Het was vrijdag voorlopig m’n laatste camping die ik bezocht. Aan alles komt een eind, zo’n 1100 km. op de teller, de roeifiets mag even rusten. Als er een wedstrijd zou zijn ‘welke camping is de mooiste’, dan zou ‘De Buitenplaats’ hem gewonnen hebben.
Woensdag en donderdag reed ik door de achtertuin van ‘Wim de roetsende’. Door al die lekke banden kon ik van het prachtige gebied ten oosten van de IJssel extra genieten. Vanuit Haren (Gelderland) reed ik via Ommen de provincie Drenthe door om uiteindelijk vlakbij Appelscha een parel uit het Groene Boekje te ontdekken. Het was niet makkelijk te vinden, maar dan krijg je ook wat: zie de site Camping de Buitenplaats Vrijdag eind van de middag stopte ik even in Dwingeloo om op een bankje even bij te eten en een camping te zoeken uit het Groene Boekje, komen daar vrienden Douwe & Anneke aangefietst. Da’s toevallig, ze waren op vakantie, dus even gezellig bijpraten en op de foto. 
Zaterdag reed ik verder naar het noorden. In Hemrich deed ik een bakkie bij Gerard & Ans, de ouders van Ingmar. Dan ook met hun maar even op de selfie.
Dat er ooit bij mij een GPS gaat komen staat voor 100% vast. In Bolsward reed ik de stad weer eens verkeerd uit. Doordat ik al een uurtje in de regen had gereden en m’n kaart niet natter wilde laten worden, gokte ik de weg naar Witmarsum en Arum. Zeker weer 15 km.omgereden om op de Afsluitdijk te komen. Daar leek het even mee te zitten: zuidoosten wind dus windje in de rug. Tot halverwege reed ik 30 km/uur, maar werd plotseling 20 km/uur toen de wind 180 graden draaide. ’s Avonds om 8 uur kwam ik thuis. Veertien dagen heerlijk op pad met mijn favoriete vervoermiddel: de roeifiets. Ik hoef me niet te vervelen, er ligt een flinke stapel kranten om door te spitten en natuurlijk m’n lijfblad ‘Ligfiets &’. Hierin een leeswaardig artikel van Manuel Stoffers over ‘Dertig jaar roetsen’ en een mooi gedicht van Wim Huisman (Wim de roetsende), wat roetsen in zijn leven betekend. Klik op de foto’s en de tekst is te beter te lezen.
