De eco droom van David & Claudia

Zelfvoorzienend leven door gebruik te maken van voedsel in de natuur. Op de moestuin van ‘Rijk aan het Wad’, doe ik met een groepje tuinders een poging om groenten te verbouwen. Soms lukt dit, maar vaak zijn de hazen en slakken ons voor en vreten de oogst op. Na een lange afwezigheid kon ik maandag mijn tuinmaat David weer bijpraten over onze tuinperikels. Maar ook over zijn ervaringen in Portugal. Hij was daar zes maanden met z’n lief Claudia met de bedoeling een zelfvoorzienend leven op te bouwen.

Toevallig ging zondagavond het reisprogramma op ‘3 op reis’ over Nederlanders die ook een nieuw bestaan in de natuur van Portugal opbouwen. Het lijkt op wat David en Claudia willen. In juli en augustus 2020 gingen ze naar het land en huis van hun vrienden Kees en Nanni. Hoewel het dan pufheet is, waren ze lyrisch over de plek. Het ligt in een natuurgebied, een mooi opgeknapt huis waarop ze mogen passen. De moestuin onderhouden ze en dankzij het stromende riviertje is er geen watertekort. Dit jaar vertrokken ze voor zes maanden naar dezelfde plek. 

Zondagavond belt David mij: ‘Alles goed Cor, we zijn weer terug. Ben je morgen bij ’t Rijk?‘. Ik reageer verbaasd: ‘Maak je een geintje, bel je écht vanuit je huis op Wieringen?‘. De afgelopen tijd hoorde ik slechts één levensteken. Claudia stuurde via what’s app een filmpje hoe ze in Portugal aan het moestuinieren waren. Jaloers makend was te zien hoe geweldig hun gewassen groeiden. Beide zijn ze niet zo berichten in de wereld sturen, dus was ik toch wel erg nieuwsgierig hoe met hun eco-droom in Portugal is.

De tuingroep was maandag verrast bij de plotselinge terugkeer van David. Hij trof het: iedereen was er (Marja, Hans, Cor, Mirjan, Josje, Chantal, Renske en Heidi) en een warme zelfgemaakte appeltaart van Renske. Smullen, hoewel Davis als veganist zijn puntje taart voorbij liet gaan. Volgende ronde appeltaart plantaardige boter gebruiken! We praten bij over Portugal en onze tuinbelevenissen en storten ons op het werk.

Mijn favoriete klus ‘de nieuwe composthoop starten’, pak ik samen met David op. Marja heeft een paar kuub bladeren van de Gemeente gekregen, die we goed kunnen gebruiken. Hans geeft ons nog wat nuttige adviezen. Eerst graven we de nieuwe kuil uit. Het verzamelde tuinafval, afgewisseld met bladeren gaat de nieuwe hoop worden. Het is zacht herfstweer, maar de pauze wordt door de watjes binnen in de kas gedaan. Prima dan zijn bikkels over. Buiten in de tuin hoor ik David uit wat hij die in die zes maanden zoal beleefd heeft….

Via de Facebookgroep ‘Living off the grid’ las ik dat David en Claudia in Faia (Quinta das Corujas) waren. Ze mochten op het huis passen van hun vrienden Kees en Nanni uit Gouda. Op de site zie ik dat het een centrum van leven en bewustzijn is. David vertelt dat de plannen van Kees en Nanni stil zijn komen te leggen, maar dankzij hun inspanningen weer nieuw leven is ingeblazen. Het voornemen is om volgend jaar écht serieus op zoek te gaan naar grond om zich voor lange tijd in Portugal te vestigen.

’s Avond kom ik thuis en praat Brigit bij. Ze weet dat Portugal geliefd is bij Nederlanders. De dochter van Bert (een vriend van haar) woont al jaren in de Eco Valley van Benfeita. In ‘Googlemaps’ zie ik dat Benfeita op nog geen honderd kilometer van de plek van David en Claudia (Faia) is. Toevallig volg ik ook al enige tijd Dave Hakkens die met zijn project ‘Kamp’ in Portugal is. In 2018 kocht zijn stichting ‘One Army’ tien hectare land bij Coimbra. Dave was ook gast in het VPRO programma ‘Tegenlicht’.

Zomer fietsplannen borrelen bij mij op. Wat te denken om met de fietsbus naar Pamplona, waarna een rondje Portugal? Of via een lift er heen? Brigit komt met een idee. Haar vriend Bert gaat met z’n camper regelmatig naar hun dochter in Benfeita. Voor de lol appte Brigit: ‘Mijn Cor wil er naar Portugal, kan hij met je mee?‘. Bert reageerde: ‘Ja hoor plek zat‘….. Wordt vervolgd?!