De Schone van Boskoop, daar maak je de beste appeltaart mee. Maar dan moet je ze nog wel even plukken… ‘Hier heb je een tas vol Merijn. Net geplukt, kunnen we straks weer smullen…’. Dat vrijdag wordt appeltaart met slagroom. Dit krachtvoer doen we al jarenlang tijdens de koffiepauze van de Kruiszwinbikkels!
Aan appels heb ik geen gebrek sinds ik bij Midgard in Tuitjenhorn de boomgaard mag leegplukken. Een paar maanden terug kwam ik via Wim op dit nieuwe werkadres. Hij kon wel iemand gebruiken bij het rietruimen en van de ene klus rolde ik in de fruitoogst. Midgard is een antroposofische woon- en werkgemeenschap, waar meer dan 100 mensen met een verstandelijke beperking wonen. Er zijn 15 woongroepen en meerdere werkplaatsen die verspreid liggen over het mooie groene terrein.
Dankbaar werk dat plukken van appels en peren. Mijn oma op Wieringen had vroeger een appelboom die elk jaar een geweldige oogst gaf. Prachtig vond ik het om als een aap in de boom te klimmen en het appels te laten regenen. ‘Stop me schudden, daar krijg je allemaal butsen van’, kreeg ik van Brigit om m’n kop. Daarna gingen de appels in kisten en werden ze in de buurt uitgedeeld en konden we de hele winter lekker appelmoes eten.
Om van appels sap te persen heb ik bij Nieuw Bouwlust geleerd dat dit ook op de hand kan. Maar dan moet je wel geduld en dikke spierballen hebben en dan valt het resultaat nog tegen. Het is beter om ze gelijk te schillen en op te eten. Of lekkere appeltaart en appelmoes maken, hoewel dat een beste kluif werk is.
Bij Rijk aan Wad op Wieringen was ook altijd een flinke oogst. De kweeperen mocht ik meenemen, waarvan buurvrouw Matty heerlijke jam wist te maken. Het Wieringer Sap Collectief verzamelde het overtollige fruit en liet dit persen bij de fruitmobielpers.
Dit zelfde doen we dit jaar bij Croon & Bergh en Midgard. Werkplaatsleider Jeroen reed vrijdag met 30 kisten appels naar de Middenbeemster voor de Mobipers. Zo’n 600 kilo zal dan terugkeren als pakken appelsap.
Het fruitplukken is nog niet gedaan bij Midgard. We dachten dat we alle appel- en perenbomen leeggeplukt hadden. ‘Zijn jullie al in de oude boomgaard geweest?’, vroeg de tuinman Theo ons vorige week. Ik dacht de acht hectare terrein een beetje te kennen. Mooi niet dus, de oude boomgaard hadden we nog niet ontdekt.
In de koffiepauze laat Theo een plattegrond zien. Zo’n 40 jaar terug werden er 25 hoogstam bomen geplant waarvan er nog 22 in leven zijn. Aan de rand van de boomgaard zien we ook nog honderden walnoten liggen. Bij het maken van een nieuwe plattegrond leer ik gelijk een aantal oude appelrassen zoals de Lunterse Pippeling. De ‘De Schone van Boskoop’ (Goudreinet) is goed vertegenwoordigd, hiervan staan er drie en van de Notaris appelboom twee. De (stoof)peren tel ik zeven, maar die moeten nog even rijpen…. De volgende klus deze winter weet ik al: de 30 hoogstam fruitbomen snoeien!