje IJsselmeer fietsen vaker. Met m’n fonkelnieuwe roeifiets en prachtig lenteweer dacht ik: ‘die 240 kilometer roetsen, dat gaat me weer lukken’. Zo dacht Bartel Lamers er ook over en samen maakten we er woensdag een pleziertochtje van.

Roetser Bartel is een man van de lange adem. Google zijn naam en je leest dat hij dat hij nogal wat lange tochten op z’n naam heeft staan.

Bartel op Kreta bij de beroemde Males berg.

Bijvoorbeeld een verregende 200 km. Elfstedentocht die de ‘hel van 2016’ werd, of die rit vanuit Kreta terug naar Nederland. Het meest extreme deed Bartel in 2007, toen hij zich aan Parijs-Brest-Parijs (1200 km.) waagde. Een monstertocht die je pas mag rijden, door eerst drie brevetten (200, 300 en 400 km.) te rijden.

Bij Bartel zijn ook de jaren gaan tellen, hij stuurt me het bericht: ‘ik ben niet van plan om net als Derk 30 km/uur, dus eindigen zonder uitgeput te zijn’. Gelukkig, zo denk ik er ook over Bartel, niet dat gejakker maar lekker toeren. Ik besluit m’n beide Ortlieb tassen mee te nemen, met hierin o.a. brander, fluitketel en een pannetje voor de soep en bonenschotel. De horeca is dicht en de hongerklop gaat me niet overkomen.

Eigenlijk wel lekker dat er een fietsbus is, zodat je die saaie Afsluitdijk niet hoef te rijden…

We rijden ons rondje met de klok mee. Op het stuk van de Afsluitdijk rijdt de fietsbus, dus is het handiger om deze dijk als eerst te rijden. We treffen een vrolijke buschauffeur, die ons trakteert op vers water en koekjes. Ze vertelt ons dat het door de Corona rustig is in de bus. Lachend laat ze een foto zien van een uitpuilende bus vol fietsers. Via de gps van Bartel rijden we de route die zo dicht mogelijk langs het IJsselmeer loopt. Meestal steek ik door bij Workum en rij direct Gaasterland in. Nu slingert ons pad via Hindeloopen naar Stavoren. Die extra kilometers, daar maal ik niet om, maar die vliegjes waren wat minder prettig. Dit stuk is verreweg het mooiste gedeelte van ons rondje. Voorbij Stavoren rijden we op de dijk met prachtig uitzicht op het Friese land. Bij de Mirnse klif is het eerste rust moment en komt de brander tevoorschijn.

Is alles wat je thuislaat meegenomen?

Hier laat ik Bartel versteld staan van mijn tasseninhoud en stal het op de picknickbank. ‘Je hebt genoeg mee om dagen onderweg te zijn’. Het resultaat mag er zijn: geen instant spul, maar het échte ambachtelijke smulwerk. Soep zoals soep hoort te zijn en datzelfde geldt voor een sterke bak filter-koffie. Wanneer de magen gevuld zijn, rijden we via Lemmer de Noordoostpolder in richting Urk. Hier laat de gps van Bartel ons in de steek. We verzuimen richting haven te rijden, waardoor je op de fietsdijk komt naar de Ketelbrug. In plaats daarvan komen we op een doodlopende weg. Dus omrijden naar het viaduct bij de A6-snelweg. Hierna rijden we naar Lelystad, onder de dijk met zicht op het IJsselmeer. Een korte stop bij een viskraam. Dankzij de kibbeling en cola was de dijk naar Enkhuizen een makkie.

De bus gaat over een uur, dus vertrek om 8.30 uur vanuit Anna Paulowna

Bij Andijk bel ik Brigit. ‘Zet het bier maar koud, we komen er aan’. Om 20.30 uur hebben we er 248 kilometer erop zitten en kunnen ons gaan laven aan de nasi/bami/bier. Precies twaalf uur onderweg, in een rustig tempo. Voor mij mag rondje IJsselmeer op de roets een jaarlijkse traditie worden.

2 reacties op “Rondje IJsselmeer: lekker kilometers maken”

Ik heb Bartel leren kennen als een kei in navigeren.
OK, wel met zijn GPS maar hij vertelde dat hij de 200 km terug van Groningen helemaal zelf geschreven had op zijn toestel, dus zonder routeplanner! En ik kan me niet herinneren dat dat ergens fout ging…!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *